tag:blogger.com,1999:blog-6570702082435550702024-03-13T04:46:19.929+02:00σκέψεων_πανήγιριςAnonymoushttp://www.blogger.com/profile/02342625510256812012noreply@blogger.comBlogger97125tag:blogger.com,1999:blog-657070208243555070.post-67874982246240105272013-08-10T00:34:00.000+03:002013-08-10T00:34:06.077+03:00Ζούμε;<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: center;">
Είναι κανείς εδώ;</div>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/02342625510256812012noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-657070208243555070.post-66778190807932429762013-01-13T02:19:00.000+02:002013-01-13T02:20:39.175+02:00Σάββατο<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Κυριακή ξημερώματα.<br />
<br />
Τα μάτια μου δεν το πίστευαν όταν έβλεπαν το βελάκι στην οθόνη του υπολογιστή μου να κατευθύνεται προς την ένδειξη "Νew post".<br />
Είναι Κυριακή ξημερώματα και δεν μπορώ να ξεχωρίσω το εάν βαριέμαι από το εάν είμαι στεναχωρημένη.<br />
Η αλήθεια είναι οτι δεν συνέβη κάτι που με στεναχώρησε, απλά αυτές τις μέρες γενικότερα νιώθω να έχω χάσει την έμπνευση μου.<br />
Πολλοί την έμπνευση την ορίζουν πολύ περιοριστικά. Έμπνευση θα μπορούσε κανείς να πει ότι είναι οι πολλές ιδέες, ο καταιγισμός σκέψεων, ένα καινούριο μονοπάτι, κάτι διαφορετικό και καινούριο, κάτι δυνατό. Ένα νέο κείμενο είναι έμπνευση. Μια νέα εικόνα. Μία νέα συνταγή. Μια νέα δημιουργία.<br />
<br />
<i>Μία νέα σύνθεση.</i><br />
<br />
Για εμένα έμπνευση είναι κάτι πολύ παραπάνω από αυτό.<br />
Έμπνευση είναι να έχεις όρεξη να σηκωθείς το πρωί. Έμπνευση είναι να περπατήσεις λίγο παραπάνω το πρωί για να φας ένα διαφορετικό πρωινό από αυτό που τρως συνήθως. Έμπνευση είναι να δώσεις ένα φιλί παραπάνω στους γονείς σου. Έμπνευση είναι να καλέσεις παλιούς φίλους για φαγητό.<br />
<br />
Είναι μια αγκαλιά που κρατούσες καιρό. Είναι ένα βλέμμα που σε σταματάει. Είναι η θύμιση μιας λέξης που είχες να χρησιμοποιήσεις καιρό. Η γιαγιά σου που γελάει πρώτη φορά με κάποιο αστείο σου. Το τραγούδι που είχες χρόνια να ακούσεις και στο θύμισε το παιδί που πέρασε το δρόμο απρόσεκτα. Τα μπαλόνια που πετάνε στον ουρανό μέχρι να τα χάσεις από τα μάτια σου. Το χαμόγελό του.<br />
<br />
<i>Ένας συνειρμός.</i><br />
<br />
Σταμάτησα για λίγο να γράφω και κοίταξα το σκοτεινό δωμάτιο μου παίζοντας με τούφες από τα μαλλιά μου.<br />
Πριν από τρεις εβδομάδες τα έβαψα. Δεν είχα σχεδιάσει τιποτα, δεν είχα πει τίποτα σε κανέναν. Απλά πήρα τη Μαρία τηλέφωνο και της είπα "Έρχομαι". Τα έβαψα μαύρα και έκανα τις άκρες μπλε. Από το πουθενά.<br />
<br />
<i>Μια αυθόρμητη κίνηση είναι έμπνευση.</i><br />
<i><br /></i>
Τώρα τελευταία δεν νιώθω εμπνευσμένη. Δεν ξέρω αν λείπουν τα ερεθίσματα ή αν απλά εγώ δεν τα αισθάνομαι. Νιώθω λες ό,τι και να κάνω θα είναι συνηθισμένο, αδιάφορο. Σαν να έχει χάσει τη γεύση της η ζωή. Ο κόσμος γύρω μου έχει χάσει και ο ίδιος την έμπνευση του. Πρόσωπα κενά, μουντά, συννεφιασμένα. Προσωπεία παντού.<br />
<br />
Χάσαμε την έμπνευσή μας.<br />
Άραγε θα την ξαναβρούμε;<br />
<br />
Πάντα είχα αδυναμία στο να διαμορφώσω τον επίλογο ενός κειμένου.<br />
Για την ευκολία μου θα επικολλήσω ένα ρητό:<br />
<br />
<span style="background-color: white; color: #181818; font-family: georgia, serif; font-size: 14px; line-height: 18px;">“Do one thing every day that scares you.” </span><br />
<span style="background-color: white; color: #181818; font-family: georgia, serif; font-size: 14px; line-height: 18px;">― </span><a href="http://www.goodreads.com/author/show/44566.Eleanor_Roosevelt" style="background-color: white; color: #666600; font-family: georgia, serif; font-size: 14px; line-height: 18px; text-decoration: initial;">Eleanor Roosevelt</a><br />
<br />
Ίσως έτσι βρούμε την έμπνευσή μας.</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/02342625510256812012noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-657070208243555070.post-56622369403702190622012-02-10T02:23:00.001+02:002012-02-10T02:23:52.432+02:00Πάντα θα σε θέλω.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><br />
<i>Καταρχήν, ΦΟΥ ΦΟΥ, να ξεσκονίσω λίγο αυτό το blog. Έχει πιάσει αράχνες και νιώθω μερικές τύψεις για αυτό. Τύψεις γιατί συνειδητοποιώ ότι το ανανέωνα μόνο την περίοδο εκείνη όπου κάτι πράσινα μάτια με στοιχείωναν τις νύχτες. Μπορεί παράλληλα να έγραφα και άλλα, άσχετα κείμενα, αλλά από τότε που η ιστορία αυτή δεν υπάρχει πλέον, δεν υπάρχει και έμπνευση για να γράψω.</i><br />
<i>Δεν είναι κάπως... τραγικό;</i><br />
<i>Ακόμα πιο τραγικό είναι ότι τώρα γράφω πάλι με αφορμή αυτόν.</i><br />
<i>Γράφω γιατί θέλω να δω αν αγγίζω τις σκέψεις όλων εσάς που με διαβάζετε, αγοριών-κοριτσιών.</i><br />
<br />
Πριν αρκετά χρόνια γνώρισα ένα αγόρι. Τον γνώρισα μέσω ίντερνετ, και για να μην τα πολυλογώ, αφού βρεθήκαμε, άρχισε να μου αρέσει. Δεν ήταν τόσο το ότι ήταν ωραίος, όσο το ότι ένιωθα ότι υπάρχει μια 'επαφή'. Αν είχα καταλάβει καλά και αν δεν είμαι εντελώς ηλίθια, πίστευα ότι κι αυτός ένιωθε αυτή την επαφή.<br />
Η πολύ λεπτή αλλά εξαιρετικά σημαντική διαφορά ήταν ότι αυτός ήταν σε σχέση και η 'επαφή' του είχε όρια, ενώ εγώ ήμουν μόνη και άφηνα τον εαυτό μου ανεξέλενγκτο...<br />
Με λίγα λόγια, πριν από ένα χρόνο σταματήσαμε να μιλάμε. Το πως και το γιατί δεν θα το αναφέρω, γιατί εκτός του ό,τι θα νευριάσω, θα πιάσει και πολύ ώρα.<br />
Τη στιγμή εκείνη που είχε έρθει το 'τέλος', ακόμα και μερικές μέρες μετά, έλεγα συνέχεια στον εαυτό μου ότι θα καταλήξω να περάσει ένας χρόνος και ακόμα να τον σκέφτομαι. Βέβαια, τότε το έλεγα αλλά δεν το πίστευα. Ήταν περισσότερο σχόλιο κοροιδευτικό, από την άποψη ότι περίμενα από τον εαυτό μου να σταματήσει να τον σκέφτεται μέσα στους επόμενους τρεις με τέσσερις μήνες. Ήταν σχεδόν μια απαίτηση. Μια απαίτηση την οποία εάν δεν εκπλήρωνα, θα ήμουν επίσημα τραγικά κολλημένη.<br />
<br />
Οι μέρες περνούσαν, οι εβδομάδες περνούσαν, οι μήνες περνούσαν. Το soundrack όλου αυτού του καιρού είχε κομμάτια με τίτλο "Δεν το πιστεύω ότι τον σκέφτομαι ακόμα", "Πότε θα τελειώσει αυτό;", "Δε θυμάμαι πως είναι να μην τον θέλω", "Τι μου'χει κάνει;", "Γιατί σε 'μένα" κλπ. Όλοι οι φίλοι μου μου έλεγαν ότι πρέπει επιτέλους να προχωρήσω, να ξεκολλήσω, να βρω κάτι άλλο να ασχοληθώ, γιατί αυτό δε μου κάνει καλό.<br />
Δεν ήξερα τι να τους απαντήσω γιατί αναγνώριζα το γεγονός ότι είχαν δίκιο και πιο πολύ απ'όλους, εγώ ήθελα να ξεκολλήσω. Ήδη είχε αρχίσει από καιρό να μου αρέσει κάποιος άλλος, και εξαιτίας του δεν μπορούσα να συγκεντρωθώ.<br />
<br />
Σήμερα πλέον μετά από σχεδόν ένα χρόνο, ακόμα τριγυρνάει στο μυαλό μου. Συνέχισα να κάνω τις μαλακίες που έκανα και τότε, λες και είμαι 10 χρονών με πρόβλημα στην κατανόηση... Ή ακόμα καλύτερα, λες και είμαι χρυσόψαρο με περιορισμένη μνήμη. Λες και ξέχασα τι έχει προηγηθεί και τα επαναλαμβάνω από αμνησία.<br />
<br />
Κατέληξα λοιπόν στο εξής συμπέρασμα: Δε θα σταματήσει να μου αρέσει ποτέ. Μπορεί να μην είμαι ερωτευμένη, μπορεί να μην πετάνε πεταλουδίτσες στο στομάχι, αλλά θα μου αρέσει. Είναι το γνωστό 'απωθημένο'. Μέχρι να εκπληρωθεί, θα συνεχίσει να με κατατρώει. Έχω την αίσθηση πως θα θέλω να γίνει κάτι μεταξύ μας για πάντα και απογοητεύομαι με τον εαυτό μου γιατί με θεωρούσα έξυπνη κοπέλα.<br />
Τώρα να με πάρει τηλέφωνο και να μου πει "Έλα για ένα γρήγορο" θα πάω... Καλά δε θα πάω, γιατί έχω γίνει σα βουβάλα και γιατί σιγά μην έτρεχα σαν το σκυλάκι και για πολλούς άλλους λόγους, but you get my drift.<br />
<br />
"...αυτό που λέω εγώ εσύ θα τ'ακούς, θα μάθεις να υπακούς..."<br />
Yes, yes I will.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/Jicm1Ik4CAo?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div>Καλημέρα!</div>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/02342625510256812012noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-657070208243555070.post-37071738337543509732011-11-13T16:09:00.000+02:002011-11-13T16:09:25.861+02:00FASHION ON WHEELS- Πασαρέλα σε ποδήλατα! Σας περιμένουμε :)<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><span class="Apple-style-span" style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 11px; line-height: 15px;"><br />
</span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/-4WbPeYzX1ao/Tr_MF38TB6I/AAAAAAAAAQU/tH_oFatVbPA/s1600/308356_265258683519677_265089766869902_789586_1055260788_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="http://1.bp.blogspot.com/-4WbPeYzX1ao/Tr_MF38TB6I/AAAAAAAAAQU/tH_oFatVbPA/s640/308356_265258683519677_265089766869902_789586_1055260788_n.jpg" width="452" /></a></div><span class="Apple-style-span" style="background-color: #666666; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 11px; line-height: 15px;"><span class="Apple-style-span" style="color: white;"><br />
</span></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="background-color: #666666; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 11px; line-height: 15px;"><span class="Apple-style-span" style="color: white;"><br />
</span></span><br />
<br />
<div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="background-color: #444444; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 11px; line-height: 15px;"><span class="Apple-style-span" style="color: white;">H ιδέα του Fashion On Wheels γεννήθηκε τον Απρίλιο του 2011 στα πλαίσια των δράσεων που οργανώνει η πρωτοβουλία πολιτών για την διάδοση του ποδηλάτου, BikeRespect. Πρόκειται για μία επίδειξη μόδας όπου τα μοντέλα, για πρώτη φορά, αντί να περπατούν ποδηλατούν επάνω στην πασαρέλα!</span></span></div><span class="Apple-style-span" style="color: white;"><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 11px; line-height: 15px;"><br />
</span></div><span class="Apple-style-span" style="background-color: #444444;"><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 11px; line-height: 15px;">Σκοπός της εκδήλωσης αυτής είναι η προβολή του ποδηλάτου ως καθημερινό μέσο προσωπικής αισθητικής του καθενός και η χρήση του ως τρόπος επικοινωνίας με</span><span class="text_exposed_show" style="display: inline; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 11px; line-height: 15px;"> το άλλο φύλο. Στόχος επίσης είναι η προβολή και η προώθηση όλων όσων συμμετέχουν και στηρίζουν, εθελοντικά πάντα, αυτή την δράση και κυρίως η στήριξη των καταστημάτων του κέντρου της Θεσσαλονίκης.</span></div></span><span class="text_exposed_show" style="display: inline;"><div style="text-align: center;"><br />
</div><span class="Apple-style-span" style="background-color: #444444;"><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 11px; line-height: 15px;">Ποδηλατικά καταστήματα της πόλης, καταστήματα ρούχων, νέοι και παλιοί σχεδιαστές μόδας, κοσμημάτων και αξεσουάρ, hair artists, make up artitsts, στυλίστες , φωτογράφοι και μοντέλα στάθηκαν στο πλευρό μας στην πρώτη μας προσπάθεια και μέσα από μία άρτια συνεργασία καταφέραμε να πετύχουμε τον στόχο μας.</span></div><div style="text-align: center;"><br />
</div><span class="Apple-style-span" style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 11px; line-height: 15px;"><div style="text-align: center;">Το ερώτημα "Πόσο όμορφοι δείχνουμε πάνω σε ένα ποδήλατο?" έρχεται ξανά στο προσκήνιο θέλοντας να καθιερώσει το Fashion On Wheels ως ένα evet που θα συνεχίζει να πραγματοποιείται στην πόλη μας ενώνοντας με επιτυχία δύο ενδεχομένως ετερόκλητους χώρους, αυτού της μόδας και αυτού του ποδηλάτου! </div></span><span class="Apple-style-span" style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 11px; line-height: 15px;"><div style="text-align: center;">__________________________<wbr style="font-family: 'Times New Roman'; font-size: medium; line-height: normal;"></wbr><span class="word_break" style="display: inline-block;"></span>____________________</div></span><div style="text-align: center;"><br />
</div><span class="Apple-style-span" style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 11px; line-height: 15px;"><div style="text-align: center;">Η εκδήλωση θα γίνει στο Φουαγιέ του Νέου Δημαρχείου Θεσσαλονίης.</div></span></span><span class="Apple-style-span" style="background-color: #666666; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 11px; line-height: 15px;"><div style="text-align: center;">ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ :)</div></span><span class="Apple-style-span" style="background-color: #666666; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 11px; line-height: 15px;"><div style="text-align: center;">__________________________<wbr style="font-family: 'Times New Roman'; font-size: medium; line-height: normal;"></wbr><span class="word_break" style="display: inline-block;"></span>____________________</div></span><span class="Apple-style-span" style="background-color: #444444; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 11px; line-height: 15px;"><div style="text-align: center;">Η δουλειά μου εκεί πέρα θα είναι να κάνω το μακιγιάζ των μοντέλων!</div><div style="text-align: center;">Υποστηρίξτε μας με την παρουσία σας!</div><div style="text-align: center;">Σας περιμένουμε! :)</div></span></span></span><br />
<span class="text_exposed_show" style="display: inline; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 11px; line-height: 15px;"><span class="Apple-style-span" style="color: white;"><br />
<a href="http://www.bikerespect.gr/" rel="nofollow nofollow" style="background-color: #666666; cursor: pointer; text-decoration: none;" target="_blank">www.bikerespect.gr</a></span></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="color: white;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="color: white;"><b>VIDEO: </b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="color: white;"><b><br />
</b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="color: white;"><b>promo video για την εκδήλωση που θα γίνει σε λίγες μέρες:</b></span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/6UGsHfxQNcs?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div><span class="Apple-style-span" style="color: white;"><b><br />
</b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="color: white;"><b>βίντεο με λήψεις από την προηγούμενη εκδήλωση:</b></span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/ITpDKZcvDh0?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="color: white;">δείτε φωτογραφίες από την προηγούμενη εκδήλωση!<br />
<a href="http://www.facebook.com/media/set/?set=a.10150194170786819.307177.218838011818&type=3">http://www.facebook.com/media/set/?set=a.10150194170786819.307177.218838011818&type=3</a></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="color: white;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="color: white;">Όσοι από εσάς θέλετε ή έχετε γνωστούς που θέλουν να πάρουν μέρος ως μοντέλα,μπορείτε να έρθετε άυριο στο casting μας το οποίο θα γίνει στον Πεζόδρομο Καρύπη στις 4 η ώρα το απόγευμα.</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="color: white;">Για περισσότερες πληροφορίες, επισκεφτείτε: <a href="http://www.facebook.com/event.php?eid=227471817320307&ref=ts">Ασ τΗΝ ΠιαΣτην ΚαΙ εΛα Στο Casting</a></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="color: white;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="color: white;">26 Νοεμβρίου λοιπόν, ημέρα Σάββατο και ώρα 6 το απόγευμα σας περιμένουμε!<br />
Πατήστε "Θα παρευρεθώ" στο event: <a href="http://www.facebook.com/event.php?eid=136203819818554">Fashion on Wheels - The Event</a></span></div><span class="Apple-style-span" style="color: white;"><b><br />
</b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="color: white;"><b><br />
</b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="color: white;"><b>Εάν έχετε κι άλλες απορίες, επικοινωνήστε με τα τηλέφωνα:</b></span><br />
<span class="skype_pnh_container" dir="ltr" style="background-attachment: scroll !important; background-color: #edeff4; background-image: none !important; background-position: 0px 0px !important; background-repeat: no-repeat no-repeat !important; border-bottom-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-bottom-style: none !important; border-bottom-width: 0px !important; border-collapse: separate !important; border-color: initial !important; border-left-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-left-style: none !important; border-left-width: 0px !important; border-right-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-right-style: none !important; border-right-width: 0px !important; border-top-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-top-style: none !important; border-top-width: 0px !important; bottom: auto !important; clear: none !important; clip: auto !important; color: rgb(73, 83, 90) !important; cursor: pointer !important; direction: ltr !important; display: inline !important; float: none !important; font-family: Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif !important; font-size: 11px; font-weight: bold !important; height: 14px !important; left: auto !important; line-height: 14px !important; list-style-image: none !important; list-style-position: outside !important; list-style-type: disc !important; margin-bottom: 0px !important; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-x: hidden !important; overflow-y: hidden !important; padding-bottom: 0px !important; padding-left: 0px !important; padding-right: 0px !important; padding-top: 0px !important; page-break-after: auto !important; page-break-before: auto !important; page-break-inside: auto !important; position: static !important; right: auto !important; table-layout: auto !important; text-decoration: none !important; top: auto !important; vertical-align: baseline !important; white-space: nowrap !important; width: auto !important; z-index: 0 !important;" tabindex="-1"><span class="skype_pnh_highlighting_active_common" dir="ltr" skypeaction="skype_dropdown" style="background-attachment: scroll !important; background-color: transparent !important; background-image: none !important; background-position: 0px 0px !important; background-repeat: no-repeat no-repeat !important; border-bottom-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-bottom-style: none !important; border-bottom-width: 0px !important; border-collapse: separate !important; border-color: initial !important; border-left-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-left-style: none !important; border-left-width: 0px !important; border-right-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-right-style: none !important; border-right-width: 0px !important; border-top-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-top-style: none !important; border-top-width: 0px !important; bottom: auto !important; clear: none !important; clip: auto !important; cursor: pointer !important; direction: ltr !important; display: inline !important; float: none !important; height: 14px !important; left: auto !important; letter-spacing: 0px !important; list-style-image: none !important; list-style-position: outside !important; list-style-type: disc !important; margin-bottom: 0px !important; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-x: hidden !important; overflow-y: hidden !important; padding-bottom: 0px !important; padding-left: 0px !important; padding-right: 0px !important; padding-top: 0px !important; page-break-after: auto !important; page-break-before: auto !important; page-break-inside: auto !important; position: static !important; right: auto !important; table-layout: auto !important; text-decoration: none !important; top: auto !important; vertical-align: baseline !important; width: auto !important; word-spacing: normal !important; z-index: 0 !important;" title="Call this phone number in Greece with Skype: +306938307903"><span class="skype_pnh_dropart_span" skypeaction="skype_dropdown" style="background-attachment: scroll !important; background-color: transparent !important; background-image: url(chrome-extension://lifbcibllhkdhoafpjfnlhfpfgnpldfl/numbers_common_active_icon_set.gif) !important; background-position: -11px 0px !important; background-repeat: no-repeat no-repeat !important; border-bottom-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-bottom-style: none !important; border-bottom-width: 0px !important; border-collapse: separate !important; border-color: initial !important; border-left-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-left-style: none !important; border-left-width: 0px !important; border-right-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-right-style: none !important; border-right-width: 0px !important; border-top-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-top-style: none !important; border-top-width: 0px !important; bottom: auto !important; clear: none !important; clip: auto !important; cursor: pointer !important; direction: ltr !important; display: inline !important; float: none !important; height: 14px !important; left: auto !important; letter-spacing: 0px !important; list-style-image: none !important; list-style-position: outside !important; list-style-type: disc !important; margin-bottom: 0px !important; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-x: hidden !important; overflow-y: hidden !important; padding-bottom: 0px !important; padding-left: 0px !important; padding-right: 0px !important; padding-top: 0px !important; page-break-after: auto !important; page-break-before: auto !important; page-break-inside: auto !important; position: static !important; right: auto !important; table-layout: auto !important; text-decoration: none !important; top: auto !important; vertical-align: baseline !important; width: 27px !important; word-spacing: normal !important; z-index: 0 !important;" title="Skype actions"> </span><span class="skype_pnh_textarea_span" style="background-attachment: scroll !important; background-color: transparent !important; background-image: url(chrome-extension://lifbcibllhkdhoafpjfnlhfpfgnpldfl/numbers_common_active_icon_set.gif) !important; background-position: -125px 0px !important; background-repeat: no-repeat no-repeat !important; border-bottom-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-bottom-style: none !important; border-bottom-width: 0px !important; border-collapse: separate !important; border-color: initial !important; border-left-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-left-style: none !important; border-left-width: 0px !important; border-right-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-right-style: none !important; border-right-width: 0px !important; border-top-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-top-style: none !important; border-top-width: 0px !important; bottom: auto !important; clear: none !important; clip: auto !important; cursor: pointer !important; direction: ltr !important; display: inline !important; float: none !important; height: 14px !important; left: auto !important; letter-spacing: 0px !important; list-style-image: none !important; list-style-position: outside !important; list-style-type: disc !important; margin-bottom: 0px !important; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-x: hidden !important; overflow-y: hidden !important; padding-bottom: 0px !important; padding-left: 0px !important; padding-right: 0px !important; padding-top: 0px !important; page-break-after: auto !important; page-break-before: auto !important; page-break-inside: auto !important; position: static !important; right: auto !important; table-layout: auto !important; text-decoration: none !important; top: auto !important; vertical-align: baseline !important; width: auto !important; word-spacing: normal !important; z-index: 0 !important;"><span class="skype_pnh_text_span" style="background-attachment: scroll !important; background-color: transparent !important; background-image: url(chrome-extension://lifbcibllhkdhoafpjfnlhfpfgnpldfl/numbers_common_active_icon_set.gif) !important; background-position: -125px 0px !important; background-repeat: no-repeat no-repeat !important; border-bottom-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-bottom-style: none !important; border-bottom-width: 0px !important; border-collapse: separate !important; border-color: initial !important; border-left-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-left-style: none !important; border-left-width: 0px !important; border-right-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-right-style: none !important; border-right-width: 0px !important; border-top-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-top-style: none !important; border-top-width: 0px !important; bottom: auto !important; clear: none !important; clip: auto !important; cursor: pointer !important; direction: ltr !important; display: inline !important; float: none !important; height: 14px !important; left: auto !important; letter-spacing: 0px !important; list-style-image: none !important; list-style-position: outside !important; list-style-type: disc !important; margin-bottom: 0px !important; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-x: hidden !important; overflow-y: hidden !important; padding-bottom: 0px !important; padding-left: 5px !important; padding-right: 0px !important; padding-top: 0px !important; page-break-after: auto !important; page-break-before: auto !important; page-break-inside: auto !important; position: static !important; right: auto !important; table-layout: auto !important; text-decoration: none !important; top: auto !important; vertical-align: baseline !important; width: auto !important; word-spacing: normal !important; z-index: 0 !important;">6938307903</span></span><span class="skype_pnh_right_span" style="background-attachment: scroll !important; background-color: transparent !important; background-image: url(chrome-extension://lifbcibllhkdhoafpjfnlhfpfgnpldfl/numbers_common_active_icon_set.gif) !important; background-position: -62px 0px !important; background-repeat: no-repeat no-repeat !important; border-bottom-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-bottom-style: none !important; border-bottom-width: 0px !important; border-collapse: separate !important; border-color: initial !important; border-left-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-left-style: none !important; border-left-width: 0px !important; border-right-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-right-style: none !important; border-right-width: 0px !important; border-top-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-top-style: none !important; border-top-width: 0px !important; bottom: auto !important; clear: none !important; clip: auto !important; cursor: pointer !important; direction: ltr !important; display: inline !important; float: none !important; height: 14px !important; left: auto !important; letter-spacing: 0px !important; list-style-image: none !important; list-style-position: outside !important; list-style-type: disc !important; margin-bottom: 0px !important; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-x: hidden !important; overflow-y: hidden !important; padding-bottom: 0px !important; padding-left: 0px !important; padding-right: 0px !important; padding-top: 0px !important; page-break-after: auto !important; page-break-before: auto !important; page-break-inside: auto !important; position: static !important; right: auto !important; table-layout: auto !important; text-decoration: none !important; top: auto !important; vertical-align: baseline !important; width: 15px !important; word-spacing: normal !important; z-index: 0 !important;"> </span></span> </span><span class="Apple-style-span" style="background-color: #edeff4; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 11px; line-height: 12px;">, στο </span><span class="skype_pnh_container" dir="ltr" style="background-attachment: scroll !important; background-color: #edeff4; background-image: none !important; background-position: 0px 0px !important; background-repeat: no-repeat no-repeat !important; border-bottom-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-bottom-style: none !important; border-bottom-width: 0px !important; border-collapse: separate !important; border-color: initial !important; border-left-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-left-style: none !important; border-left-width: 0px !important; border-right-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-right-style: none !important; border-right-width: 0px !important; border-top-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-top-style: none !important; border-top-width: 0px !important; bottom: auto !important; clear: none !important; clip: auto !important; color: rgb(73, 83, 90) !important; cursor: pointer !important; direction: ltr !important; display: inline !important; float: none !important; font-family: Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif !important; font-size: 11px; font-weight: bold !important; height: 14px !important; left: auto !important; line-height: 14px !important; list-style-image: none !important; list-style-position: outside !important; list-style-type: disc !important; margin-bottom: 0px !important; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-x: hidden !important; overflow-y: hidden !important; padding-bottom: 0px !important; padding-left: 0px !important; padding-right: 0px !important; padding-top: 0px !important; page-break-after: auto !important; page-break-before: auto !important; page-break-inside: auto !important; position: static !important; right: auto !important; table-layout: auto !important; text-decoration: none !important; top: auto !important; vertical-align: baseline !important; white-space: nowrap !important; width: auto !important; z-index: 0 !important;" tabindex="-1"> <span class="skype_pnh_highlighting_inactive_common" dir="ltr" skypeaction="skype_dropdown" style="background-attachment: scroll !important; background-color: transparent !important; background-image: none !important; background-position: 0px 0px !important; background-repeat: no-repeat no-repeat !important; border-bottom-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-bottom-style: none !important; border-bottom-width: 0px !important; border-collapse: separate !important; border-color: initial !important; border-left-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-left-style: none !important; border-left-width: 0px !important; border-right-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-right-style: none !important; border-right-width: 0px !important; border-top-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-top-style: none !important; border-top-width: 0px !important; bottom: auto !important; clear: none !important; clip: auto !important; cursor: pointer !important; direction: ltr !important; display: inline !important; float: none !important; height: 14px !important; left: auto !important; letter-spacing: 0px !important; list-style-image: none !important; list-style-position: outside !important; list-style-type: disc !important; margin-bottom: 0px !important; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-x: hidden !important; overflow-y: hidden !important; padding-bottom: 0px !important; padding-left: 0px !important; padding-right: 0px !important; padding-top: 0px !important; page-break-after: auto !important; page-break-before: auto !important; page-break-inside: auto !important; position: static !important; right: auto !important; table-layout: auto !important; text-decoration: none !important; top: auto !important; vertical-align: baseline !important; width: auto !important; word-spacing: normal !important; z-index: 0 !important;" title="Call this phone number in Greece with Skype: +306974710159"><span class="skype_pnh_left_span" skypeaction="skype_dropdown" style="background-attachment: scroll !important; background-color: transparent !important; background-image: url(chrome-extension://lifbcibllhkdhoafpjfnlhfpfgnpldfl/numbers_common_inactive_icon_set.gif) !important; background-position: 0px 0px !important; background-repeat: no-repeat no-repeat !important; border-bottom-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-bottom-style: none !important; border-bottom-width: 0px !important; border-collapse: separate !important; border-color: initial !important; border-left-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-left-style: none !important; border-left-width: 0px !important; border-right-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-right-style: none !important; border-right-width: 0px !important; border-top-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-top-style: none !important; border-top-width: 0px !important; bottom: auto !important; clear: none !important; clip: auto !important; cursor: pointer !important; direction: ltr !important; display: inline !important; float: none !important; height: 14px !important; left: auto !important; letter-spacing: 0px !important; list-style-image: none !important; list-style-position: outside !important; list-style-type: disc !important; margin-bottom: 0px !important; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-x: hidden !important; overflow-y: hidden !important; padding-bottom: 0px !important; padding-left: 0px !important; padding-right: 0px !important; padding-top: 0px !important; page-break-after: auto !important; page-break-before: auto !important; page-break-inside: auto !important; position: static !important; right: auto !important; table-layout: auto !important; text-decoration: none !important; top: auto !important; vertical-align: baseline !important; width: 6px !important; word-spacing: normal !important; z-index: 0 !important;" title="Skype actions"> </span><span class="skype_pnh_dropart_span" skypeaction="skype_dropdown" style="background-attachment: scroll !important; background-color: transparent !important; background-image: url(chrome-extension://lifbcibllhkdhoafpjfnlhfpfgnpldfl/numbers_common_inactive_icon_set.gif) !important; background-position: -11px 0px !important; background-repeat: no-repeat no-repeat !important; border-bottom-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-bottom-style: none !important; border-bottom-width: 0px !important; border-collapse: separate !important; border-color: initial !important; border-left-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-left-style: none !important; border-left-width: 0px !important; border-right-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-right-style: none !important; border-right-width: 0px !important; border-top-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-top-style: none !important; border-top-width: 0px !important; bottom: auto !important; clear: none !important; clip: auto !important; cursor: pointer !important; direction: ltr !important; display: inline !important; float: none !important; height: 14px !important; left: auto !important; letter-spacing: 0px !important; list-style-image: none !important; list-style-position: outside !important; list-style-type: disc !important; margin-bottom: 0px !important; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-x: hidden !important; overflow-y: hidden !important; padding-bottom: 0px !important; padding-left: 0px !important; padding-right: 0px !important; padding-top: 0px !important; page-break-after: auto !important; page-break-before: auto !important; page-break-inside: auto !important; position: static !important; right: auto !important; table-layout: auto !important; text-decoration: none !important; top: auto !important; vertical-align: baseline !important; width: 27px !important; word-spacing: normal !important; z-index: 0 !important;" title="Skype actions"><span class="skype_pnh_dropart_flag_span" skypeaction="skype_dropdown" style="background-attachment: scroll !important; background-color: transparent !important; background-image: url(chrome-extension://lifbcibllhkdhoafpjfnlhfpfgnpldfl/flags.gif) !important; background-position: -2287px 1px !important; background-repeat: no-repeat no-repeat !important; border-bottom-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-bottom-style: none !important; border-bottom-width: 0px !important; border-collapse: separate !important; border-color: initial !important; border-left-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-left-style: none !important; border-left-width: 0px !important; border-right-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-right-style: none !important; border-right-width: 0px !important; border-top-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-top-style: none !important; border-top-width: 0px !important; bottom: auto !important; clear: none !important; clip: auto !important; cursor: pointer !important; direction: ltr !important; display: inline !important; float: none !important; height: 14px !important; left: auto !important; letter-spacing: 0px !important; list-style-image: none !important; list-style-position: outside !important; list-style-type: disc !important; margin-bottom: 0px !important; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-x: hidden !important; overflow-y: hidden !important; padding-bottom: 0px !important; padding-left: 0px !important; padding-right: 0px !important; padding-top: 0px !important; page-break-after: auto !important; page-break-before: auto !important; page-break-inside: auto !important; position: static !important; right: auto !important; table-layout: auto !important; text-decoration: none !important; top: auto !important; vertical-align: baseline !important; width: 18px !important; word-spacing: normal !important; z-index: 0 !important;"> </span> </span><span class="skype_pnh_textarea_span" style="background-attachment: scroll !important; background-color: transparent !important; background-image: url(chrome-extension://lifbcibllhkdhoafpjfnlhfpfgnpldfl/numbers_common_inactive_icon_set.gif) !important; background-position: -125px 0px !important; background-repeat: no-repeat no-repeat !important; border-bottom-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-bottom-style: none !important; border-bottom-width: 0px !important; border-collapse: separate !important; border-color: initial !important; border-left-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-left-style: none !important; border-left-width: 0px !important; border-right-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-right-style: none !important; border-right-width: 0px !important; border-top-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-top-style: none !important; border-top-width: 0px !important; bottom: auto !important; clear: none !important; clip: auto !important; cursor: pointer !important; direction: ltr !important; display: inline !important; float: none !important; height: 14px !important; left: auto !important; letter-spacing: 0px !important; list-style-image: none !important; list-style-position: outside !important; list-style-type: disc !important; margin-bottom: 0px !important; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-x: hidden !important; overflow-y: hidden !important; padding-bottom: 0px !important; padding-left: 0px !important; padding-right: 0px !important; padding-top: 0px !important; page-break-after: auto !important; page-break-before: auto !important; page-break-inside: auto !important; position: static !important; right: auto !important; table-layout: auto !important; text-decoration: none !important; top: auto !important; vertical-align: baseline !important; width: auto !important; word-spacing: normal !important; z-index: 0 !important;"><span class="skype_pnh_text_span" style="background-attachment: scroll !important; background-color: transparent !important; background-image: url(chrome-extension://lifbcibllhkdhoafpjfnlhfpfgnpldfl/numbers_common_inactive_icon_set.gif) !important; background-position: -125px 0px !important; background-repeat: no-repeat no-repeat !important; border-bottom-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-bottom-style: none !important; border-bottom-width: 0px !important; border-collapse: separate !important; border-color: initial !important; border-left-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-left-style: none !important; border-left-width: 0px !important; border-right-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-right-style: none !important; border-right-width: 0px !important; border-top-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-top-style: none !important; border-top-width: 0px !important; bottom: auto !important; clear: none !important; clip: auto !important; cursor: pointer !important; direction: ltr !important; display: inline !important; float: none !important; height: 14px !important; left: auto !important; letter-spacing: 0px !important; list-style-image: none !important; list-style-position: outside !important; list-style-type: disc !important; margin-bottom: 0px !important; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-x: hidden !important; overflow-y: hidden !important; padding-bottom: 0px !important; padding-left: 5px !important; padding-right: 0px !important; padding-top: 0px !important; page-break-after: auto !important; page-break-before: auto !important; page-break-inside: auto !important; position: static !important; right: auto !important; table-layout: auto !important; text-decoration: none !important; top: auto !important; vertical-align: baseline !important; width: auto !important; word-spacing: normal !important; z-index: 0 !important;">6974710159</span></span><span class="skype_pnh_right_span" style="background-attachment: scroll !important; background-color: transparent !important; background-image: url(chrome-extension://lifbcibllhkdhoafpjfnlhfpfgnpldfl/numbers_common_inactive_icon_set.gif) !important; background-position: -62px 0px !important; background-repeat: no-repeat no-repeat !important; border-bottom-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-bottom-style: none !important; border-bottom-width: 0px !important; border-collapse: separate !important; border-color: initial !important; border-left-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-left-style: none !important; border-left-width: 0px !important; border-right-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-right-style: none !important; border-right-width: 0px !important; border-top-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-top-style: none !important; border-top-width: 0px !important; bottom: auto !important; clear: none !important; clip: auto !important; cursor: pointer !important; direction: ltr !important; display: inline !important; float: none !important; height: 14px !important; left: auto !important; letter-spacing: 0px !important; list-style-image: none !important; list-style-position: outside !important; list-style-type: disc !important; margin-bottom: 0px !important; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-x: hidden !important; overflow-y: hidden !important; padding-bottom: 0px !important; padding-left: 0px !important; padding-right: 0px !important; padding-top: 0px !important; page-break-after: auto !important; page-break-before: auto !important; page-break-inside: auto !important; position: static !important; right: auto !important; table-layout: auto !important; text-decoration: none !important; top: auto !important; vertical-align: baseline !important; width: 15px !important; word-spacing: normal !important; z-index: 0 !important;"> </span></span> </span><span class="Apple-style-span" style="background-color: #edeff4; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 11px; line-height: 12px;"> ή στο</span><span class="skype_pnh_container" dir="ltr" style="background-attachment: scroll !important; background-color: #edeff4; background-image: none !important; background-position: 0px 0px !important; background-repeat: no-repeat no-repeat !important; border-bottom-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-bottom-style: none !important; border-bottom-width: 0px !important; border-collapse: separate !important; border-color: initial !important; border-left-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-left-style: none !important; border-left-width: 0px !important; border-right-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-right-style: none !important; border-right-width: 0px !important; border-top-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-top-style: none !important; border-top-width: 0px !important; bottom: auto !important; clear: none !important; clip: auto !important; color: rgb(73, 83, 90) !important; cursor: pointer !important; direction: ltr !important; display: inline !important; float: none !important; font-family: Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif !important; font-size: 11px; font-weight: bold !important; height: 14px !important; left: auto !important; line-height: 14px !important; list-style-image: none !important; list-style-position: outside !important; list-style-type: disc !important; margin-bottom: 0px !important; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-x: hidden !important; overflow-y: hidden !important; padding-bottom: 0px !important; padding-left: 0px !important; padding-right: 0px !important; padding-top: 0px !important; page-break-after: auto !important; page-break-before: auto !important; page-break-inside: auto !important; position: static !important; right: auto !important; table-layout: auto !important; text-decoration: none !important; top: auto !important; vertical-align: baseline !important; white-space: nowrap !important; width: auto !important; z-index: 0 !important;" tabindex="-1"> <span class="skype_pnh_highlighting_inactive_common" dir="ltr" skypeaction="skype_dropdown" style="background-attachment: scroll !important; background-color: transparent !important; background-image: none !important; background-position: 0px 0px !important; background-repeat: no-repeat no-repeat !important; border-bottom-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-bottom-style: none !important; border-bottom-width: 0px !important; border-collapse: separate !important; border-color: initial !important; border-left-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-left-style: none !important; border-left-width: 0px !important; border-right-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-right-style: none !important; border-right-width: 0px !important; border-top-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-top-style: none !important; border-top-width: 0px !important; bottom: auto !important; clear: none !important; clip: auto !important; cursor: pointer !important; direction: ltr !important; display: inline !important; float: none !important; height: 14px !important; left: auto !important; letter-spacing: 0px !important; list-style-image: none !important; list-style-position: outside !important; list-style-type: disc !important; margin-bottom: 0px !important; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-x: hidden !important; overflow-y: hidden !important; padding-bottom: 0px !important; padding-left: 0px !important; padding-right: 0px !important; padding-top: 0px !important; page-break-after: auto !important; page-break-before: auto !important; page-break-inside: auto !important; position: static !important; right: auto !important; table-layout: auto !important; text-decoration: none !important; top: auto !important; vertical-align: baseline !important; width: auto !important; word-spacing: normal !important; z-index: 0 !important;" title="Call this phone number in Greece with Skype: +302310263563"><span class="skype_pnh_left_span" skypeaction="skype_dropdown" style="background-attachment: scroll !important; background-color: transparent !important; background-image: url(chrome-extension://lifbcibllhkdhoafpjfnlhfpfgnpldfl/numbers_common_inactive_icon_set.gif) !important; background-position: 0px 0px !important; background-repeat: no-repeat no-repeat !important; border-bottom-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-bottom-style: none !important; border-bottom-width: 0px !important; border-collapse: separate !important; border-color: initial !important; border-left-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-left-style: none !important; border-left-width: 0px !important; border-right-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-right-style: none !important; border-right-width: 0px !important; border-top-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-top-style: none !important; border-top-width: 0px !important; bottom: auto !important; clear: none !important; clip: auto !important; cursor: pointer !important; direction: ltr !important; display: inline !important; float: none !important; height: 14px !important; left: auto !important; letter-spacing: 0px !important; list-style-image: none !important; list-style-position: outside !important; list-style-type: disc !important; margin-bottom: 0px !important; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-x: hidden !important; overflow-y: hidden !important; padding-bottom: 0px !important; padding-left: 0px !important; padding-right: 0px !important; padding-top: 0px !important; page-break-after: auto !important; page-break-before: auto !important; page-break-inside: auto !important; position: static !important; right: auto !important; table-layout: auto !important; text-decoration: none !important; top: auto !important; vertical-align: baseline !important; width: 6px !important; word-spacing: normal !important; z-index: 0 !important;" title="Skype actions"> </span><span class="skype_pnh_dropart_span" skypeaction="skype_dropdown" style="background-attachment: scroll !important; background-color: transparent !important; background-image: url(chrome-extension://lifbcibllhkdhoafpjfnlhfpfgnpldfl/numbers_common_inactive_icon_set.gif) !important; background-position: -11px 0px !important; background-repeat: no-repeat no-repeat !important; border-bottom-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-bottom-style: none !important; border-bottom-width: 0px !important; border-collapse: separate !important; border-color: initial !important; border-left-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-left-style: none !important; border-left-width: 0px !important; border-right-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-right-style: none !important; border-right-width: 0px !important; border-top-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-top-style: none !important; border-top-width: 0px !important; bottom: auto !important; clear: none !important; clip: auto !important; cursor: pointer !important; direction: ltr !important; display: inline !important; float: none !important; height: 14px !important; left: auto !important; letter-spacing: 0px !important; list-style-image: none !important; list-style-position: outside !important; list-style-type: disc !important; margin-bottom: 0px !important; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-x: hidden !important; overflow-y: hidden !important; padding-bottom: 0px !important; padding-left: 0px !important; padding-right: 0px !important; padding-top: 0px !important; page-break-after: auto !important; page-break-before: auto !important; page-break-inside: auto !important; position: static !important; right: auto !important; table-layout: auto !important; text-decoration: none !important; top: auto !important; vertical-align: baseline !important; width: 27px !important; word-spacing: normal !important; z-index: 0 !important;" title="Skype actions"><span class="skype_pnh_dropart_flag_span" skypeaction="skype_dropdown" style="background-attachment: scroll !important; background-color: transparent !important; background-image: url(chrome-extension://lifbcibllhkdhoafpjfnlhfpfgnpldfl/flags.gif) !important; background-position: -2287px 1px !important; background-repeat: no-repeat no-repeat !important; border-bottom-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-bottom-style: none !important; border-bottom-width: 0px !important; border-collapse: separate !important; border-color: initial !important; border-left-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-left-style: none !important; border-left-width: 0px !important; border-right-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-right-style: none !important; border-right-width: 0px !important; border-top-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-top-style: none !important; border-top-width: 0px !important; bottom: auto !important; clear: none !important; clip: auto !important; cursor: pointer !important; direction: ltr !important; display: inline !important; float: none !important; height: 14px !important; left: auto !important; letter-spacing: 0px !important; list-style-image: none !important; list-style-position: outside !important; list-style-type: disc !important; margin-bottom: 0px !important; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-x: hidden !important; overflow-y: hidden !important; padding-bottom: 0px !important; padding-left: 0px !important; padding-right: 0px !important; padding-top: 0px !important; page-break-after: auto !important; page-break-before: auto !important; page-break-inside: auto !important; position: static !important; right: auto !important; table-layout: auto !important; text-decoration: none !important; top: auto !important; vertical-align: baseline !important; width: 18px !important; word-spacing: normal !important; z-index: 0 !important;"> </span> </span><span class="skype_pnh_textarea_span" style="background-attachment: scroll !important; background-color: transparent !important; background-image: url(chrome-extension://lifbcibllhkdhoafpjfnlhfpfgnpldfl/numbers_common_inactive_icon_set.gif) !important; background-position: -125px 0px !important; background-repeat: no-repeat no-repeat !important; border-bottom-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-bottom-style: none !important; border-bottom-width: 0px !important; border-collapse: separate !important; border-color: initial !important; border-left-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-left-style: none !important; border-left-width: 0px !important; border-right-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-right-style: none !important; border-right-width: 0px !important; border-top-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-top-style: none !important; border-top-width: 0px !important; bottom: auto !important; clear: none !important; clip: auto !important; cursor: pointer !important; direction: ltr !important; display: inline !important; float: none !important; height: 14px !important; left: auto !important; letter-spacing: 0px !important; list-style-image: none !important; list-style-position: outside !important; list-style-type: disc !important; margin-bottom: 0px !important; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-x: hidden !important; overflow-y: hidden !important; padding-bottom: 0px !important; padding-left: 0px !important; padding-right: 0px !important; padding-top: 0px !important; page-break-after: auto !important; page-break-before: auto !important; page-break-inside: auto !important; position: static !important; right: auto !important; table-layout: auto !important; text-decoration: none !important; top: auto !important; vertical-align: baseline !important; width: auto !important; word-spacing: normal !important; z-index: 0 !important;"><span class="skype_pnh_text_span" style="background-attachment: scroll !important; background-color: transparent !important; background-image: url(chrome-extension://lifbcibllhkdhoafpjfnlhfpfgnpldfl/numbers_common_inactive_icon_set.gif) !important; background-position: -125px 0px !important; background-repeat: no-repeat no-repeat !important; border-bottom-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-bottom-style: none !important; border-bottom-width: 0px !important; border-collapse: separate !important; border-color: initial !important; border-left-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-left-style: none !important; border-left-width: 0px !important; border-right-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-right-style: none !important; border-right-width: 0px !important; border-top-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-top-style: none !important; border-top-width: 0px !important; bottom: auto !important; clear: none !important; clip: auto !important; cursor: pointer !important; direction: ltr !important; display: inline !important; float: none !important; height: 14px !important; left: auto !important; letter-spacing: 0px !important; list-style-image: none !important; list-style-position: outside !important; list-style-type: disc !important; margin-bottom: 0px !important; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-x: hidden !important; overflow-y: hidden !important; padding-bottom: 0px !important; padding-left: 5px !important; padding-right: 0px !important; padding-top: 0px !important; page-break-after: auto !important; page-break-before: auto !important; page-break-inside: auto !important; position: static !important; right: auto !important; table-layout: auto !important; text-decoration: none !important; top: auto !important; vertical-align: baseline !important; width: auto !important; word-spacing: normal !important; z-index: 0 !important;">2310263563</span></span><span class="skype_pnh_right_span" style="background-attachment: scroll !important; background-color: transparent !important; background-image: url(chrome-extension://lifbcibllhkdhoafpjfnlhfpfgnpldfl/numbers_common_inactive_icon_set.gif) !important; background-position: -62px 0px !important; background-repeat: no-repeat no-repeat !important; border-bottom-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-bottom-style: none !important; border-bottom-width: 0px !important; border-collapse: separate !important; border-color: initial !important; border-left-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-left-style: none !important; border-left-width: 0px !important; border-right-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-right-style: none !important; border-right-width: 0px !important; border-top-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-top-style: none !important; border-top-width: 0px !important; bottom: auto !important; clear: none !important; clip: auto !important; cursor: pointer !important; direction: ltr !important; display: inline !important; float: none !important; height: 14px !important; left: auto !important; letter-spacing: 0px !important; list-style-image: none !important; list-style-position: outside !important; list-style-type: disc !important; margin-bottom: 0px !important; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-x: hidden !important; overflow-y: hidden !important; padding-bottom: 0px !important; padding-left: 0px !important; padding-right: 0px !important; padding-top: 0px !important; page-break-after: auto !important; page-break-before: auto !important; page-break-inside: auto !important; position: static !important; right: auto !important; table-layout: auto !important; text-decoration: none !important; top: auto !important; vertical-align: baseline !important; width: 15px !important; word-spacing: normal !important; z-index: 0 !important;"> </span></span> </span></div>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/02342625510256812012noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-657070208243555070.post-14813177310160636782011-08-12T05:34:00.001+03:002011-08-12T17:25:43.492+03:00Ένα σουρεάλ (και πολύ κουραστικό) ταξίδι<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><em>10 Αυγούστου, ώρα 07:00</em><br />
Η κολλητή μου κι εγώ μόλις ξυπνήσαμε (εντάξει εντάξει, εγώ ίσως να ξύπνησα πιο αργά) και ετοιμαζόμαστε για το ταξίδι με το πλοίο που θα μας μεταφέρει από τη Σούδα στον Πειραιά.<br />
<br />
<em>10 Αυγούστου, ώρα 8 και κάτι</em><br />
<br />
Φτάνουμε στο λιμάνι και με απογοήτευση συνειδητοποιούμε πως το πλοίο μας είναι το ΛΑΤΩ και όχι ο ΕΛΥΡΟΣ, όπως είχαμε κλείσει στα εισιτήρια. Δε θα υπήρχε πρόβλημα εάν το ΛΑΤΩ συγκριτικά με το ΕΛΥΡΟΣ δεν ήταν πολύ κατώτερο, σαν να συγκρίνεις ένα πεντάστερο ξενοδοχείο και ένα με δύο αστέρια, ας πόυμε. Αφού ξεπερνάμε την αρχική μας σύγχυση, βολευόμαστε σε κάτι πολυθρόνες και περιμένουμε να περάσουνε οι ώρες που χρειάζονται για να φτάσουμε Πειραιά.<br />
<br />
<em>10 Αυγούστου, ώρα 18:10 </em><br />
<br />
Μετά από ατελείωτες ώρες σταυρόλεξων και τηλεόρασης, το πλοίο φτάνει στο λιμάνι του Πειραιά. Εγώ και η κολλητή είμαστε στις σκάλες του πλοίου που οδηγούν στην έξοδο και περιμένουμε να ανοίξουνε οι πόρτες. Η ζέστη εξαιρετικά εκνευριστική (δύσκολο να ξεσυνηθίσεις το δροσερό κλίμα του χωριού μου) και η αναμονή σαν να έπαιζε με τα νεύρα μου.<br />
<br />
<em>10 Αυγούστου, ώρα 18:35 </em><br />
<br />
Επιτέλους μας αφήνουν να βγούμε από το πλοίο και με δύο τσάντες πλάτης από 10 κιλά η κάθε μία, ξεκινάμε την αναζήτηση του μεταφορικού μέσου που θα μας οδηγήσει στο The Mall. Βρίσκουμε ένα περίπτερο (με έναν πολύ ωραίο περιπτερά), τον ρωτάμε και για κακή μας τύχη μας λέει ότι πρέπει να διασχίσουμε όλο το λιμάνι και να πάμε από την άλλη μεριά για να πάρουμε τον ηλεκτρικό και να κατέβουμε στη στάση Νεραντζιώτισσα. Μερικά λεπτά ιδρώτα αργότερα είμαστε στον ηλεκτρικό ενώ στα μεγάφωνα μια γυναικεία φωνή μας ανακοινώνει πως στην στάση Ομόνοια πρέπει να κατέβουμε και να ανέβουμε σε άλλον ηλεκτρικό για να συνεχίσουμε τη διαδρομή μας. Προσωρινά χαρούμενη που βρήκα μέρος να κάτσω (μαζί με την κολλητή πάντα) μετράω τις στάσεις για Ομόνοια.<br />
<br />
<em>10 Αυγούστου, γύρω στις 19:30</em><br />
<br />
Το τεράστιο εμπορικό στέκεται αγέρωχο μπροστά μας. Για λίγο νιώθω μια μικρή ανακούφιση που επιτέλους φτάσαμε τον προορισμό μας μέχρι που η 10κιλη τσάντα μου μου θυμίζει πόσο ενοχλητική μπορεί να γίνει.<br />
<br />
<em>10 Αυγούστου, ώρα 21:00</em><br />
<br />
Μετά από μερικά ψώνια και ένα δωράκι στην κολλητή, καθόμαστε στα Goody's και τρώμε. Νιώθω να έχω αναπτύξει υπερτροφικούς μύες στους ώμους μου και δεν έχω καμία διάθεση να εγκαταλείψω την καρέκλα στην οποία κάθομαι.<br />
<br />
<em>10 Αυγούστου, ώρα 23:55</em><br />
<br />
Στο τραίνο για Θεσσαλονίκη, καθόμαστε στις θέσεις μας, αντικρυστά εγώ με την κολλητή. Το τραίνο είναι το απλό με τα κουπέ στα πρώτα βαγόνια (ξέρετε σαν αυτά του τραίνου του Χάρι Πότερ). Δίπλα μας οι θέσεις κενές και παραδίπλα κάθεται, αντικρυστά και αυτό, ένα ζευγάρι μεσήλικων. Ο άντρας άρρωστος, γυμνός από πάνω με μια ελαφριά μυρωδιά ιδρωτίλας και με μια κοιλιά που είχε φτάσει Θεσσαλονίκη πριν καν ξεκινήσει το τραίνο. Βαριανάσαινε και μιλούσε κάπως περίεργα, αλλά πέρα από αυτό, δεν μας απασχόλησε.<br />
<br />
<em>11 Αυγούστου, αργότερα</em><br />
<br />
Περιμένουμε με την κολλητή να έρθουν για έλεγχο εισιτηρίων όταν στα ξαφνικά ένας Πακιστανός (ή κάτι σχετικό) μπουκάρει στο κουπέ μας και κάθεται στην κενή θέση δίπλα στην κολλητή. Φοράει γυαλιά ηλίου μέσα στο σκοτάδι του τραίνου και εννοείται δεν έχει εισιτήριο για τη θέση στην οποία κάθησε. Λίγο μετά, ακούγονται φωνές. Μία κοπέλα περνάει από το διάδρομο βιαστικά φωνάζοντας "ΔΕΣ! ΜΟΥ ΤΑ ΠΗΡΕ!" ενώ μια άλλη την ακολουθεί κλαίγοντας και λέγοντας "Όχι.. όχι.. αυτά είναι δικά μου πράγματα.. σας παρακαλώ... δεν πήρα τίποτα". Η κολλητή αηδιασμένη μου στέλνει μήνυμα στο κινητό να φύγουμε και να πάμε να κάτσουμε στην τραπεζαρία του τραίνου. Καθώς βγαίνω από το κουπέ μου και περιμένω την κολλητή να πάρει κάποια πράγματα μαζί της, ακούω από την αρχή του βαγονιού έναν άντρα να φωνάζει "ΘΑ ΣΑΣ ΓΑΜΗΣΩ ΚΑΙ ΤΙΣ ΔΥΟ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ! ΓΑΜΩ ΤΟ ΜΠΕΛΑ ΜΟΥ! ΕΓΩ ΣΑΣ ΦΡΟΝΤΙΣΑ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΠΟΥ ΚΑΝΕΤΕ! ΣΚΑΣΤΕ! ΣΚΑΣΤΕ ΤΩΡΑ ΜΗ ΣΑΣ ΓΑΜΗΣΩ!", η μία κοπέλα να μυξοκλαίει και η άλλη να λέει "Έχεις δίκιο... ναι μας φρόντισες... μου πήρε τα πράγματα, μου πήρε τα λεφτά". Ο άντρας συνεχίζει λέγοντας "ΔΕ ΜΕ ΝΟΙΑΖΕΙ! ΣΚΑΣΤΕ! ΔΕ ΜΕ ΝΟΙΑΖΕΙ ΤΙ ΣΟΥ ΠΗΡΕ! ΘΑ ΣΑΣ ΚΑΤΕΒΑΣΩ ΑΠΟ ΤΟ ΤΡΑΙΝΟ!". Η πρώτη κοπέλα να λέει κλαίγοντας "Σας παρακαλώ δεν έκανα τίποτα, μόνο λίγα λεφτά θέλω", η άλλη κοπέλα να λέει "ΛΕΦΤΑ ΘΕΛΕΙ! Για να κάνει ζήτα...". Από εκεί και πέρα δεν άκουω κάτι άλλο γιατί μαζί με την κολλητή ξεκινάμε τη διαδρομή για το κυλικείο. Εδώ να σημειώσω ότι τα εισιτήριά μας ήταν "Α θέσης".<br />
<br />
<em>11 Αυγούστου, μετά από αυτό</em><br />
<br />
Βρισκόμαστε στην τραπεζαρία η οποία έχει κυρίως μαύρους, Πακιστανούς και γενικότερα αλλοδαπούς. Δεν είμαι ρατσίστρια, απλά για δύο μικρές κοπέλες να περιτριγυρίζονται από τόσους ξένους, ξημερώματα, είναι το λιγότερο άβολο. Στον τοίχο βλέπουμε ένα σημείωμα που λέει "ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΦΑΓΗΤΟ". Η κολλητή λέει να κάτσουμε, αγνοώντας το σημείωμα. Μόλις καθόμαστε άλλο ένα σημείωμα από πίσω μας υπενθυμίζει πως <em>"...οι θέσεις δεν είναι επιβατικές"</em> και πως <em>"...είναι μόνο για φαγητό"</em>. Αγνοούμε και το δεύτερο σημείωμα, για να οδηγήσει η παρατήρηση του σερβιτόρου και η αποχώρησή μας από την 'τραπεζαρία'. <br />
<br />
<em>11 Αυγούστου, μετά από το παραπάνω</em><br />
<br />
Βρισκόμαστε στο δεύτερο βαγόνι του τραίνου και πάμε να ανοίξουμε τις πόρτες για να πάμε στο δικό μας, δηλαδή στο πρώτο. Δύο τύποι που στεκόντουσαν κοντά μας ενημερώνουν ότι έκλεισαν την πόρτα του 1ου βαγονιού διότι έγιναν κάτι φασαρίες προηγουμένως. Απηυδυσμένες και εκνευρισμένες κατευθυνόμαστε ξανά προς το κυλικείο, μετά από προτροπή των προαναφερθέντων, και ρωτάμε τους εκεί υπεύθυνους τι μπορούμε να κάνουμε. Ένας από τους δύο υπεύθυνους μας λέει να πάμε να χτυπήσουμε την πόρτα ώστε να μας ακούσει ο υπεύθυνος του βαγονιού και να μας ανοίξει. Ακόμα περισσότερο εκνευρισμένες και τρελαμένες, βρισκόμαστε πάλι στις πόρτες του δεύτερου και του πρώτου βαγονιού. Ανοίγω την πόρτα του δεύτερου βαγονιού και πάω να χτυπήσω την πόρτα του πρώτου. Ο θόρυβος λόγω της κίνησης του τραίνου να είναι εκκωφαντικός και σκέφτομαι πως θα είναι αδύνατο να μας ακούσει ο υπεύθυνος, εδώ εγώ η ίδια δεν ακούω. Ένας από τους δύο τύπους που μας βοήθησαν πριν, ο οποίος είμαι 90% σίγουρη ότι ήταν ναρκομανής, ήρθε να βοηθήσει στο "χτύπημα" της πόρτας. Για καλή μας τύχη (πρώτη φορά σε αυτό το ταξίδι) ο υπεύθυνος άκουσε και μας έβαλε μέσα. <strong>AMEN TO THAT!</strong><br />
<br />
<em>11 Αυγούστου, αρκετά αργότερα</em><br />
<br />
<div closure_uid_q5r8fd="108">Έχοντας ηρεμήσει κάπως και ανακαλύπτοντας πως ο Πακιστανός φίλος μας είχε αποχωρήσει αρκετή ώρα πριν από το κουπέ μας (καθώς τον συναντήσαμε σε μία από της διαδρομές μας για το κυλικείο), καθόμαστε και προσπαθούμε να απασχοληθούμε με κάτι. Μαθαίνουμε από το ζευγάρι που ήταν στο ίδιο κουπέ μαζί μας πως ο φίλος μας είχε, αφού φύγαμε εμείς, βγάλει τις παντόφλες του και απλώσει τα πόδια του στο κενό κάθισμα απέναντί του, κάτι που οδήγησε στον εξορισμό του από το κουπέ. Κλείνουμε την πόρτα του κουπέ καθώς και τις κουρτίνες. Ξαφνικά η πόρτα ανήγει και ένας άντρας απροσδιορίστου εθνικότητας μας ρωτάει αν οι θέσεις ήταν κενές. Το ζευγάρι έσπευσε να τον ενημερώσει πως "είναι πιασμένες" και πως "απλά αυτοί που κάθονται εκεί πήγαν μια βόλτα και θα γυρίσουν σε λίγο". Μετά από αυτή την δεύτερη επίσκεψη, χωρίς δεύτερη σκέψη, κλειδώνουμε την πόρτα του κουπέ. Ω, μα τι ιδέα!</div><br />
<em>11 Αυγούστου, τι τύχη...</em><br />
<br />
Κλείνω τα μάτια μου και προσπαθώ να κοιμηθώ. Ξαφνικά ακούω κάποιον να χτυπάει την πόρτα. Αποφασίζουμε ομόφωνα να τον αγνοήσουμε. Στη συνέχεια ο άγνωστος προσπαθεί να ανοίξει την πόρτα. Επιμένει αρκετά, οπότε αποφασίζουμε να ανοίξουμε τις κουρτίνες να δούμε μήπως τυχόν είναι ο ελεγκτής ή κάποιος που έχει εισιτήριο για το κουπέ μας. Βλέπουμε ένα μπλε πουκάμισο και θεωρώντας πως είναι ο ελεγκτής ανοίγω, για να συνειδητοποιήσουμε δευτερόλεπτα αργότερα, και αργά για οποιαδήποτε κίνηση, ότι ήταν ο Πακιστανός φίλος μας. Μπαίνει ξανά μέσα στο κουπέ και όλοι μας προσπαθούμε να τον διώξουμε λέγοντας πως οι θέσεις είναι κλεισμένες. Αφού ο Πακιστανός φαινόνταν να μην ακούει, αναλαμβάνει ο άντρας του κουπέ να τον διώξει. Την ίδια στιγμη η αγανακτισμένη κολλητή σηκώνεται για να ειδοποιήσει τον υπεύθυνο. Στο μεταξύ, ο κύριος που ήταν μαζί μας στο κουπέ καταφέρνει να τον διώξει και εμείς βρίσκουμε για άλλη μια φορά την πολυχαμένη ησυχία μας.<br />
<br />
<em>11 Αυγούστου, κι άλλο;</em><br />
<br />
Μετά από κάποια ώρα έρχεται στο κουπέ μας μια κυρία η οποία όμως είχε εισιτήριο για τη θέση στην οποία κάθησε. Κάποια στιγμή άρχισε να μας λέει για ένα μοναχό με τον οποίο συνεργάζεται και βγάζουν βιβλία (έχουν βγάλει δύο έως τώρα). Στη συνέχεια μας ενημέρωσε ότι ο συγκεκριμένος έχει και σελίδα στο ίντερνετ την οποία φρόντισε να μας δώσει. Συνέχισε λέγοντας πως αυτός ο άνθρωπος του θεού με τον οποίο συνεργάζεται είναι σαλός (όπως λέμε σαλεμένος;) και πως έχει ένα θέμα με τις γυναίκες αλλά πως όλοι εκείνοι που τον γνωρίζουν, ξέρουν πως είναι καλός άνθρωπος. Λαμβάνω μήνυμα από την κολλητή μου ξανά το οποίο έλεγε "ΠΕΣ ΜΟΥ! Σε τι τραίνο έχουμε μπει;;;;".<br />
"Στο τραίνο των τρελών!" της απαντώ.<br />
<br />
<em>11 Αυγούστου, 06:38</em><br />
<br />
Η χαρά μας που φτάσαμε στα πάτρια εδάφη σώες και αβλαβείς ήταν τόσο μεγάλη που η καθυστέρηση των 40 λεπτών δεν κατάφερε να γίνει θέμα συζήτησης. Η οικογένεια της κολλητής μας περιμένει έξω από τον σταθμό και μας οδηγεί σπίτι.<br />
<br />
<em>11 Αυγούστου, για μένα είχε και συνέχεια</em><br />
<br />
Φτάνω στην πόρτα του διαμερίσματός όπου μένω, αφήνω την 10κιλη τσάντα στο πάτωμα και βγάζω τα κλειδιά μου. Τα βάζω στην κλειδαριά αλλά κάπου κολλάνε. Προσπαθώ μία. Προσπαθώ δυο. Προσπαθώ τρεις. Αδυνατώ να ανοίξω την πόρτα. Σκέφτομαι πως δεν μπορεί να μου συμβαίνει αυτό. Ήμουν άυπνη για 24 ώρες και τώρα δεν μπορούσα να ανοίξω την πόρτα του σπιτιού μου. Κάνω αναπάντητη στη μάνα μου. Προσπαθώ πάλι. Τίποτα. Με νεύρα και περίσσια δύναμη βάζω πάλι το κλειδί στην πόρτα και αυτή τη φορά το καταφέρνω να μπει όλο. Η κλειδαριά δε γυρνάει. Προσπαθώ να το βγάλω, αλλά κολλάει. Λες και κάποιος είχε ρίξει κόκα κόλα και η κλειδαριά κολλούσε. Βάζω πάλι το κλειδί στην πόρτα και αυτή τη φορά, Ω ΝΑΙ, καταφέρνω να την ανοίξω.<br />
Καθησυχάζω τη μάνα μου που πήρε μερικά λεπτά αργότερα και πέφτω αμέσως για ύπνο.<br />
Τα βάσανα τελείωσαν. Ήρθε ώρα να ξεκουραστώ!<br />
<br />
<br />
<br />
</div>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/02342625510256812012noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-657070208243555070.post-16634398334243961232011-07-10T17:01:00.000+03:002011-07-10T17:01:56.637+03:00ΓΕΙΑ ΣΑΣ! Τι νέα;Αυτές τις μέρες είμαι συνεχώς μόνη μου οπότε συνέχεια κωλοβαράω. Βαρεμένη όπως είμαι γενικότερα, η κατάσταση στην οποία βρίσκομαι με βολεύει ιδιαίτερα, για την ακρίβεια, είναι η καλύτερή μου. Με απασχολεί λίγο το ότι σε λίγο θα είμαι 5 κιλά παραπάνω από αυτό που θέλω, αλλά είπα στον εαυτό μου: "Ίρις, τέλος. Μέχρι εδώ. Από αύριο θα ξεκινήσεις ποδήλατο και πάλι. Άκουσες; ΚΟΥΝΑ ΤΟΝ ...". Είχα μια μικρή διαφωνία της μισής ώρας με το αγγελάκι που προσπαθούσε να με βάλει στο σωστό δρόμο αλλά στο τέλος παραδόθηκα. Σκέφτηκα... έχει δίκιο, έχω και έναν φαντάρο να εντυπωσιάσω σε 39 μέρες. Πως θα γίνει; Με την κοιλάρα μέχρι απέναντι; Που άμα πάω βόλτα πουθενά, πρώτα πάει η κοιλιά μου και μετά εγώ; Που το όνομά μου σε λίγο θα λέγεται Κοιλία Ίρις (αντί για Λυδία Ίρις); Απαράδεκτο! Ακατονόμαστο! Απερίγραπτο! Εξοργιστικό!<br />
<br />
Ποδήλατο λοιπόν.<br />
<br />
Άρχισαν οι ζέστες επιτέλους. Όχι ότι μ'αρέσει, αλλά καιρός ήταν πια να καταλάβουμε ότι μπήκε το καλοκαίρι. Εγώ τις προάλλες ήμουν Χαλκιδική και το βράδυ στο camping ήμουν με μακρύ παντελόνι και ζακέτα. ΠΟΥ ΠΑΜΕ ΚΥΡΙΟΙ; Εκτός από αυτό, δύο μπάνια έκανα και την τρίτη φορά που πήγα στην παραλία (αλλά δεν μπορούσα να κάνω μπάνιο λόγω γυναικολογικών θεμάτων), ξάπλωσα απλά στην άμμο και έκανα ηλιοθεραπεία. Το καλό ποιο είναι; Ας πούμε ότι πάτε σε ένα φαρμακείο, ωραία; Και ρωτάτε τον φαρμακοποιό: "Φαρμακοποιέ, ποιες ώρες δεν πρέπει να βγαίνω στον ήλιο; Ποιες ώρες πρέπει να αποφεύγω όπως και δήποτε; Ποιες ώρες πρέπει να προφυλάσσω το κορμί μου από τις βλαβερές ακτίνες; Ποιες ώρες λοιπόν βλάπτουν ανεπανόρθωτα το σώμα μου; ΠΕΣ ΜΟΥ ΦΑΡΜΑΚΟΠΟΙΕ, ΠΟΙΕΣ ΩΡΕΣ δεν πρέπει ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ να βγαίνω στην παραλία;"<br />
Αφού θα σας κοιτούσε κάπως περίεργα, σαν να φύτρωσαν στο κεφάλι σας παπαρούνες ας πούμε, θα σας έλεγε "Καταρχήν τα χαπάκια που βρήκατε στο κομοδίνο της γιαγιάς σας, μάλλον ήταν LSD και όχι ηρεμιστικά. Αν αύριο το πρωί δείτε δράκους στην κουζίνα, τότε πλέον θα είναι σίγουρο. Κατα δεύτερον, οι ώρες τις οποίες θα πρέπει να αποφεύγετε είναι από τις 11 το πρωί έως και τις 4 το απόγευμα. Κατανοητό;"<br />
Εσείς τότε, εκτός του ότι θα αντιμετωπίζατε προβλήματα με τους δράκους το επόμενο πρωί, θα αποφεύγατε την έκθεση σας στον ήλιο εκείνες τις ώρες. Ωραία; Ωραία!<br />
Εγώ όμως, επειδή είμαι μάγκας ανυπόμονος, πήγα στην παραλία ακριβώς εκείνες τις ώρες. Ακριβώς όμως; Ξυπνητήρι να έβαζα, δε θα το πετύχαινα τόσο καλά... Έντεκα με τέσσερις! Αν στον Μπαμπινιώτη δίπλα στη λέξη ΗΛΙΘΙΟΣ-Α δεν έχει τη φωτογραφία μου, παρακαλώ να γίνει μια αναβάθμιση. Στο δικό μου θα την κολλήσω εγώ, δεν υπάρχει πρόβλημα.<br />
Βλέπετε, η αυτού μεγαλειότις (εγώ) δεν έχει υπομονή να μαυρίσει σταδιακά και θέλει να μαυρίσει μια και καλή (και να ψοφήσει μια και καλή).<br />
WAIT WAIT! Έχει και καλύτερο.<br />
Ο φαρμακοποιός λογικά θα σας είπε πως όποια ώρα και να βγείτε στον ήλιο θα πρέπει να βάλετε αντηλιακό με δείκτη προστασίας τουλάχιστον 20.<br />
Ναι; Το πιάσατε; Βλέπετε που πηγαίνει το θέμα ε; Έχετε καταλάβει, το ξέρω...<br />
ΔΕΝ ΕΒΑΛ-ΑΟΥΤΣ, καλά ντε μη βαράτε... Αφήστε με να πω... Δεν έβαλα αντηλιακό!<br />
Γιατί; Γιατί είμαι ο ΡΟΜΠΟΚΟΠ φυσικά, είμαι από ατσάλι, δεν παθαίνω τίποτα!<br />
Όπως είναι αναμενόμενο λοιπόν, κάηκα. Κάηκα σαν κοτόπουλο στα κάρβουνα. Γιατί κοτόπουλο; Γιατί ειναι άσπρο άσπρο, ότι ήμουν κι εγώ. Έκανα το πιο άκυρο μαύρισμα στην ιστορία του μαυρίσματος, πάω στοίχημα ότι μπορώ να μπω στο βιβλιο Γκίνες καθώς επίσης πλέον ξεφλουδίζω αλλά το δέρμα από κάτω είναι ακόμα κόκκινο. Μίλησε κανείς για ανεπανόρθωτη βλάβη και έγκαυμα;<br />
Περιττό να πω ότι όταν το είπα στον πατέρα, παραλίγο να βάλει τα κλάμματα και δεν υπερβάλλω ούτε λίγο σε αυτό που λέω.<br />
<br />
Κάθομαι λοιπόν (δεν κάνω και τίποτα άλλο τις τελευταίες μέρες) στην καρέκλα στην τραπεζαρία και γράφω αυτή τη βλακεία που μερικοί μπορεί και να ονομάσουν κείμενο. Ξεφλουδίζω σαν εκδιδόμενη επί χρήμασι(ή όπως λέγεται), ξύνομαι, ζεσταίνομαι και τρώω. Τρώω, τρώω, τρώω.<br />
<br />
Αυτά είχα να πω. Ήταν κυρίως ένα κείμενο για να μάθετε που βρίσκομαι, τι κάνω με τη ζωή μου κλπ (επειδή σας νοιάζει).<br />
Περιμένω σχόλια που να μου λέτε τι κάνετε εσείς με τη δική σας.<br />
Πως πάνε οι δίαιτες, τα μπάνια, οι γκόμενοι, οι γκόμενοι, οι γκόμενοι...<br />
<br />
ΦιλιάAnonymoushttp://www.blogger.com/profile/02342625510256812012noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-657070208243555070.post-86499391040391971902011-06-17T01:54:00.004+03:002011-06-17T01:59:27.714+03:00Φταις.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">Είναι νύχτες σαν κι αυτές που νιώθεις αδικημένη. <br />
Που νομίζεις πως τα είχες συγχωρέσει όλα και πως πλέον δε σε άγγιζε τίποτα. <br />
Νόμιζες πως το σκούρο αυτό μπλε πέπλο της νύχτας δεν είχε δύναμη να σε κουκουλώσει, μόνο να σε νανουρίσει.<br />
<br />
Και όταν γυρνάς το κεφάλι για να κοιτάξεις τα άστρα, το μηδαμινό φως τους σε τυφλώνει.<br />
Και αναρωτιέσαι. Μήπως δεν έγινα ξεκάθαρη; Μήπως άφησα κάποια αμφιβολία στο πόσο πολύ σε μισώ; Στο πόσο έντονα πλέον εύχομαι να μη σε είχα γνωρίσει ποτέ; Μήπως έδειξα ότι δεν έκανες ποτέ λάθος; Ότι... ότι για όλα φταίω εγώ; Σου έδωσα ποτέ να καταλάβεις κάτι τέτοιο; Γιατί άν το έκανα, τότε μου αξίζει αυτό που έπαθα. <br />
Αν σου έδωσα έστω και την παραμικρή εντύπωση συγχώρεσης, τότε δε θα πρέπει να ζητήσω ποτέ ξανά εξηγήσεις. Αν έστω και για μερκά δευτερόλεπτα από εκείνη τη στιγμή που διήρκησε αιώνες, νόμιζες ότι αποδέχτηκα την αθωότητά σου, τότε μάλλον δεν ήξερα πως να εκφραστώ σωστά.<br />
<br />
Γιατί ξέρεις τι;<br />
Μάθε αυτό.<br />
<br />
Επιτέλους.<br />
<br />
Αν υπάρχει κάτι που να με εξοργίζει περισσότερο από το ότι δεν σε ξέρω πλέον, είναι <em>αυτό</em>. Αν υπάρχει κάτι που με κάνει έξω φρενών περισσότερο από το ότι ήσουν τόσο άδικος και απότομος, είναι <em>αυτό. </em>Αν υπάρχει κάτι που με κάνει να θέλω να ουρλιάξω, είναι <em>αυτό. </em>Αν υπάρχει κάτι που δεν ήθελα ποτέ από εσένα, είναι <em>αυτό.</em><br />
<br />
<em>Ποιο είναι αυτό;</em><br />
<br />
Θα σου πω σε λίγο.<br />
<br />
Όσο σε γνώριζα, όσο 'γνωριζόμασταν', όσο ανακαλύπταμε ο ένας τις παραξενιές του άλλου, ποτέ δεν το περίμενα ότι θα καταλήξω ένα βράδυ να αναθεωρώ τους λόγους για τους οποίους δεν μπορώ με τίποτα να ξεπεράσω το "τέλος". Δεν το ήξερα ότι θα καταλάβω μια βραδιά περισσότερα απ'όσα <em>δεν </em>κατάλαβα τόσους μήνες.<br />
<br />
Τρίβω ξανά και ξανά τα μάτια μου. Ήμουν τόσο τυφλή; Τόσο ανόητη; Είμαι ακόμα τόσο ανόητη. Αλήθεια είμαι.<br />
<br />
Όλον αυτόν τον καιρό νιώθω λες και φταίω εγώ. Λες και εγώ φέρθηκα λάθος και μας οδήγησα στο 'χωρισμό'. Ένιωσα λες και σε πίεσα τόσο υπερβολικά πολύ που σε απομάκρυνα. Νόμισα πως εγώ ήμουν η ψυχοπαθής και εσύ αυτός που μου έδενε το πουκάμισο. Παρουσιαζόσουν πάντα τόσο ψύχραιμος και λιγομίλητος ενώ εγώ ήμουν αυτή που πάντα σου μοίραζε απλόχερα τις σκέψεις τις. Εγώ τα έκανα όλα;<br />
<br />
Τι σκατά.<br />
<br />
Δεν είμαι τόσο ηλίθια.<br />
<br />
Όχι. Ξέρεις τι;<br />
ΟΧΙ.<br />
<br />
Τόσες συζητήσεις, τόσες λέξεις. Ήσουν και εσύ μέρος του. Με προκάλεσες. Μου έδωσες θάρρος. Μου έδωσες μιλιά και απαιτήσεις. Μου έδωσες ότι δε θα μπορούσα να έχω από μόνη μου. Μου άνοιξες παράθυρα, άσχετα αν αργότερα με έδιωξες από την πόρτα. Σαν κύριος. Σαν να έφταιγα εγώ.<br />
<br />
Σαν να μην έδειξες ποτέ τίποτα. Σαν να μην έδωσες την ιδέα ότι με θες. Σαν να μην είπες ποτέ τίποτα που να ξέφευγε από αυτό που κάποιος θα όριζε ως 'φιλική ζώνη'. Σαν να ήσουν πάντα τύπος και υπογραμμός και εγώ αυτή που ξεπερνούσε τα όρια.<br />
<br />
Δεν έφταιγα πάντα εγώ.<br />
<em>Αυτό.</em><br />
<br />
Θα σου θύμιζα ακριβώς τα λόγια σου αλλά δεν έχει νόημα. Δε θα διαβάσεις ποτέ αυτό το κείμενο ή οποιοδήποτε κείμενο θα γράψω ποτέ.<br />
<br />
Πολύ απλά γιατί με εγκατέλειψες. Να γιατί. Γιατί με εγκατέλειψες.<br />
Γιατί σε μια σχέση πάντα υπάρχουν δύο άτομα. Δύο άτομα που φταίνε και δύο άτομα που περιμένουν από τον άλλο να κάνει κάτι.<br />
Με εγκατέλειψες ενώ έκανες εσύ λάθος.<br />
Και 'γω ψάχνω θύτες και θύματα;<br />
<br />
Όχι.<br />
Απλά σήμερα <em>είδα.</em><br />
<br />
<em>Έιδα ότι...</em><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/v2TmL1A3OVg?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div></div>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/02342625510256812012noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-657070208243555070.post-79196119944879838342011-06-05T02:48:00.002+03:002011-06-05T02:55:07.910+03:00Σχεδόν έξι μήνες...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><span style="font-family: Georgia, "Times New Roman", serif;">Η αλήθεια είναι πως όταν μου ζήτησε να μην τον ξαναενοχλήσω δεν περίμενα να είναι οριστικό. Ούτε περίμενα ότι μετά από έξι μήνες θα έγραφα πάλι κείμενο με κεντρικό ήρωα αυτόν. Κι άλλα δεν περίμενα... Δεν περίμενα ότι θα το τηρήσω και δε θα πω ούτε ένα γεια ούτε περίμενα ότι θα περάσουν έξι μήνες και δε θα ξέρει ο ένας τι κάνει ο άλλος. Δεν περίμενα ότι δε προσπαθήσει να επικοινωνήσει για να μάθει αν είμαι καλά. Δεν περίμενα ότι μετά από έξι μήνες θα με έχει ακόμα αποκλεισμένη, ότι για έξι μήνες δε θα έχω νέα του.</span><br />
<br />
<em><span style="font-family: Georgia, "Times New Roman", serif;">Έξι μήνες...</span></em><br />
<br />
<span style="font-family: Georgia, "Times New Roman", serif;">Σε λίγο τελειώνει τον στρατό και να σκεφτείς ότι όταν ξεκινούσε μιλούσαμε κανονικά...</span><br />
<br />
<span style="font-family: Georgia, "Times New Roman", serif;">Τι κάνω εγώ τόσο καιρό, μου λες; Τον σκέφτομαι; Με νοιάζει; Τον αναφέρω;</span><br />
<span style="font-family: Georgia, "Times New Roman", serif;">Χα... Αν ρωτήσεις τις φίλες μου θα μάθεις πολλά.</span><br />
<span style="font-family: Georgia, "Times New Roman", serif;">Ναι τον σκέφτομαι.</span><br />
<span style="font-family: Georgia, "Times New Roman", serif;">Ναι με νοιάζει.</span><br />
<span style="font-family: Georgia, "Times New Roman", serif;">Ναι τον αναφέρω.</span><br />
<span style="font-family: Georgia, "Times New Roman", serif;">Γαμώτο.</span><br />
<br />
<span style="font-family: Georgia, "Times New Roman", serif;">Όπως και να 'χει, ότι και να έχω πει, θέλω να ξέρω αν είναι καλά. Με ενδιαφέρει. Μπορεί να μην έχει νόημα ή λόγο, μπορεί να μην έχει... Ούτε εξήγηση, ούτε λογική. Αλλά θα ήθελα να μάθω πως περνάει, τα νέα του, να του μιλήσω λίγο πάλι όπως παλιά, να κάνουμε πλάκα. </span><br />
<br />
<em><span style="font-family: Georgia, "Times New Roman", serif;">Έξι μήνες!</span></em><br />
<em><span style="font-family: Georgia, "Times New Roman", serif;">Φύγε επιτέλους!</span></em><br />
<br />
<span style="font-family: Georgia, "Times New Roman", serif;">Τι κάνω; Κάποιος να σταματήσει τα δάχτυλά μου... Δε θέλω να πληκτρολογήσω άλλες λέξεις... Κάποιος να απομακρύνει τον υπολογιστή.... Σώστε με!</span><br />
<br />
<span style="font-family: Georgia, "Times New Roman", serif;">Πως γίνεται να είναι τόσο απαράδεκτος, να με έχει μειώσει τόσο πολύ και εγώ να συνεχίζω να αναρωτιέμαι αν είναι καλά; Πως γίνεται να μην τον νοιάζει καν τι κάνω, αν ζω, αν πέθανα, και εγώ να σκέφτομαι κάθε μέρα να τον ρωτήσω αν είναι καλά;</span><br />
<br />
<em><span style="font-family: Georgia, "Times New Roman", serif;">Δεν ξέρω.</span></em><br />
<em><span style="font-family: Georgia, "Times New Roman", serif;">Αλήθεια δεν ξέρω.</span></em><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/fZDMyMOlB1w?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div><br />
<em><span style="font-family: Georgia, "Times New Roman", serif;">Ελπίζω να περνάς καλά.</span></em><br />
<em><span style="font-family: Georgia, "Times New Roman", serif;">Σ'α.... Σε φιλώ.</span></em></div>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/02342625510256812012noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-657070208243555070.post-3001435929338936922011-06-04T13:48:00.005+03:002011-06-07T16:45:44.293+03:004η Διεθνής Γυμνή Ποδηλατοπορεία (Θεσσαλονίκη, 2011) - Φωτογραφίες<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div align="left" class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: "Courier New", Courier, monospace;">Η <strong>4η Διεθνής Γυμνή Ποδηλατοδρομία</strong> ολοκληρώθηκε χθες το βράδυ με ένα πάρτυ στο Πάρκο Ξαρχάκου. Περίπου <strong>1000 ποδήλατα</strong> πλημμύρισαν τους δρόμους του κέντρου, δείχνοντας έτσι πως όχι μόνο δεν κοιμόμαστε, αλλά είμαστε και πρωτοποριακοί, μιας και η Γυμνή ποδηλατοδρομία αποτελεί αποκλειστικά <strong>πρωτοβουλία του Νομού Θεσσαλονίκης</strong> και έγινε πρώτη φορά στη Θεσσαλονίκη.</span></div><div align="left" class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: "Courier New", Courier, monospace;">Η πορεία ξεκίνησε από το Πάρκο Ξαρχάκου και στη συνέχεια 'επισκέφτηκε' το Δημαρχείο για μια ομαδική φωτογραφία και μια μικρή κουβέντα με τον δήμαρχο Θεσσαλονίκης Γιάννη Μπουτάρη. Αργότερα πήραμε τα ποδήλατά μας και κατακλύσαμε την Τσιμισκή όπου όσοι έτυχε να κάνουν τα ψώνια τους εκείνη την ώρα έμειναν με ανοιχτό το στόμα και φυσικά έσπευσαν να βγάλουν τα κινητά τους για να απαθανατίσουν το γεγονός. Μετά από μια μικρή στάση στην Τσιμισκή για φωτογραφίες και μια αναπάντεχη συνάντηση με μία ομάδα διαδηλωτών αναγκαστήκαμε να ανέβουμε στην Εγνατία και να κάνουμε έναν μικρό κύκλο ώστε να κατευθυνθούμε στον Λευκό Πύργο. Εκεί, έγινε μια μικρή στάση για να δηλώσουμε την<strong> υποστήριξή μας στους Αγανακτισμένους</strong> του Λευκού Πύργου και στη συνέχεια κλείσαμε την ποδηλατοπορεία μας με ένα μικρό πάρτυ στο Πάρκο Ξαρχάκου.</span></div><div align="left" class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br />
</div><div align="left" class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: "Courier New", Courier, monospace;">Ήταν μια απόλυτα <strong>ειρηνική πορεία</strong> και το κύριο αίτημα εμάς των ποδηλατών ήταν να δοθεί περισσότερη προσοχή στο ποδήλατο, δηλαδή να δημιουργηθούν <strong>παραπάνω ποδηλατόδρομοι</strong>, αφού το θέμα, μετά την διάθεση λιγότερων από τεσσάρων χιλιομέτρων αφύλακτων και επικίνδυνων ποδηλατολωρίδων σε τρία αποκομμένα κομμάτια το 2009, παραμένει στα αζήτητα.</span></div><div align="left" class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br />
</div><div align="left" class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: "Courier New", Courier, monospace;">Ζητάμε <strong>περισσότερη ασφάλεια για τα ποδήλατά μας</strong>, καθώς τα ποδηλατοστάσια λόγω της φθηνής κατασκευής τους αφαιρούνται ακόμη και μαζί με τα κλειδωμένα ποδήλατα ενώ οι κλοπές των ποδηλάτων έχουν αυξηθεί εκθετικά χωρίς να έχουν ληφθεί μέτρα για την αποτροπή τους.</span></div><div align="left" class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br />
</div><div align="left" class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: "Courier New", Courier, monospace;">Θέλουμε να μπορούμε να <strong>μεταφέρουμε τα ποδήλατά μας με τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς</strong>. Η συνδυασμένη χρήση του ποδηλάτου στα ΜΜΜ δεν επιτρέπεται στα Λεωφορεία, Ταξί και Τρένα (εκτός προαστιακού), ούτε και έχει προβλεφθεί στο μελλοντικό Μετρό. Με τις πολύχρονες καθυστερήσεις παράδοσης του Μετρό, η πόλη παρακμάζει χωρίς εναλλακτικά μέσα μαζικής μεταφοράς. </span></div><div align="left" class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: "Courier New", Courier, monospace;">Αυτά και διάφορα άλλα είναι τα αιτήματα των ποδηλατών της πόλης, και όποιος ενδιαφέρεται μπορεί να ενημερωθεί εδώ: </span><a href="http://www.worldnakedbikeride.gr/2011/05/wnbr-press/"><span style="font-family: "Courier New", Courier, monospace;">http://www.worldnakedbikeride.gr/2011/05/wnbr-press/</span></a></div><div align="left" class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br />
</div><div align="left" class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br />
</div><div align="left" class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><em><span style="font-family: "Courier New", Courier, monospace;">Ακολουθούν φωτογραφίες:</span></em></div><div align="left" class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br />
</div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/-OPkVyPQUM48/TeoE6WZXjmI/AAAAAAAAAKo/q5YHCuA4Ubs/s1600/esp1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="214" src="http://1.bp.blogspot.com/-OPkVyPQUM48/TeoE6WZXjmI/AAAAAAAAAKo/q5YHCuA4Ubs/s320/esp1.jpg" width="320" /></a></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/-BNtznLIzw0g/TeoE-TR---I/AAAAAAAAAKs/z_7blWWjoZk/s1600/esp2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="214" src="http://2.bp.blogspot.com/-BNtznLIzw0g/TeoE-TR---I/AAAAAAAAAKs/z_7blWWjoZk/s320/esp2.jpg" width="320" /></a></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/-C50jpKUIgc4/TeoFCmpp9TI/AAAAAAAAAKw/nZeoZFNlcdI/s1600/esp3.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="214" src="http://1.bp.blogspot.com/-C50jpKUIgc4/TeoFCmpp9TI/AAAAAAAAAKw/nZeoZFNlcdI/s320/esp3.jpg" width="320" /></a></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/-6yNlEZBbRXk/TeoFGurHuzI/AAAAAAAAAK0/Czal_2NYYYc/s1600/esp4.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="214" src="http://2.bp.blogspot.com/-6yNlEZBbRXk/TeoFGurHuzI/AAAAAAAAAK0/Czal_2NYYYc/s320/esp4.jpg" width="320" /></a></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/-BsBYoJp0Rlk/TeoFN7gWzHI/AAAAAAAAAK4/LBUhtmHpMEQ/s1600/esp5.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="214" src="http://2.bp.blogspot.com/-BsBYoJp0Rlk/TeoFN7gWzHI/AAAAAAAAAK4/LBUhtmHpMEQ/s320/esp5.jpg" width="320" /></a></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-IEEHSjmJAnI/TeoFSKK_7oI/AAAAAAAAAK8/LGAqR2-nSAY/s1600/esp6.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="214" src="http://3.bp.blogspot.com/-IEEHSjmJAnI/TeoFSKK_7oI/AAAAAAAAAK8/LGAqR2-nSAY/s320/esp6.jpg" width="320" /></a></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/-qB5rPP8l-W0/TeoFXzKEXYI/AAAAAAAAALA/qp0MwUYphsA/s1600/esp7.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="http://4.bp.blogspot.com/-qB5rPP8l-W0/TeoFXzKEXYI/AAAAAAAAALA/qp0MwUYphsA/s320/esp7.jpg" width="214" /></a></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/-QVASvoocGqU/TeoFdb2YRCI/AAAAAAAAALE/9pF-loKZR9o/s1600/esp8.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="214" src="http://2.bp.blogspot.com/-QVASvoocGqU/TeoFdb2YRCI/AAAAAAAAALE/9pF-loKZR9o/s320/esp8.jpg" width="320" /></a></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/-0y0vcFt91Fk/TeoFiYwaXVI/AAAAAAAAALI/QLeYm1v-TJM/s1600/esp9.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="214" src="http://2.bp.blogspot.com/-0y0vcFt91Fk/TeoFiYwaXVI/AAAAAAAAALI/QLeYm1v-TJM/s320/esp9.jpg" width="320" /></a></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/-9xNOIgkuNlY/TeoFnTbARQI/AAAAAAAAALM/7cNnRAzrUBM/s1600/esp10.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="214" src="http://4.bp.blogspot.com/-9xNOIgkuNlY/TeoFnTbARQI/AAAAAAAAALM/7cNnRAzrUBM/s320/esp10.jpg" width="320" /></a></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-Ho4QX26EmyA/TeoFretzcvI/AAAAAAAAALQ/6B_1i8t4Km0/s1600/esp11.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="214" src="http://3.bp.blogspot.com/-Ho4QX26EmyA/TeoFretzcvI/AAAAAAAAALQ/6B_1i8t4Km0/s320/esp11.jpg" width="320" /></a></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-L4EGUsP9Cg4/TeoFww4XTmI/AAAAAAAAALU/UN1YL_rODlQ/s1600/esp12.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="214" src="http://3.bp.blogspot.com/-L4EGUsP9Cg4/TeoFww4XTmI/AAAAAAAAALU/UN1YL_rODlQ/s320/esp12.jpg" width="320" /></a></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-wxQh44UCi80/TeoF0RI1RgI/AAAAAAAAALY/lFu4PDwy3HA/s1600/esp13.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="http://3.bp.blogspot.com/-wxQh44UCi80/TeoF0RI1RgI/AAAAAAAAALY/lFu4PDwy3HA/s320/esp13.jpg" width="214" /></a></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-2_oxR3XTkx8/TeoF4Nf_nhI/AAAAAAAAALc/2a7LLDvPELE/s1600/esp14.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="214" src="http://3.bp.blogspot.com/-2_oxR3XTkx8/TeoF4Nf_nhI/AAAAAAAAALc/2a7LLDvPELE/s320/esp14.jpg" width="320" /></a></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/-nJD8h6dzb3s/TeoF7ioOvWI/AAAAAAAAALg/K4xN3P7_sQ4/s1600/esp15.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="214" src="http://1.bp.blogspot.com/-nJD8h6dzb3s/TeoF7ioOvWI/AAAAAAAAALg/K4xN3P7_sQ4/s320/esp15.jpg" width="320" /></a></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/-Gcpu0SSTVVY/TeoF_DXiyGI/AAAAAAAAALk/S-APQi5WpUc/s1600/esp16.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="http://2.bp.blogspot.com/-Gcpu0SSTVVY/TeoF_DXiyGI/AAAAAAAAALk/S-APQi5WpUc/s320/esp16.jpg" width="214" /></a></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/-Bp0zX2IIURM/TeoGDtrVX_I/AAAAAAAAALo/_8BbicsjhJs/s1600/esp17.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="214" src="http://4.bp.blogspot.com/-Bp0zX2IIURM/TeoGDtrVX_I/AAAAAAAAALo/_8BbicsjhJs/s320/esp17.jpg" width="320" /></a></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/-vDJHkOwpg2g/TeoGItetYOI/AAAAAAAAALs/eXIxe__LmeM/s1600/esp18.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="214" src="http://2.bp.blogspot.com/-vDJHkOwpg2g/TeoGItetYOI/AAAAAAAAALs/eXIxe__LmeM/s320/esp18.jpg" width="320" /></a></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-gg6RSPLPlxo/TeoGNNRYL4I/AAAAAAAAALw/fmK6sxhmrJQ/s1600/esp19.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="214" src="http://3.bp.blogspot.com/-gg6RSPLPlxo/TeoGNNRYL4I/AAAAAAAAALw/fmK6sxhmrJQ/s320/esp19.jpg" width="320" /></a></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-_asMjILm5M0/TeoGR5bhgRI/AAAAAAAAAL0/gjZzEWQRaR4/s1600/esp20.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="214" src="http://3.bp.blogspot.com/-_asMjILm5M0/TeoGR5bhgRI/AAAAAAAAAL0/gjZzEWQRaR4/s320/esp20.jpg" width="320" /></a></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/-_2HVlNFRkoY/TeoGXX-MljI/AAAAAAAAAL4/8vgqz1HThxE/s1600/esp21.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="214" src="http://4.bp.blogspot.com/-_2HVlNFRkoY/TeoGXX-MljI/AAAAAAAAAL4/8vgqz1HThxE/s320/esp21.jpg" width="320" /></a></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/-aUqWg0o7OEg/TeoGb8vjsHI/AAAAAAAAAL8/dVK-TL878kk/s1600/esp22.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="214" src="http://2.bp.blogspot.com/-aUqWg0o7OEg/TeoGb8vjsHI/AAAAAAAAAL8/dVK-TL878kk/s320/esp22.jpg" width="320" /></a></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/-FitCZ4ziAEs/TeoGjBh4-BI/AAAAAAAAAMA/gpuHcPP0x58/s1600/esp23.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="214" src="http://2.bp.blogspot.com/-FitCZ4ziAEs/TeoGjBh4-BI/AAAAAAAAAMA/gpuHcPP0x58/s320/esp23.jpg" width="320" /></a></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/-wrFiQXAWjRE/TeoGotCFSaI/AAAAAAAAAME/VBA25w1qqRU/s1600/esp24.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="214" src="http://4.bp.blogspot.com/-wrFiQXAWjRE/TeoGotCFSaI/AAAAAAAAAME/VBA25w1qqRU/s320/esp24.jpg" width="320" /></a></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-8Mh-sIUDP9Q/TeoGs2wPB-I/AAAAAAAAAMI/HPewSqAYFUw/s1600/esp25.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="214" src="http://3.bp.blogspot.com/-8Mh-sIUDP9Q/TeoGs2wPB-I/AAAAAAAAAMI/HPewSqAYFUw/s320/esp25.jpg" width="320" /></a></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/-eKI93YDhsjs/TeoGwlQZXgI/AAAAAAAAAMM/G8X6bHk_7f8/s1600/esp26.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="214" src="http://4.bp.blogspot.com/-eKI93YDhsjs/TeoGwlQZXgI/AAAAAAAAAMM/G8X6bHk_7f8/s320/esp26.jpg" width="320" /></a></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/-vGgGJdfXElA/TeoG08CzfVI/AAAAAAAAAMQ/iVDGholGu60/s1600/esp27.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="214" src="http://2.bp.blogspot.com/-vGgGJdfXElA/TeoG08CzfVI/AAAAAAAAAMQ/iVDGholGu60/s320/esp27.jpg" width="320" /></a></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/-Kx53J9h1L9w/TeoG5VIWO2I/AAAAAAAAAMU/XX_Tc1QTqNw/s1600/esp28.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="214" src="http://4.bp.blogspot.com/-Kx53J9h1L9w/TeoG5VIWO2I/AAAAAAAAAMU/XX_Tc1QTqNw/s320/esp28.jpg" width="320" /></a></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-6B86UzLKomk/TeoG9bd8HjI/AAAAAAAAAMY/Eh0ZLJ1YM-8/s1600/esp29.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="214" src="http://3.bp.blogspot.com/-6B86UzLKomk/TeoG9bd8HjI/AAAAAAAAAMY/Eh0ZLJ1YM-8/s320/esp29.jpg" width="320" /></a></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/-D6M6ZPD05bY/TeoHBVZZ3MI/AAAAAAAAAMc/2Y4RV2aBl4Y/s1600/esp30.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="214" src="http://4.bp.blogspot.com/-D6M6ZPD05bY/TeoHBVZZ3MI/AAAAAAAAAMc/2Y4RV2aBl4Y/s320/esp30.jpg" width="320" /></a></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/--j9QLM3JGFk/TeoHFifqBzI/AAAAAAAAAMg/4ubwHWLnUJc/s1600/esp31.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="214" src="http://3.bp.blogspot.com/--j9QLM3JGFk/TeoHFifqBzI/AAAAAAAAAMg/4ubwHWLnUJc/s320/esp31.jpg" width="320" /></a></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/-AsBB7Sk_zO4/TeoHJyKOgyI/AAAAAAAAAMk/MohNjSvC328/s1600/esp32.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="214" src="http://2.bp.blogspot.com/-AsBB7Sk_zO4/TeoHJyKOgyI/AAAAAAAAAMk/MohNjSvC328/s320/esp32.jpg" width="320" /></a></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/-1E9EucujZOA/TeoHOvgY_DI/AAAAAAAAAMo/xrnkD_k7Z1M/s1600/esp33.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="214" src="http://2.bp.blogspot.com/-1E9EucujZOA/TeoHOvgY_DI/AAAAAAAAAMo/xrnkD_k7Z1M/s320/esp33.jpg" width="320" /></a></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/-gsZSB3DPEEE/TeoHVy7bLlI/AAAAAAAAAMs/NTJtj1vFWxk/s1600/esp34.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="214" src="http://4.bp.blogspot.com/-gsZSB3DPEEE/TeoHVy7bLlI/AAAAAAAAAMs/NTJtj1vFWxk/s320/esp34.jpg" width="320" /></a></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-U5_t9nNQpv4/TeoHepFbNxI/AAAAAAAAAMw/IUNgoQMeuzA/s1600/esp35.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="214" src="http://3.bp.blogspot.com/-U5_t9nNQpv4/TeoHepFbNxI/AAAAAAAAAMw/IUNgoQMeuzA/s320/esp35.jpg" width="320" /></a></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/-vxL7tHdOycM/TeoHlhI2LZI/AAAAAAAAAM0/MpmDPtWRYO4/s1600/esp36.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="214" src="http://2.bp.blogspot.com/-vxL7tHdOycM/TeoHlhI2LZI/AAAAAAAAAM0/MpmDPtWRYO4/s320/esp36.jpg" width="320" /></a></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/-q9I_yR_8U8g/TeoHrinRb4I/AAAAAAAAAM4/bYynJ2zRUZI/s1600/esp37.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="214" src="http://2.bp.blogspot.com/-q9I_yR_8U8g/TeoHrinRb4I/AAAAAAAAAM4/bYynJ2zRUZI/s320/esp37.jpg" width="320" /></a></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/-KjLMJwG1s4Q/TeoHvSKI6sI/AAAAAAAAAM8/U2d1r4Jxps4/s1600/esp38.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="214" src="http://2.bp.blogspot.com/-KjLMJwG1s4Q/TeoHvSKI6sI/AAAAAAAAAM8/U2d1r4Jxps4/s320/esp38.jpg" width="320" /></a></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/-2tQ1oC7Hj74/TeoHzqhdEXI/AAAAAAAAANA/aQynErpq1hY/s1600/esp39.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="214" src="http://2.bp.blogspot.com/-2tQ1oC7Hj74/TeoHzqhdEXI/AAAAAAAAANA/aQynErpq1hY/s320/esp39.jpg" width="320" /></a></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-JBvhhtRTA_Q/TeoH3q5JSUI/AAAAAAAAANE/eRMFuZFrsOA/s1600/esp40.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="214" src="http://3.bp.blogspot.com/-JBvhhtRTA_Q/TeoH3q5JSUI/AAAAAAAAANE/eRMFuZFrsOA/s320/esp40.jpg" width="320" /></a></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-m537dful1Xg/TeoH77-5YmI/AAAAAAAAANI/ZaT7Nsj1gEY/s1600/esp41.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="214" src="http://3.bp.blogspot.com/-m537dful1Xg/TeoH77-5YmI/AAAAAAAAANI/ZaT7Nsj1gEY/s320/esp41.jpg" width="320" /></a></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/-s-VfmpAD6ns/TeoH_kebvmI/AAAAAAAAANM/2Hz-HKcYS2U/s1600/esp42.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="http://2.bp.blogspot.com/-s-VfmpAD6ns/TeoH_kebvmI/AAAAAAAAANM/2Hz-HKcYS2U/s320/esp42.jpg" width="214" /></a></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-BCW48OcLTeU/TeoIDwSSLhI/AAAAAAAAANQ/tKMD8ogd8nQ/s1600/esp43.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="214" src="http://3.bp.blogspot.com/-BCW48OcLTeU/TeoIDwSSLhI/AAAAAAAAANQ/tKMD8ogd8nQ/s320/esp43.jpg" width="320" /></a></div><br />
<em><span style="font-family: "Courier New", Courier, monospace;">(κάντε κλικ πάνω στις εικόνες για μεγένθυση)</span></em><br />
<br />
<em><span style="font-family: "Courier New", Courier, monospace;">Υ.Γ: Κι άλλες φωτογραφίες θα προστεθούν στις επόμενες ώρες.</span></em><br />
<br />
<b>καινούριες φωτογραφίες:</b><br />
<br />
<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-MXiscUpjp8s/TeupE-Bb4rI/AAAAAAAAANU/ztZOF0nhlH0/s1600/blog1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="214" src="http://3.bp.blogspot.com/-MXiscUpjp8s/TeupE-Bb4rI/AAAAAAAAANU/ztZOF0nhlH0/s320/blog1.jpg" width="320" /></a></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/-yVqdiuIXcJA/TeupNR288JI/AAAAAAAAANY/Q1CfmRWiVpA/s1600/blog2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="214" src="http://4.bp.blogspot.com/-yVqdiuIXcJA/TeupNR288JI/AAAAAAAAANY/Q1CfmRWiVpA/s320/blog2.jpg" width="320" /></a></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/-lNQfYsH_IrM/TeupU_cWkSI/AAAAAAAAANc/ZudGTyL5QZI/s1600/blog3.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="214" src="http://1.bp.blogspot.com/-lNQfYsH_IrM/TeupU_cWkSI/AAAAAAAAANc/ZudGTyL5QZI/s320/blog3.jpg" width="320" /></a></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/-6qcy3_ohY6Q/TeupZETp-sI/AAAAAAAAANg/Th20Pk6TmfI/s1600/blog4.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="214" src="http://2.bp.blogspot.com/-6qcy3_ohY6Q/TeupZETp-sI/AAAAAAAAANg/Th20Pk6TmfI/s320/blog4.jpg" width="320" /></a></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-0DCj6KHzm-M/Teupom1Q5_I/AAAAAAAAANk/QRpWMOqaL-o/s1600/blog5.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="214" src="http://3.bp.blogspot.com/-0DCj6KHzm-M/Teupom1Q5_I/AAAAAAAAANk/QRpWMOqaL-o/s320/blog5.jpg" width="320" /></a></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/-L02NYjXSTD0/Teupv45qVxI/AAAAAAAAANo/SmTD7xt8J-8/s1600/blog6.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="214" src="http://4.bp.blogspot.com/-L02NYjXSTD0/Teupv45qVxI/AAAAAAAAANo/SmTD7xt8J-8/s320/blog6.jpg" width="320" /></a></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/-xDDWNO5uE9k/TeuqA8rfuUI/AAAAAAAAANs/0sfgPK9r_TE/s1600/blog7.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="214" src="http://1.bp.blogspot.com/-xDDWNO5uE9k/TeuqA8rfuUI/AAAAAAAAANs/0sfgPK9r_TE/s320/blog7.jpg" width="320" /></a></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/-NXho-OoQZcA/TeuqQBs_TbI/AAAAAAAAANw/jBqj4dfrrJ0/s1600/blog8.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="214" src="http://4.bp.blogspot.com/-NXho-OoQZcA/TeuqQBs_TbI/AAAAAAAAANw/jBqj4dfrrJ0/s320/blog8.jpg" width="320" /></a></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/-fW3IrV94SH4/TeuqYH5BO-I/AAAAAAAAAN0/a50Mto6s-4I/s1600/blog9.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="214" src="http://1.bp.blogspot.com/-fW3IrV94SH4/TeuqYH5BO-I/AAAAAAAAAN0/a50Mto6s-4I/s320/blog9.jpg" width="320" /></a></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/-uRzl33hNcJc/TeuqouKmLjI/AAAAAAAAAN4/n9J6G6dpBuQ/s1600/blog10.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="214" src="http://1.bp.blogspot.com/-uRzl33hNcJc/TeuqouKmLjI/AAAAAAAAAN4/n9J6G6dpBuQ/s320/blog10.jpg" width="320" /></a></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/-kp29Ww--FHE/Teuquoa0xsI/AAAAAAAAAN8/rjupgKdvRao/s1600/blog12.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="214" src="http://4.bp.blogspot.com/-kp29Ww--FHE/Teuquoa0xsI/AAAAAAAAAN8/rjupgKdvRao/s320/blog12.jpg" width="320" /></a></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/-6tHn1N1BYPk/TeurCq-p3II/AAAAAAAAAOA/TLY_4rnK4NM/s1600/blog13.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="214" src="http://4.bp.blogspot.com/-6tHn1N1BYPk/TeurCq-p3II/AAAAAAAAAOA/TLY_4rnK4NM/s320/blog13.jpg" width="320" /></a></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/-cS1PUCom2r8/TeurYO_wvJI/AAAAAAAAAOE/O1do1WAEQD0/s1600/blog14.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="214" src="http://2.bp.blogspot.com/-cS1PUCom2r8/TeurYO_wvJI/AAAAAAAAAOE/O1do1WAEQD0/s320/blog14.jpg" width="320" /></a></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/-B4h1o_YMQZg/TeurnjI6aXI/AAAAAAAAAOI/8qCEJofeKHo/s1600/blog15.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="214" src="http://2.bp.blogspot.com/-B4h1o_YMQZg/TeurnjI6aXI/AAAAAAAAAOI/8qCEJofeKHo/s320/blog15.jpg" width="320" /></a></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/-QqmIxErWLps/TeuruRBKmOI/AAAAAAAAAOM/SH56hNfxVjA/s1600/blog16.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="214" src="http://4.bp.blogspot.com/-QqmIxErWLps/TeuruRBKmOI/AAAAAAAAAOM/SH56hNfxVjA/s320/blog16.jpg" width="320" /></a></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-YF9skwGE0LQ/TeusATeKvaI/AAAAAAAAAOQ/fsiGnxvi0ZE/s1600/blog17.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="214" src="http://3.bp.blogspot.com/-YF9skwGE0LQ/TeusATeKvaI/AAAAAAAAAOQ/fsiGnxvi0ZE/s320/blog17.jpg" width="320" /></a></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/-qikFL1bNU4g/TeusPVN8-UI/AAAAAAAAAOU/W1RmRcCoj1A/s1600/blog18.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="214" src="http://1.bp.blogspot.com/-qikFL1bNU4g/TeusPVN8-UI/AAAAAAAAAOU/W1RmRcCoj1A/s320/blog18.jpg" width="320" /></a></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-apmGd1HBk0A/TeusWiBwubI/AAAAAAAAAOY/RF07RaCYIvQ/s1600/blog19.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="214" src="http://3.bp.blogspot.com/-apmGd1HBk0A/TeusWiBwubI/AAAAAAAAAOY/RF07RaCYIvQ/s320/blog19.jpg" width="320" /></a></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/-JEVgR-iAqZs/TeuskFvjo1I/AAAAAAAAAOc/KT_gXeyApyo/s1600/blog20.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="214" src="http://2.bp.blogspot.com/-JEVgR-iAqZs/TeuskFvjo1I/AAAAAAAAAOc/KT_gXeyApyo/s320/blog20.jpg" width="320" /></a></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-nj_ia1wbyrU/TeuswalhwbI/AAAAAAAAAOg/M_9c0Sdu2PI/s1600/blog21.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="214" src="http://3.bp.blogspot.com/-nj_ia1wbyrU/TeuswalhwbI/AAAAAAAAAOg/M_9c0Sdu2PI/s320/blog21.jpg" width="320" /></a></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/-24oPaHQ2WBM/Teus9fF90ZI/AAAAAAAAAOk/PZkq76DFXho/s1600/blog22.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="http://2.bp.blogspot.com/-24oPaHQ2WBM/Teus9fF90ZI/AAAAAAAAAOk/PZkq76DFXho/s320/blog22.jpg" width="214" /></a></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/-aTAEPgzZVrQ/TeutDG6CtzI/AAAAAAAAAOo/LcOBh5BHU_w/s1600/blog23.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="214" src="http://2.bp.blogspot.com/-aTAEPgzZVrQ/TeutDG6CtzI/AAAAAAAAAOo/LcOBh5BHU_w/s320/blog23.jpg" width="320" /></a></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/-oia1fAStXDU/TeutKPkrUzI/AAAAAAAAAOs/UzFMf-xVk0w/s1600/blog24.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="214" src="http://2.bp.blogspot.com/-oia1fAStXDU/TeutKPkrUzI/AAAAAAAAAOs/UzFMf-xVk0w/s320/blog24.jpg" width="320" /></a></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-XIcl63_gPEw/TeutOjdhomI/AAAAAAAAAOw/RFxvtnRNcEo/s1600/blog25.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="214" src="http://3.bp.blogspot.com/-XIcl63_gPEw/TeutOjdhomI/AAAAAAAAAOw/RFxvtnRNcEo/s320/blog25.jpg" width="320" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br />
</div>Θα προστεθούν κι άλλες τις επόμενες ώρες! :)<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/-Qt7a9os5LZU/Te4qQXqk5ZI/AAAAAAAAAO0/N7yVGa5N9oo/s1600/blognew1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="214" src="http://2.bp.blogspot.com/-Qt7a9os5LZU/Te4qQXqk5ZI/AAAAAAAAAO0/N7yVGa5N9oo/s320/blognew1.jpg" width="320" /></a></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-qU1UZPA5iNg/Te4qWcteiKI/AAAAAAAAAO4/DjTWTjaXUCI/s1600/blognew2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="223" src="http://3.bp.blogspot.com/-qU1UZPA5iNg/Te4qWcteiKI/AAAAAAAAAO4/DjTWTjaXUCI/s320/blognew2.jpg" width="320" /></a></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-JQMDHh10Jbw/Te4qcG6rBII/AAAAAAAAAO8/FGORDVL6ko0/s1600/blognew3.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="214" src="http://3.bp.blogspot.com/-JQMDHh10Jbw/Te4qcG6rBII/AAAAAAAAAO8/FGORDVL6ko0/s320/blognew3.jpg" width="320" /></a></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-8oVI5oO09RA/Te4qhvzESzI/AAAAAAAAAPA/xOcKXgc4_5U/s1600/blognew4.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="214" src="http://3.bp.blogspot.com/-8oVI5oO09RA/Te4qhvzESzI/AAAAAAAAAPA/xOcKXgc4_5U/s320/blognew4.jpg" width="320" /></a></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/-xy2J0tKS4iA/Te4qpO7UITI/AAAAAAAAAPE/EO8If4nVVrs/s1600/blognew5.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="214" src="http://4.bp.blogspot.com/-xy2J0tKS4iA/Te4qpO7UITI/AAAAAAAAAPE/EO8If4nVVrs/s320/blognew5.jpg" width="320" /></a></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/-IfBZi-qMKIU/Te4qxmficxI/AAAAAAAAAPI/u0vSFg9X-3w/s1600/blognew6.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="214" src="http://4.bp.blogspot.com/-IfBZi-qMKIU/Te4qxmficxI/AAAAAAAAAPI/u0vSFg9X-3w/s320/blognew6.jpg" width="320" /></a></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-AkMQcUWO2Fg/Te4q3WV4nfI/AAAAAAAAAPM/uyejqURymzY/s1600/blognew7.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="214" src="http://3.bp.blogspot.com/-AkMQcUWO2Fg/Te4q3WV4nfI/AAAAAAAAAPM/uyejqURymzY/s320/blognew7.jpg" width="320" /></a></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-8_QTN5nqbPE/Te4q8qxjaiI/AAAAAAAAAPQ/_-ysEToxWNM/s1600/blognew8.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="214" src="http://3.bp.blogspot.com/-8_QTN5nqbPE/Te4q8qxjaiI/AAAAAAAAAPQ/_-ysEToxWNM/s320/blognew8.jpg" width="320" /></a></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/--zNh3mbvbJc/Te4rCKrRSvI/AAAAAAAAAPU/0xI3DwjGNsA/s1600/blognew9.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="214" src="http://2.bp.blogspot.com/--zNh3mbvbJc/Te4rCKrRSvI/AAAAAAAAAPU/0xI3DwjGNsA/s320/blognew9.jpg" width="320" /></a></div></div></div>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/02342625510256812012noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-657070208243555070.post-8014393904377492972011-05-25T13:56:00.001+03:002011-05-25T14:03:39.300+03:00Γράμμα μιας έφηβης (Ίριδας) στον Elijah Wood.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">Ήταν μια περίοδος στη ζωή μου, όπως και αρκετών κοριτσιών φαντάζομαι, που είχα φάει ένα τεράστιο κόλλημα με ένα αγόρι το οποίο, στην παρούσα φάση, ούτε θα κοιτούσα δεύτερη φορά. Εντάξει, ίσως έτρωγα κάποιο μικρό σκάλωμα με τα μάτια του, αλλά μέχρι εκεί.<br />
Όταν όμως είσαι 12 και 13 έχεις άλλα γούστα και άλλη αντίληψη για τους 'άντρες'. Ο εφηβικός μου έρωτας λοιπόν ακούει στο όνομα Elijah Wood. Για όσους δεν τον ξέρουν (ΜΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΥΤΟ; ΑΚΟΥ ΕΚΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟΝ ΞΕΡΕΤΕ!) είναι αυτό το παιδάκι που έκανε τον Frodo στον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών. ΕΙΠΑΤΕ ΚΑΤΙ; Α! Γιατί νόμιζα ότι κάποιος κορόιδεψε!<br />
Όταν όμως λέω κόλλημα, μιλάω για Κ-Ο-Λ-Λ-Η-Μ-Α! Αφού να σκεφτείτε, μια φορά είχα βγει για 'καφέ' με την καθηγήτρια που μου έκανε Αγγλικά. Αυτή που λέτε, έμενε Νέα Υόρκη εκείνη την περίοδο και το καλοκαίρι επέστρεφε Χανιά (όπου και έμενα τότε). Εκείνη την ωραία μέρα λοιπόν μου διηγήθηκε πως είδε τον Elijah Wood στη Νέα Υόρκη. Περιττό να πω πως τη φανταζόμουν σε ένα μεγάλο καζάνι να σιγοβράζει... ΑΥΤΗ ΚΑΙ Η ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ ΤΗΣ!<br />
Βέβαια μετά από λίγο καιρό (3 χρόνια) ξεπέρασα αυτό το αθώο νεανικό κόλλημα και καταπιάστηκα με θνητούς.<br />
Μέχρι τότε όμως, τι αφίσες που ξεχύλιζαν στους τοίχους, τι λύσσα να δω όλες τις ταινίες του, τι γράμματα... Δύο γράμματα του έστειλα νομίζω.<br />
Πριν από μερικές ώρες μου ήρθε η φαεινή ιδέα να ξεθάψω το κουτί με τα γράμματά μου (που ακόμα στέλνω ή μου έχουν στείλει) και στα χέρια μου έπεσε το γράμμα που ήθελα να στείλω (ή έστειλα και αυτό ήταν το πρόχειρο) στον μικρό (στο μάτι) Elijah Wood, το οποίο πεθαίνω να το μοιραστώ μαζί σας γιατί πραγματικά είναι ξεκαρδιστικό!<br />
<br />
Και πάει κάπως έτσι <em>(είναι στα ελληνικά, εννοείται πως είχα σκοπό να το μεταφράσω.. ή έτσι νομίζω)</em>: <br />
<br />
Dear Elijah,<br />
<br />
Γεια. Η Ίρις είμαι πάλι! <em>(λες και μετράει τα γράμματα που του έστειλα ας πούμε...) </em>Με θυμάσαι; <em>(έχω και απαιτήσεις!)</em>. Μπα!<br />
Τέλος πάντων<em> (εντάξει, τον συγχώρεσα).</em> Πως παν τα κέφια; <em>(σε ποιον μιλάς ρε;)</em> Σου γράφω για να σου δείξω πόσο μεγάλη θαυμάστρια σου είμαι <em>(τι κατόρθωμα, πάω στοίχημα ότι καμία άλλη κοπέλα δεν του έχει στείλει ποτέ γράμμα γι'αυτό και εγώ είμαι η μεγαλύτερη θαυμάστρια!)</em>. Σου έχω φωτογραφίες από το δωμάτιό μου, οι φωτογραφίες σου είναι περίπου 113 <em>(τις μέτρησα...)</em>. Ουάου ε; Επίσης σου γράφω για να σε παρακαλέσω να μου δώσεις λίγη σημασία <em>(μιας και δεν έχεις τι άλλο να κάνεις)</em>. Κανείς απ'αυτούς που θαυμάζω δε μου απάντησε στις ερωτήσεις μου <em>(το παράπονο).</em> Σε ένα site σου στο Internet γράφεις: "Ποτέ μη με απογοητεύσετε". Μωρέ εγώ δε θα σε απογοητεύσω ποτέ <em>(λες και μπορώ ας πόυμε)</em>, μην με απογοητεύσεις κι εσύ<em> (περιττό να πω ότι το "Ποτέ μη με απογοητεύσετε" ήταν απλά ένα τραγούδι των Depeche Mode του οποίου τον τίτλο είχαν βάλει πάνω στη φωτογραφία του)</em>. Στο official site σου δεν μπορώ να μπω, τι γίνεται; <em>(ναι τώρα, περίμενε λίγο... τελειώνει με κάτι HTML που του έμειναν και το ψάχνει)</em>. Ακόμα θα ήθελα <em>(τσκ, τσκ... κι άλλα)</em> αυτοί που παίρνουν τα γράμματα, το ξέρω ότι δεν είσαι εσύ<em> (τσακαλάκι ήμουν)</em>, θα ήθελα να το δώσουν σε εσένα τον ίδιο. Θα μου πεις ποια είσαι εσύ που θα μου πεις τι θα κάνω, απλά το επιθυμω πολύ αυτό! Pleeeeaaaseee!<em> (πραγματικά περίμενα ότι θα γίνει κάτι;)</em><br />
Σε σχέση με τις ταινίες σου, δεν έχω πολλές γιατί δυστυχώς οι πιο πολλές είναι ακατάλληλες. Καλά έ! <span style="font-size: large;">Παιζεις τέλεια! </span><span style="font-size: small;"><em>(ναι το έγραψα με μεγαλύτερα γράμματα και στο χειρόγραφο)</em> Στις 7 Μαίου έχει ένα έργο σου αλλά είναι πολύ αργά <em>(o Elijah με τις υπερδυνάμεις του θα πρέπει να καταλάβει μόνος του τι εννοώ όταν λέω ότι έχει ένα έργο του)</em>. 1:15- 4:00 pm <em>(am ήταν αλλά μπερδευόμουν τότε)</em>. "Τhe bumble bee flies anyway". Έχω όλες τις ταινίες σου απ'τα 13 σου (σημειωμένες) <em>(εμ τι νόμιζες, ότι θα τις αγόραζα;)</em></span><br />
Α! Θα ήθελα σε παρακαλώ πολύ πολύ ένα αυτόγραφο σου και μια φωτογραφία, όχι αφίσα! Φωτογραφία! <em>(πιστεύω ότι έγινα σαφής)</em><br />
Θα μου εκπληρώσεις αυτή τη μικρή χάρη; <br />
Ευχαριστώ πολύ πολύ πόλύ. (πολύ)<br />
<em>(και τώρα ετοιμαστείτε για το καλύτερο) </em><br />
Για όσες φωτογραφίες βλέπεις του Χάρι Πότερ, μην σε ανησυχεί, δε μ'αρέσει ο Daniel Radcliffe<em>(επει...χαχαχαχαχα...επειδήαχαχαχαχαχαχα...ο Εl....o...χααχαχα...ο Elijah..χαχαχαχα.χαχαχαχα..αχαχαχαανη....χαχαχα...αχαχαχα...ανησυχούσε..ΑΧΑΧΑΧΑ!)</em> .<br />
<br />
<div align="right">Kisses</div><div align="right">Iris</div><div align="right"><br />
</div><div style="text-align: left;">Υ.Γ: Τι θα'λεγες να 'ρχόσουν στην Αθήνα, γιατί στα Χανιά αποκλείεται να'ρθεις, σωστά; <em>(γιατί αν ερχόταν Χανιά είχα σκοπό να τον φιλοξενήσω κιόλας)</em></div><div style="text-align: left;"><br />
</div><div style="text-align: center;">Ποιηματάκια μόνο για 'σένα</div><div style="text-align: center;"> <span style="font-size: x-small;"><em>(ω ναι, το γράφω αυτό)</em></span></div><div style="text-align: center;"><br />
</div><div style="text-align: center;">(Αυτό είναι τραγούδι της Kylie Minogue)</div><div style="text-align: center;"><br />
</div><div style="text-align: center;">What on earth am I meant to do</div><div style="text-align: center;">In this crowded place</div><div style="text-align: center;">there is only you</div><div style="text-align: center;">You have taken my breath away</div><div style="text-align: center;">It's in your eyes</div><div style="text-align: center;">I can tell what you're thinking</div><div style="text-align: center;">My heart is sinking too</div><div style="text-align: center;">It's no surprise</div><div style="text-align: center;">I've been watching you lately</div><div style="text-align: center;">I want to make it with you</div><div style="text-align: center;"><br />
</div><div style="text-align: center;">________________________________________________________</div><div style="text-align: left;"><br />
</div><div style="text-align: left;">Κι όμως του το έγραψα και του αφιέρωσα αυτό το κιτς τραγούδι της Kylie. Δεν θυμάμαι αν τελικά του έστειλα το γράμμα, πάντως είμαι σίγουρη ότι δεν πήρα ποτέ απάντηση.</div><div style="text-align: left;"><br />
</div><div style="text-align: left;">ΣΚΛΗΡΕ ELIJAH! </div><div style="text-align: left;"><br />
</div><div style="text-align: left;">Y.Γ: Μόνο ότι είναι με πλάγια γράμματα είναι σχόλια σημερινά δικά μου. ΌΟΟΟΟΟΛΑ τα υπόλοιπα ήταν πραγματικά γραμμένα στο γράμμα! </div></div>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/02342625510256812012noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-657070208243555070.post-22103904696816034892011-05-23T19:29:00.000+03:002011-05-23T19:29:26.880+03:00Πράγματα που θέλω να πω ορισμένες φορές...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">... αλλά δεν το κάνω για λόγους ευγενείας!<br />
<br />
1. ΠΩΣ ΕΙΣΑΙ ΕΤΣΙ; (υπάρχουν πολλές παραλλαγές τις οποίες θα περικλείσω στην παρένθεση γιατί ουσιαστικά αποτελούν ίδια κατηγορία: "Πως κυκλοφορείς έτσι έξω;", "Καλά δεν ντράπηκες να τα φορέσεις αυτά;", "Στον καθρέπτη σε είδες πριν βγεις έξω;", "Το έχω μεγάλη απορία.. Εσύ δηλαδή τώρα τα φόρεσες αυτά, τα είδες στον καθρέπτη και είπες 'Αχ είμαι τέλεια, έτσι θα βγω έξω'; ", "Γιατί βγήκες από το σπίτι σου;", "Έλεος", "Ουστ"...)<br />
2. ΠΑΛΙ ΕΣΥ; (θα μπορούσα να πω και "Πω ρε πούστη μου μ'έχεις πρήξει!" , "Σε παρακαλώ, εξαφανίσου από τη ζωή μου", "Δε θέλω να σε βλέπω", "Ποιο από το 'δεν ενδιαφέρομαι' δεν έχεις καταλάβει;", "Το ότι σε γράφω εδώ και τόσες μέρες τι λες να σημαίνει;", "Διαλύσου!".... Συνήθως εφαρμόζεται σε άτομα που χρησιμοποιούν γλοιώδη γλώσσα-και εμφάνιση-και νομίζουν πως είναι κάποιοι. Άλλα υποψήφια να ακούσουν τα παραπάνω είναι και άτομα τα οποία γίνονται βδέλλες ενώ δεν τους έχεις δώσει κανένα δείγμα πως τους θες για παρέα!)<br />
3. ΑΜΑ ΣΥΝΕΧΙΣΕΙΣ ΝΑ ΜΕ ΓΡΑΦΕΙΣ ΘΑ ΣΟΥ ΚΑΨΩ ΤΟ ΣΠΙΤΙ (αλλιώς "Είσαι και πολύ μαλάκας". Απλά και όμορφα!)<br />
4. ΕΔΩ ΠΑΝΩ ΕΙΝΑΙ ΠΟΔΗΛΑΤΟΔΡΟΜΟΣ ΜΩΡΗ ΗΛΙΘΙΑ! (...καθώς και "Άμα σε πατήσω και γίνει η μάπα σου ένα με το δρόμο, θα φταίω;", "Γκαβή είσαι ρε πούστη μου;", "Φύγε από τη μέση μουλάρα", "Κοιτάμε και λίγο πριν περάσουμε, μαλάκα!" σε όλους αυτούς τους απίστευτα σπαστικούς που νομίζουν πως όοοολη η παραλία είναι για να πιάνουν το γκομενάκι αγκαλιά, για να φτιάχνουν τις ξανθιές τρέσες, για να κάνουν ηλίθια κόλπα.......)<br />
5. ΤΙ ΚΟΙΤΑΣ ΜΩΡΗ; ΤΡΕΧΕΙ ΚΑΤΙ; (...έτσι λοιπόν που σε κοιτάζει η τάδε ξανθιά/μελαχρινή, κοντή/ψηλή, χοντρή/αδύνατη και κοντεύει να πετάξει τα μάτια της έξω, επίσης ταιριάζει να γυρίσεις απότομα και να της πεις στην ψύχρα: "Υπάρχει κάποιο πρόβλημα;", "Τραβάς κάνα ζόρι με τη φάτσα μου;", "Τι φάση;", "Σε ξέρω;", "ΟΠΩΣ ΕΙΣΑΙ, γυρνάς από την άλλη!" και "Που κολλάς;")<br />
</div>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/02342625510256812012noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-657070208243555070.post-13430914514705531322011-05-17T17:34:00.002+03:002011-05-25T13:48:42.957+03:005 λόγοι για τους οποίους το Facebook είναι βολικό<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><br />
<span style="font-family: Georgia, "Times New Roman", serif;"><strong>1. Δε χρειάζεται να βγεις από το σπίτι σου(ή/και να ξοδέψεις λεφτά) για ...</strong></span><br />
<span style="font-family: Georgia, "Times New Roman", serif;"></span> <br />
<span style="font-family: Georgia, "Times New Roman", serif;">...να φυτέψεις ντομάτες, να στείλεις γενέθλιες κάρτες στους φίλους σου, να ντύσεις και να βγάλεις βόλτα το 'πετ' σου, να δουλέψεις ως σερβιτόρος, να ντυθείς με την τελευταία λέξη της μόδας, να κάνεις πάρτυ, να παίξεις πόκερ, να φτιάξεις το δικό σου εστιατόριο, να πας στο ενυδρείο να δεις τα ψαράκια, να ψαρέψεις ψαράκια αλλά όχι για να τα φας αλλά να τα μεγαλώσεις, να φτιάξεις τον δικό σου ζωολογικό κήπο ή αν είσαι πιο φιλόδοξος και τη δικιά σου πόλη(!), να γίνεις μαφιόζος και να σκοτώνεις κόσμο, να σκοτώσεις βαμπίρ, να βγάλεις φτερά, να αποκτήσεις ροζ μάτια και πράσινα μαλλιά, να γίνεις σούπερ-ήρωας, να ταίσεις το κατοικίδιο του γείτονα, να ταίσεις το παιδί του γείτονα, να ταίσεις τη γυναίκα του γείτονα, να πηδή... ώπα, παρασύρθηκα, θα μας κόψει το ESR.</span><br />
<span style="font-family: Georgia;"></span> <br />
<span style="font-family: Georgia;"><strong>2. Μπορείς μέχρι θανάτου και χωρίς επιπτώσεις...</strong></span><br />
<span style="font-family: Georgia;"></span> <br />
<span style="font-family: Georgia;">...να σκουντάς τους φίλους σου, να ενημερώνεις τον κόσμο για κάθε αδιάφορη λεπτομέρεια της ζωής σου, να γράφεις στους τοίχους αγνώστων, να μπλέκεσαι σε συζητήσεις που δε σε αφορούν, να λες την άποψή σου χωρίς να ρωτάς και όπου σου καπνίσει, να προσκαλείς τους φίλους σου σε ηλίθια γκρουπ, να τα πρήζεις σε όλους για την καινούρια σελίδα που έφτιαξες για τα ροζ φιογκάκια του σκύλου σου, να παρακολουθείς με τον πιο creepy τρόπο το τι κάνει αυτός που σου αρέσει, οποιαδήποτε στιγμή και ώρα, ότι κι αν φοράς, όπως κι αν είσαι, είτε αυτός δέχτηκε κάποιον ως φίλο, σχολίασε στη φωτογραφία της ξαδέρφης της κολλητής του, έκανε 'like' στο σύνδεσμο της χειρότερης εχθρού σου, την 'έπεσε' σε μια ξανθιά με τρέσες και δεν ντράπηκε, άφησε σχόλιο στον τοίχο σου... κάτσε που; ΣΤΟΝ ΤΟΙΧΟ ΣΟΥ; ΑΦΗΣΕ ΑΥΤΟΣ ΣΧΟΛΙΟ ΣΤΟΝ ΤΟΙΧΟ ΣΟΥ; Ω ΘΕΕ ΜΑ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ.. ΕΙΝΑΙ... δεν νιώθω καλά.. σβήνω... κάποιος να καλέσει το ...ε.....εε.... αα.....................................................................................................</span><br />
<br />
<span style="font-family: Georgia;"><strong>3. Είσαι αυτός που θες να είσαι κι όχι αυτός που "είσαι"</strong></span><br />
<br />
<span style="font-family: Georgia;">Προβάλλεις τις πλευρές του εαυτού σου για τις οποίες είσαι περήφανος. Για παράδειγμα είσαι 24 ώρες το 24ωρο βαμμένη, φτιαγμένη και φοράς κοντές φούστες και ψηλοτάκουνα. Έχεις πάντα ζελέ στα μαλλιά και το καρό πουκάμισο δεν αφήνει ποτέ το σώμα σου. Είσαι συνέχεια μες τη καλή χαρά ή συνέχεια βυθισμένη στη θλίψη, ανάλογα το στυλ σου. Τα μάτια σου είναι λαδοπράσινα και όχι απλά καφέ. Έχεις μεγαλύτερη αντίθεση και πιο έντονα χρώματ απ'ότι ο real κόσμος. Αλλάζεις τις γκόμενες σαν τα φανελάκια σου και είσαι σε σχέση ακόμα κι αν δεν είσαι. Είσαι σούπερ κοινωνικός και έχεις killer humor ακόμα και αν από κοντά δεν μπορείς να αρθρώσεις μερικές λέξεις χωρίς να νιώθεις τη γη να σε πιέζει πλαγίως οριζοντίως και καθέτως... </span><br />
<br />
<span style="font-family: Georgia;"><strong>4. Μιλάς με αυτόν που σου αρέσει...</strong></span><br />
<br />
<span style="font-family: Georgia;">...όποιες ώρες σου αρέσει χωρίς να σε νοιάζει εάν τα μαλλιά σου πετάνε, εάν το μακιγιάζ σου έχει χαλάσει, εαν φοράς φαρδιές πιτζάμες με τον τουίτι επάνω (άσχετα αν του λες ότι φοράς ένα απλό νεγκλιζέ που καλύπτει τα απαραίτητα σημεία). Το πρωί δεν είσαι σα ζόμπι και η αναπνοή σου δε μυρίζει, δε χρειάζεται να πας κρυφά στην τουαλέτα πριν ξυπνήσει για να φτιαχτείς. Αν είσαι αγόρι, μπορείς να κρύψεις το φούσκωμα στο παντελόνι σου καθώς και τη γλώσσα που κρέμεται σαν σε πεινασμένο σκυλάκι. </span><br />
<br />
<span style="font-family: Georgia;"><strong>5. Δε χρειάζεται να σκέφτεσαι πως θα γράψεις...</strong></span><br />
<br />
<span style="font-family: Georgia;">...giati eki katargis ola ta fonienta ke grafis kapos etsi xrisimopoiontas mono omikron,epsilon ke giota. Aplopiis ti glossa se tetio simio pou o allos diskolevete na katalavi ti les alla de se niazi giati outos i allos ine greeklish, de se endiaferi na grafis sosta. Μπορείς δηλαδή να είσαι και μάγκας και τσίφτης και καραμπουζουκλής με τις λαθάρες σου για τις οποίες όμως έχεις επίσημα αναγνωρισμένο επιχείρημα. Σκοτώνεις την ελληνική ορθογραφία και δεν της κάνεις καν κηδεία, γιατί απλά έχεις license to kill. Μόνο εδώ πρόσεξε μη σου ζητήσει κανείς να γράφεις στα ελληνικά γιατί δεν καταλαβαίνει αλλιώς. Τότε όλοι θα δουν ότι δεν είσαι ο Superman αλλά ο Clark Kent.</span></div>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/02342625510256812012noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-657070208243555070.post-29068871368175042402011-05-05T22:45:00.002+03:002011-05-06T00:23:27.543+03:0030 πράγματα που δε θα ακούσω ποτέ να μου λένε<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><i>(εμπνευσμένο από τον fellow blogger -αλλα λιγότερο γαμάτο- <a href="http://phantom-av.blogspot.com/">phantom</a>)</i><br />
<i><br />
</i><br />
1. Καλά μιλάμε έγινες πιο αδύνατη και από την Νάομι!<br />
2. Είσαι φοβερή! Πως κατάφερες να τελειώσεις τη σχολή σε 4 χρόνια;<br />
3. Ξεκουράσου και λίγο... Έχεις λιώσει στο διάβασμα!<br />
4. Σε πήρε ο Νίκος και έλεγε ότι σε θέλει πίσω. Το ίδιο και ο Κώστας και ο Πάνος.<br />
5. Πάλι μέθυσες; (όσοι με ξέρουν θα καταλάβουν)<br />
6. Τελικά καλά έκανες που παράτησες την πληροφορική. Ποιος να το 'λεγε ότι θα γινόσουν makeup artist παγκοσμίου φήμης!<br />
7. Μπορώ να μείνω στη βίλα σου απόψε;<br />
8. Καλά η πισίνα που έβαλες μέσα στο σπίτι είναι καταπληκτική!<br />
9. Σε ζητάει ο Αρμάνι στο τηλέφωνο!<br />
10. Καταπληκτικό που απέρριψες τη δουλειά στη Νέα Υόρκη για να πας στην Αφρική!<br />
11. Σε ζητάει η Ντονατέλλα...<br />
12. Το ήξερα ότι μέσα σου έκρυβες μια επαναστάτρια!<br />
13. Σε ζητάει ο Dior... Tι; Πέθανε; Κάποιος από εκεί τέλος πάντων...<br />
14. Δεν το περίμενα από εσένα αυτό! Εσύ δε βαριόσουν ποτέ!<br />
15. Τελικά καλά έκανες και έγραψες τον Δημήτρη χθες... (όσοι ξέρουν...)<br />
16. Τα έμαθες; Το μπλογκ σου αναφέρθηκε στην ομιλία του πρωθυπουργού εχθές!<br />
17. Καλά οδηγάς τέλεια!<br />
18. Το πέτυχες τέλειο το παστίτσιο!<br />
19. Ευχαριστώ που μου δάνεισες 3.000 ευρώ να αγοράσω εκείνα τα παπούτσια!<br />
20. Γιατί να μη συνεργαστείς με την Bobbi Brown;<br />
21. Η συνέντευξη σου στο περιοδικό ήταν φοβερή!<br />
22. Επιτέλους έκανες κάτι αξιόλογο με τη ζωή σου!<br />
23. Δε φταις εσύ που βαριέσαι συνέχεια...<br />
24. Σε ζηλεύω! Τρως συνέχεια και μένεις το ίδιο!<br />
25. Καλέ είδες πως σε κοιτούσε εκείνο το μωρό;<br />
27. Άντε, ακόμα 3 μαθήματα για το πτυχίο.<br />
28. Όχι κόρη μου, δε με πειράζει που θες να παρατήσεις τις σπουδές σου και να ανοίξεις περίπτερο.<br />
29. Κάνε ότι θες, εμείς θα σου δίνουμε λεφτά μέχρι να μας τελειώσουν παιδί μου...<br />
30.<strike> Ίρις... Είσαι γαμάτη ρε φίλε... </strike> <i>Μετά από έντονες παρακλήσεις, αναγκάστηκα να σβήσω το συγκεκριμένο. Οπότε το αντικαθιστώ με κάτι άλλο:</i> Πως και δεν κάνετε παρέα με την Αναστασία πλέον;<br />
<br />
<br />
... δε μπορείτε να φανταστείτε πόσα ακόμα μπορώ να σκεφτώ. Μπορούν να γίνουν 100, 200, 300.. Αλλά επειδή δε σας νοιάζει τα κράτησα 30. Έτσι για πάρτη σας!<br />
<br />
</div>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/02342625510256812012noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-657070208243555070.post-87471086343868809312011-03-19T15:25:00.003+02:002011-03-19T15:32:44.520+02:00Σεβασμός στους ποδηλάτες (ρε μαλάκες)!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">Κατέβηκα σήμερα το απόγευμα για μια βόλτα στην παραλία της Θεσσαλονίκης με το ποδήλατο. Γενικότερα τους τελευταίους μήνες αποφάσισα να χρησιμοποιώ το ποδήλατο, είτε για να πηγαίνω σχολή είτε για να πηγαίνω καμιά βόλτα, κυρίως για γυμναστική.<br />
<br />
Χαίρομαι ιδιαίτερα που άρχισαν να γίνονται ποδηλατόδρομοι στους δρόμους γιατί, ειδικά στη Θεσσαλονίκη, είναι επικίνδυνο για κάποιον που δεν ξέρει και τόσο καλά να κινείται στους δρόμους, να κάνει ποδήλατο σε δρόμους όπως η Βασσιλίσης Όλγας ή η Εγνατία. Καλά, εκεί είναι επικίνδυνο και για τους οδηγούς αυτοκινήτων, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα.<br />
Όσο έμενα Χανιά δεν είχα άγχος στους δρόμους γιατί δεν υπάρχει αυτή η τρέλα ούτε η ίδια κίνηση με τη Θεσσαλονίκη. Λογικό, μιας και μπροστά στη Θεσσαλονίκη, τα Χανιά είναι χωριό.<br />
Οπότε μόλις ήρθα Θεσσαλονίκη έπαθα μια μικρή φρίκη με όλο αυτό το σαματά.<br />
<br />
Κλείνοντας την παρένθεση, να συνεχίσω λέγοντας για τη σημερινή βόλτα μου στην παραλία (για όποιον μη-Θεσσαλονικιό διαβάζει, όταν λέω παραλία δεν εννοώ τη θάλασσα με την αμμουδιά, εννόω το μέρος εκείνο που είναι ο Λευκός Πύργος. Το'χουμε;).<br />
Στην αρχή της διαδρομής από το σπίτι μου για την παραλία αναγκαστικά πηγαίνω από το δρόμο, εκτός εάν υπάρχει κάποιο αρκετά μεγάλο πεζοδρόμιο στο οποίο να μπορώ να ανέβω. Μόλις όμως έχω την ευκαιρία να βγω στην παραλία, πηγαίνω αμέσως γιατί νιώθω ότι αν μείνω έστω και λίγο παραπάνω στο δρόμο θα καταλήξω χωρίς κεφάλι ή χωρίς κάποιο άκρο μου. Μάλιστα κάθε φορά που φτάνω στην παραλία σκέφτομαι "Ευτυχώς ζω ακόμα". Εντάξει, σίγουρα υπερβάλλω, αλλά μερικές φορές η κίνηση είναι τόσο μεγάλη που αγχώνομαι.<br />
<br />
Σήμερα λοιπόν ξεκινώντας τη βόλτα μου είχα κυρίως άγχος για τον καιρό γιατί είναι συννεφιασμένος και σκεφτόμουν τι θα έκανα εάν άρχιζε να βρέχει. Στο μέρος της παραλίας από το Μέγαρο Μουσικής έως το Λευκό Πύργο δεν συναντώ ιδιαίτερο πρόβλημα με τους πεζούς καθώς η παραλία είναι τεράστια και το να περπατάει κάποιος στον ποδηλατόδρομο είναι το λιγότερο προκλητικό. Να αναφέρω εδώ ένα άσχετο περιστατικό: Εκεί που έκανα ποδήλατο περνάνε από δίπλα μου με τις μηχανές κάτι αστυνομικοί, και βλέπω ένα σκυλί να τους παίρινει από πίσω και να τους γαβγίζει. Εκτός του ότι ο ένας αστυνομικός προσπάθησε να το κλοτσήσει, κάτι που με εκνέυρισε και με έκανε να θέλω να του πω δυο φωνήεντα, συνειδητοποίησα ότι στη χώρα αυτή και τα σκυλιά έχουν την ίδια άποψη με εμάς για τα συγκεκριμένα άτομα. Δεν είναι όλοι οι αστυνομικοί γουρούνια, ξέρω ξέρω...<br />
<br />
Καθώς πλησίαζω λοιπόν στο Λευκό Πύργο και η παραλία όλο και στενεύει, αρχίζουν τα προβλήματα.<br />
Καταρχήν ο καθένας πετάγεται στο δρόμο όποτε του την καπνίσει, χωρίς να κοιτάξει εάν έρχεται κανείς, χωρίς να φροντίσει ουσιαστικά για την προσωπική του ασφάλεια, αν θεωρήσουμε ότι τους ποδηλάτες τους έχει χεσμ.... γραμμένους.<br />
Κάτι κοπελίτσες σήμερα ήθελαν να βγάλουν φωτογραφία με τη θάλασσα και που είναι το πιο κατάλληλο μέρος να στηθούν; Ο ποδηλατόδρομος φυσικά! Ένα ζευγαράκι είχε ορέξεις να ανταλλάξει σάλια και που είναι το πιο κατάλληλο μέρος για να γίνει αυτό; Ο ποδηλατόδρομος φυσικά! Τελικά αυτό δεν είναι ποδηλατόδρομος! Είναι ο διάδρομος για όλες τις δουλειές! Θες να φασωθείς; Μπες στον ποδηλατόδρομο! Θες να πηγαίνεις πιο αργά και απο τις κότες; Μπες στον ποδηλατόδρομο! Θες να πετάξεις χαρταετό; Μπες στον ποδηλατόδρομο, βρε αδερφέ!<br />
<br />
Νομίζω πρέπει να αλλάξω τακτική. Από 'δω και πέρα κάθε φορά που θα είναι κάποιος στον ποδηλατόδρομο θα αφηνιάζω, θα αναπτύσσω τρελή ταχύτητα και θα ουρλιάζω "ΔΕΝ ΕΧΩ ΦΡΕΝΑΑΑΑΑΑΑΑΑ ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΤΕ ΟΟΟΛΟΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ" ενώ θα φαίνομαι διαβολικά διαταραγμένη και θα υποφέρω από έντονη σιελόρροια. Μετά θέλω να δω ποιος από αυτούς που θα έχουν αυτή την υπέροχη εμπειρία, θα τολμήσει να ξαναπερπατήσει εκεί πάνω. ΚΑΡΒΟΥΝΑ ΘΑ ΒΑΛΩ!<br />
<br />
Ας σοβαρευτούμε όμως...<br />
Δεν είπαμε να μην περπατάτε στον ποδηλατόδρομο, δεν είπαμε να φοβάστε να τον πλησιάσετε στα 5 μέτρα, απλά να προσέχετε. Να προσέχετε όταν τον διασχίζετε, όταν στέκεστε σε αυτόν και σε καμία περίπτωση και για κανένα λόγο να μην μένετε εκεί πέρα πάνω από μερικά λεπτά. Στην τελική, όπως είπα και πιο πάνω, πρόκειται για τη δικιά σου σωματική ακεραιότητα, όχι τη δικιά μου. Εγώ το πολύ πολύ να πέσω από το ποδήλατο. Εσύ που θα πέσει το ποδήλατο πάνω σου, πίστεψε με, θα πονέσεις περισσότερο. Καταλαβαίνω ότι στο σημείο της παραλίας μετά τον Λευκό Πύργο και έως το Λιμάνι είναι πολύ στενό, και με τους μαύρους να πουλάνε τις τσάντες-μαιμούδες και τα πλαστικά αθλητικά γίνεται ακόμα πιο δύσκολη η κατάσταση, αλλά προσπαθείτε τουλάχιστον να μένετε όσο λιγότερο γίνεται.<br />
Να σημειώσω και κάτι τελευταίο που ίσως να μην έχει περάσει από το μυαλό σας. Όταν πετάγεστε ξαφνικά ή όταν απλά περπατάτε στον ποδηλατόδρομο, και θα έρθω εγώ και θα αναγκαστώ να σε προσπεράω, θέτω σε κίνδυνο τρία άτομα. Τον εαυτό μου, εσένα καθώς και κάποιον που ίσως εκείνη τη στιγμή ήθελε να προσπεράσει εμένα. Δεν μπορώ να κάνω ελιγμούς εκεί μέσα όποτε μου την καπνίσει, όπως και εσύ που είσαι οδηγός φαντάζομαι ξέρεις ότι δεν μπορείς να κάνεις ελιγμούς μέσα στον δρόμο όποτε σου την καπνίσει.<br />
<br />
Κλείνω το κείμενο λέγοντας ότι είναι λογικό οι περισσότεροι να μην σκέφτεστε ότι δεν πρέπει να περπατάτε στον ποδηλατόδρομο. Είναι θέμα νοοτροπίας, ανατροφής, εκπαίδευσης. Η Ελλάδα δε μας έμαθε να σεβόμαστε τους ποδηλάτες, όπως δε μας μαθαίνει να σεβόμαστε τους άλλους ακόμα και στο δρόμο. Η Ελλάδα όμως είμαστε εμείς. Αν ξεφύγουμε λίγο από το τι έχουμε μάθει και το πως έχουμε βολευτεί, θα βελτιωθούν πολλά πράγματα. Και μπορεί ο σεβασμός στον ποδηλάτη να σας φαίνεται κάτι πολύ ασήμαντο και μικρό για να αποτελέσει διαφορά σε μια κοινωνία, αλλά τα πάντα από κάπου ξεκινάνε. Το θέμα του σεβασμού και της εκπαίδευσης ξεκινάει πολύ πιο πριν και επεκτείνεται σε πάρα πολλά θέματα της καθημερινής μας ζωής.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://www.clker.com/cliparts/7/9/c/3/1197095979630971624Leomarc_caution_bike.svg.med.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://www.clker.com/cliparts/7/9/c/3/1197095979630971624Leomarc_caution_bike.svg.med.png" /></a></div><br />
</div>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/02342625510256812012noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-657070208243555070.post-87130782498278224242011-03-16T16:31:00.000+02:002011-03-16T16:31:30.380+02:00Αυτό που δεν παραδέχεσαι, αυτό είσαι<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">Τις προάλλες που ήμουν online (μα πως τα μιλάω τα αγγλέζικα) στο facebook άφησα ένα σχόλιο στον τοίχο μια φίλης. Κάτι του στυλ "Πωπω θυμάσαι που το είπε αυτό;..." και στη συνέχεια έγραψα μια φράση που είχε πει πριν από πολύ καιρό ένα συγκεκριμένο άτομο. Στη συνέχεια θυμήθηκα ένα αστείο που κάνουμε μεταξύ μας για έναν πρώην της και της το πόσταρα κι αυτό. Η απάντηση της ήταν "Σταμάτα να spammareis το προφίλ μου". Αρχικά μου την έδωσε γιατί εγώ πλάκα προσπαθούσα να κάνω, και σιγά το spam δηλαδή, αλλά στη συνέχεια έκανα πλάκα αποκαλώντας την 'snob'. Μου είπε "Δεν είμαι σνομπ, αν ήμουν δε θα απαντούσα καν". Δικαιολογίες σκέφτηκα, αλλά δεν απάντησα γιατί όντως έκανα πλάκα, οπότε δεν είχε νόημα (δεν είχα και ιδιαίτερη όρεξη). Με αφορμή αυτό το περιστατικό όμως, μου ήρθε η ιδέα για αυτό το κείμενο.<br />
<br />
Έχει τύχει πολλές φορές να αποκαλέσω κάποιον κάτι και να γυρίσει να μου πει "Μα δεν είμαι έτσι απλά είμαι αυτό αυτό και αυτό" ουσιαστικά λέγοντας τον ορισμό αυτού το οποίο τον/την αποκάλεσα. Έχει τύχει και με ΄μένα το ίδιο, δηλαδή να μου πουν κάτι και να το αντικρούσω δίνοντας ουσιαστικά τον ορισμό του. Για παράδειγμα έχω μια φίλη που με λέει συνέχεια γκρινιάρα. Τι πω "Κρυώνω", τι πω "Με πονάει η μέση μου", τι πω "Δε μ'αρέσει αυτή η μπλούζα" θα γυρίσει να με πει γκρινιάρα. Εκτός από το ότι με εκνευρίζει απίστευα όταν το κάνει, γιατί ειλικρινά δεν το λέει μόνο όταν όντως γκρινιάζω αλλά ΠΑΝΤΑ, γυρνάω και της λέω "Μα δεν είμαι γκρινιάρα, απλά όταν με ενοχλεί κάτι το λέω!". Όμως αν τυχαίνει να σε ενοχλούν τα πάντα και πάντα να το λες, ουσιαστικά είσαι γκρινιάρα. Η αλήθεια είναι πως ούτε τώρα παραδέχομαι ότι είμαι γκρινιάρα, αλλά φαντάζομαι ότι η περίπτωση μου μοιάζει με αυτό που προσπαθώ να περιγράψω. Επίσης να πω ότι τελευταία το μπλόγκερ με εκνευρίζει πάρα μα πάρα πολύ, όλο αργεί, και χθες γιατί έβρεχε που κατέβηκα εγώ στο κέντρο; Και ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΣΤΑ ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ ΜΟΥ; ΜΑΜΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ....έλα λίγο που σε θέλω κάτι...<br />
<br />
Σίγουρα σας έχουν ονομάσει πράγματα που δεν μπορείτε και δε θέλετε να αποδεχτείτε, αλλά το κακό είναι ότι κατα βάθος αυτή είναι η πικρή αλήθεια που τσούζει (χωρίς να σ'αρέσει). Για παράδειγμα θα πεις στην πλατινέ κολλητή σου που βάζει ζώνες αντί για φούστες ότι "ξέρεις κάτι... ντύνεσαι σαν τσούλα" και θα γυρίσει να σου πει "δε ντύνομαι σαν τσούλα, απλά βάζω ρούχα που αναδεικνύουν αρκετά τα προσόντα μου". Και μετά κάθεσαι και σκέφτεσαι επί μία ώρα να βρεις τη διαφορά σε αυτό που είπες εσύ και σε αυτό που είπε αυτή. Ή λες σε μια καλή φίλη ότι είναι εγωκεντρική και σου απαντάει "Εγώ; ΕΓΩ ΕΓΩΚΕΝΤΡΙΚΗ; Απλά μ'αρέσει να τραβάω την προσοχή! Και στην τελική τι σημαίνει που συνέχεια παρεξηγώ αυτά που λένε οι άλλοι και νομίζω ότι μιλάνε για 'μένα; Όπως τις προάλλες που ο Νίκος έλεγε ότι έχει μια φίλη πανέμορφη αλλά και πανέξυπνη...". Μα κούκλα μου.. Μόλις έδωσες τον ορισμό του εγωκεντρισμού καλύτερα κι από τον Μπαμπινιώτη! Δίπλα στην λέξη "εγωκεντρικός" έχει τη φωτογραφία σου, πως το λένε!<br />
<br />
Εκεί που θέλω να καταλήξω είναι πως θα ήταν καλό να αναγνωρίζουμε ποιοι είμαστε και να μην φτάνουμε τους φίλους μας στα όριά τους όταν προσπαθούν να μας δείξουν κάποια πράγματα. Δηλαδή τι νόημα έχει να αποφύγεις να παραδεχτείς αυτό που είσαι; Είναι κομμάτι του εαυτού σου, είναι εσύ, χωρίς αυτό δεν είσαι αυτός που είσαι. Και στην τελική εάν σε ενοχλεί τόσο πολύ, άλλαξε το. Σίγουρα δεν είναι εύκολο να κάνουμε αντικειμενική κριτική στον εαυτό μας, γι'αυτό όμως υπάρχουν οι φίλοι. Και αν ορισμένοι φίλοι σου επιμένουν να σου βάζουν μια συγκεκριμένη ταμπελίτσα, πάει να πει ότι ίσως έχουν δίκιο και ότι ίσως πρέπει να σταματήσεις να είσαι such a pain in the ass!</div>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/02342625510256812012noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-657070208243555070.post-5028162161901313902011-03-14T01:15:00.002+02:002011-03-14T01:24:16.385+02:00Όνειρο ήτανε...(6 και τελευταίο)<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><i>Στεκόμαστε έτσι ακίνητοι για κάποια ώρα έως ότου έρχεσαι και στέκεσαι δίπλα μου. Κοιτάμε και οι δύο τη θάλασσα. Τη θάλασσα... θα έπρεπε να με χαλαρώνει αλλά αντίθετα με πνίγει. Γυρνάς και με κοιτάς σιωπηλά. Με πλησιάζεις και με κοιτάς κατάματα. Νιώθω το σώμα μου αδύναμο και αγχώνομαι στη σκέψη του τι μπορεί να ακολουθήσει. Κλείνεις το πρόσωπό μου στα χέρια σου και πλησιάζεις ακόμα περισσότερο. Μετά από δύο δευτερόλεπτα ατελείωτης σιωπής, με φιλάς. Με φιλάς και απομακρύνεσαι γρήγορα για να δεις αντίδραση. Νιώθω τους παλμούς μου να τρελαίνονται και την αναπνοή μου να επιταχύνεται. Με ξαναφιλάς και αυτή τη φορά με αγκαλιάζεις. Νιώθω τα μάτια μου υγρά και τα χείλη μου να τρέμουν. Σταματάς και με παρατηρείς ξαφνιασμένος.</i><br />
<i><br />
</i><br />
<i>-Τι έγινε; με ρωτάς ανήσυχα</i><br />
<i>-Είχες τόσες πολλές ευκαιρίες, λέω στεναχωρημένη. Τόσους μήνες που ήμουν ερωτευμένη μαζί σου, που σου το έδειχνα με κάθε δυνατό τρόπο που υπάρχει. Αλλά, όχι, τότε διάλεξες να με διώξεις. Και περίμενες τι; Ό,τι όποια στιγμή και να έρθεις θα με βρεις εκεί; Ό,τι τι; Θα μείνω για πάντα κολλημένη μαζί σου; Σίγουρα αποτελείς κεφάλαιο στη ζωή μου, δε θα σε ξεχάσω ποτέ, αλλά δεν μπορείς πάντα να ασκείς επιρροή πάνω μου...</i><br />
<i><br />
</i><br />
<i>Απομακρύνομαι και κατευθύνομαι προς το αμάξι. Με πλησιάζεις και με σταματάς.</i><br />
<i><br />
</i><br />
<i>-Μπορώ να απαντήσω σε όλα όσα μου είπες; με ρωτάς</i><br />
<i>-Φυσικά, σου λέω και στέκομαι περιμένοντας να σε ακούσω.</i><br />
<i>-Έχεις δίκιο, δεν έπρεπε να θεωρώ πως όποτε και να θέλω θα σε βρίσκω διαθέσιμη. Δεν ξέρω πόσο ειλικρινές θα ακουστεί αυτό, αλλά ένιωθα πράγματα για 'σένα παλιά. Όταν είχαμε πρωτογνωριστεί... Όχι, κάτσε μην ξεφυσάς. Άκουσε με! Ισχύει. Άσχετα αν δεν έδωσα να το καταλάβεις. Και τώρα που είμαι πλέον μόνος, τα ξαναθυμήθηκα όλα. Και τα ξαναένιωσα. Αλήθεια.</i><br />
<i><br />
</i><br />
<i>Νιώθω την καρδιά μου να βουλιάζει στο στήθος μου λες και κρεμόταν από μια κλωστή η οποία μόλις κόπηκε. Το μόνο που κρατούσε αυτή την κλωστή ήταν η πεποίθηση ότι εσύ δε θα μπορούσες να νιώσεις ποτέ κάτι για 'μένα. Και τώρα ξαφνικά μου τα καταρρίπτεις όλα. Όλα εκείνα τα κείμενα και όλα εκείνα τα βράδυα με τις κολλητές που ήταν αφιερωμένα στο να αποκρυπτογραφήσω τη συμπεριφορά σου.</i><br />
<i>Με τα χίλια ζόρια, λέω για πρώτη φορά στη γνωριμία μας αυτό που πραγματικά θέλω να πω χωρίς να φοβάμαι αν σε χάσω:</i><br />
<i><br />
</i><br />
<i>-Άργησες. Λυπάμαι, ειλικρινά λυπάμαι. </i><br />
<i><br />
</i><br />
<i>Μένουμε για λίγο να κοιταζόμαστε, εγώ με βουρκωμένα μάτια και εσύ τόσο σοβαρός όσο δε σε έχω δει ποτέ. Η καρδιά μου σκίζεται σε χίλια κομμάτια, σχεδόν την ακούω. Χαμηλώνω το κεφάλι και παίζω με ένα σκουπιδάκι στο έδαφος.</i><br />
<i><br />
</i><br />
<i>-Μήπως θα ήταν καλύτερα να γυρίσουμε, σε ρωτάω.</i><br />
<i><br />
</i><br />
<i>Χωρίς να απαντήσεις, με γρήγορα και νευρικα βήματα μπαίνεις στο αμάξι. Σε ακολουθώ και μπαίνω κι εγώ. Η σιωπή στη διαδρομή είναι τρομακτική, οπότε ανοίγω το ραδιόφωνο για να σπάσει λίγο η άσχημη αυτή ατμόσφαιρα. Δεν αντιδράς καθόλου, δεν αποσπάς ούτε για δευτερόλεπτο το βλέμμα σου από τον δρόμο. Δάκρυα πολιορκούν τα μάτια μου, αλλά προσπαθώ με όσες αντοχές έχω να τα συγκρατήσω. Δεν ξέρω γιατί στεναχωριέμαι τόσο πολύ. Γιατί επιτέλους κατάφερα να βρω τη δύναμη να σε διώξω ή γιατί σε χάνω για εκατοστή φορά; Σου γυρνάω την πλάτη και ακουμπάω στο κάθισμα με τον ώμο μου. Κοιτάω από το παράθυρο διάφορα ζευγάρια και αναρωτιέμαι αν βρήκαν ο ένας τον άλλο εύκολα ή αν, όπως κι εγώ, έπρεπε να περάσουν από καταιγίδες για να βρουν τη λιακάδα.</i><br />
<i>Φτάνουμε στο σπίτι μου, παρκάρεις, σβήνεις τη μηχανή και στέκεσαι ακίνητος κοιτώντας το δρόμο μπροστά. Σε κοιτάω χωρίς να πω τίποτα και μετά από μερικά δευτερόλεπτα πιάνω το χερούλι για να ανοίξω την πόρτα αλλά με διακόπτεις.</i><br />
<i><br />
</i><br />
<i>-Δεν καταλαβαίνω γιατί δεν μπορούμε να προσπαθήσουμε! Δεν έχουμε προσπαθήσει καν να είμαστε μαζί! Δεν.. δεν έχουμε προσπαθήσει... λες και ξεφυσάς.</i><br />
<i>-Εσύ δεν έχεις προσπαθήσει, σου λέω και σε κοιτάω στα μάτια. </i><br />
<i>-Νομίζω καταλαβαίνω έστω και λίγο πως ένιωσες. Το να θες κάτι, επειδή απλά το θες, να είναι τόσο κοντά σου, αλλά να μη σου δίνεται...</i><br />
<i>-Χ., σου λέω και βάζω την παλάμη μου στο μάγουλό σου, μην στεναχωριέσαι. Σε λιγότερο από έναν μήνα θα βρεις μια κοπέλα να απασχοληθείς. Δεν είναι ότι έπαιξα και τόσο σημαντικό ρόλο στη ζωή σου. Απλά τώρα ξέρεις τι έχεις πάθει; Είσαι σαν τα παιδάκια που θέλουν παγωτό και το θέλουν τη στιγμή που το ζητάνε. Δεν είναι ότι το παγωτό είναι τόσο σημαντικό στη ζωή τους ούτε ότι το παγωτό συγκεκριμένα είναι η αγαπημένη τους λιχουδιά. Απλά έρχεται αυτή η στιγμή που τους κολλάει στο μυαλό και δεν ηρεμούν μέχρι να το πάρουν. Και μόλις το φάνε, μετά συνειδητοποιούν ότι μπορούσαν να ζήσουν και χωρίς αυτό. Αυτό είμαι εγώ για 'σένα. Θα πας σπίτι σου, θα ξαπλώσεις, θα το σκεφτείς ίσως μια μέρα ακόμα, και μετά θα ξεχαστείς. Γι' αυτό μην το κάνεις ακόμα πιο δύσκολο απ'ό,τι ήδη είναι για 'μένα, γιατί εσύ για μένα δεν είσαι παγωτό. Δεν είσαι ένα καπρίτσιο. Είσαι κάτι πολύ σημαντικό που με έκανε χίλια κομμάτια. Σταμάτα λοιπόν να κάνεις σα μικρό παιδί. </i><br />
<i><br />
</i><br />
<i>Παίρνω την τσάντα μου από το πίσω κάθισμα και ανοίγω την πόρτα. Νιώθω το χέρι σου στο δικό μου να με τραβάει προς το μέρος σου. Με φιλάς σχεδόν βίαια, αλλά στη συνέχεια το φιλί γίνεται απαλό και ήρεμο. Με κοιτάς στα μάτια και μου ζητάς βουβά συγνώμη. Γνέφω θετικά, ανοίγω την πόρτα και φεύγω. Μένω να στέκομαι στο πεζοδρόμιο μέχρι να χάσω το αμάξι σου από τα μάτια μου.</i><br />
<i>Μια γλυκιά μελαγχολία με κατακλύζει και καταρράκτες κυλάνε από τα μάτια μου. Αφού έκανα το σωστό, γιατί πονάω τόσο πολύ; Γιατί νιώθω μια αφοπλιστική επιθυμία να ουρλιάξω το όνομά σου και να σε παρακαλέσω να γυρίσεις πίσω; Γιατί θέλω τόσο απεγνωσμένα να πάρω πίσω όλα όσα είπα και να σου δώσω αυτή την ευκαιρία που τόσο έντονα επιθυμούσες;</i><br />
<i><br />
</i><br />
<i>Μπαίνω στο ασανσέρ και βλέπω στον καθρέπτη τα μουτζουρωμένα μάτια μου γεμάτα δάκρυα. Ευτυχώς στο σπίτι όλοι κοιμούνται οπότε δε χρειάζεται να δίνω εξηγήσεις ούτε να κρύβομαι. Με γρήγορα βήματα κατευθύνομαι προς το δωμάτιο μου και ξαπλώνω στο κρεβάτι όπως είμαι. Ντυμένη και βαμμένη... σχεδόν. </i><br />
<i>Λίγο πριν με πάρει στην αγκαλιά του ο Μορφέας, νιώθω την δικαίωση να μου χτυπάει την πόρτα. Επιτέλους έφυγες από τη ζωή μου και ήμουν εγώ που σε έδιωξα. Σε έδιωξα για αυτό το βράδυ, για αυτό το μήνα, για πάντα; Δεν ξέρω. Ξέρω ότι πλέον δεν μπορείς να με επηρεάσεις ούτε να μου αλλάξεις γνώμη, όσα φιλιά κι αν μου δώσεις. Σε λατρεύω, αλλά αυτός ο καταραμένος καθρέπτης έχει γίνει θρύψαλλα και δεν κολλάει. Όσο και να προσπαθήσω να τον κολλήσω, πάντα βλέπω τις ρωγμές στην αντανάκλασή σου.</i><br />
<i>Δε μετανιώνω. Όχι ακόμα τουλάχιστον. Μπορεί να ήμουν παράφορα ερωτευμένη μαζί σου, αλλά την αξιοπρέπεια μου την είχα κάνει χαλί. Είχα ξεπεράσει τον εαυτό μου. </i><br />
<i>Ελπίζω να είχα δίκιο σε όσα είπα και να μην είμαι σημαντική για 'σένα. Ακόμα και τώρα δε θέλω σε καμία περίπτωση να πληγωθείς. Θέλω να ξαπλώσεις και να σκέφτεσαι τη μορφή μου χαμογελαστή, σαν μια ωραία ανάμνηση. Έτσι θα σε σκέφτομαι και εγώ.</i><br />
<i><br />
</i><br />
<i>Και που ξέρεις, μπορεί κάποτε να συναντηθούμε σε κανένα πάρτυ γενεθλίων. Όταν θα έρθεις σπίτι μου να πάρεις το γιο σου από το πάρτυ του συμμαθητή του. </i><br />
<i>Τότε θέλω να θυμηθούμε τα καλά και τα ωραία.</i><br />
<i><br />
</i><br />
<i>Μέχρι τότε, καλά να περνάς.</i><br />
<i><br />
</i><br />
<i>_____________________________________________________________</i><br />
<br />
<b>ΜΕΓΑΛΟ ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Το παρακάτω κείμενο δεν πρόκειται για αληθινή ιστορία. Χρονολογικά τοποθετείται τον Αύγουστο που μας έρχεται. Πρόκειται για ένα όνειρο. Από αυτά τα όνειρα που βλέπουμε με τα μάτια ανοιχτά. Υπάρχουν πραγματικά γεγονότα μέσα και τα άτομα που αναφέρονται είναι αληθινά. Απλά πολλά από αυτά που αναφέρονται δεν έχουν συμβεί, δε συμβαίνουν και δε θα συμβούν ποτέ.</b><br />
<br />
</div>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/02342625510256812012noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-657070208243555070.post-30550530158265451572011-03-13T04:31:00.001+02:002011-03-13T04:39:41.851+02:00Όνειρο ήτανε...(5)<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><i>Δεν απαντάω, ούτε σχολιάζω κάτι. Στέκομαι αμίλητη και σε κοιτάω. Νιώθεις το βλέμμα μου να σε τρυπάει; Γιατί αυτό προσπαθώ να κάνω. Προσπαθώ να φορτώσω τόσους μήνες απογοήτευσης και τόσα βαριά συναισθήματα στο βλέμμα αυτό. Τόσες θάλασσες και τόσα νεύρα που μου προκάλεσες με την ανεξήγητη συμπεριφορά σου, προσπαθώ να στα μεταδώσω χωρίς λόγια. Ελπίζω να τα καταφέρνω γιατί δεν ξέρω πως αλλιώς θα μπορούσα να τα εκφράσω χωρίς λέξεις.</i><br />
<i><br />
</i><br />
<i>-Όλα ξεκίνησαν από εκείνο το μήνυμα στο κινητό, λες και κοιτάς τη θάλασσα.</i><br />
<i><br />
</i><br />
<i>Συνεχίζω να σε κοιτάω αμίλητη αλλά νιώθω ένα κύμα εκνευρισμού και έντασης να με πλησιάζει. Όσο κι αν νόμιζα ότι τα άφησα πίσω όλα αυτά, να'τα πάλι μπροστά μου. Όλες εκείνες οι συζητήσεις με τις φίλες μου που νόμιζα ότι βρίσκονται στον κάδο ανακύκλωσης, ξαφνικά ανασύρονται και φέρνουν στο μυαλό μου όλους αυτούς τους λόγους που με έκαναν να σε 'μισήσω'. Θέλω να βγω από το αμάξι και να περπατήσω μέχρι το σπίτι μου αλλά νιώθω πως η απάντηση για αυτό το γιατί που με βασάνιζε τόσο καιρό είναι μερικές λέξεις παρακάτω...</i><br />
<i><br />
</i><br />
<i>-Το είδε πρώτα αυτή γιατί εγώ ήμουν στην τουαλέτα. Γενικότερα ποτέ δεν της είχα δώσει δικαιώματα για να με αμφισβητεί οπότε βλέποντας αυτό το μήνυμα αναρωτήθηκε τι συμβαίνει. Της είπα όλη την ιστορία, και φαντάζομαι καταλαβαίνεις τι εννοώ με αυτό, αλλά όπως ήταν επόμενο δεν καθησυχάστηκε καθόλου. Ήθελε να σε πάρει τηλέφωνο αλλά δεν την άφησα. Ήξερα τι θα έκανε. Προσπάθησα να την ηρεμήσω εκείνο το βράδυ αλλά έλεγε ότι δεν θα σταματούσε μέχρι να δώσω ένα τέλος σε όλη αυτή την ιστορία. Ήθελα να αποφύγω να δώσω τέλος αλλά επέμενε. Κατάφερα να την συγκρατήσω μέχρι την επόμενη το απόγευμα, τότε δηλαδή που σου έστειλα και το μήνυμα. Ήταν σχεδόν από πάνω μου οπότε δεν είχα τη δυνατότητα να σου γράψω πολλές εξηγήσεις.</i><br />
<i><br />
</i><br />
<i>Νιώθω τη θερμοκρασία του σώματός μου να ανεβαίνει, κάτι που με κάνει να νιώθω ιδιαίτερα άβολα μιας και η θερμοκρασία είναι ήδη αρκετά υψηλή λόγω της εποχής. Δεν βγάζω μιλιά αν και νιώθω να με πνίγει το δίκιο μου. Θα περιμένω να τελειώσεις την υπεράσπισή σου. Ή έτσι νομίζω.</i><br />
<i><br />
</i><br />
<i>-Όταν διάβασα το τέλος του μηνύματός σου όπου έλεγες ότι δε θα ξαναεπικοινωνήσεις, το πίστεψα. Εννοώ φαινόταν ότι το εννοούσες, ήσουν πληγωμένη και νευριασμένη μαζί. Στεναχωρήθηκα που σε έκανα να νιώσεις έτσι και μέσα μου ήξερα ότι δεν ήμουν απόλυτα σωστός...</i><br />
<i><br />
</i><br />
<i>Απόλυτα; Απόλυτα σωστός; Νομίζω ότι δεν τα λες σωστά, φίλε μου. Δεν ήσουν καθόλου σωστός είναι η σωστή πρόταση. Και να σου πω γιατί; Γιατί ήξερες πως ένιωθα αλλά θεώρησες σωστό να παίξεις με αυτό. Θεώρησες σωστό να τονώσεις την αυτοπεποίθησή σου για μια βραδιά και μετά μάλλον θεώρησες πάλι σωστό να με ξεφορτωθείς με αυτόν τον άκομψο τρόπο. Αυτή είναι η αλήθεια. Αλλά προς το παρόν δε θα πω τίποτα και θα σε αφήσω να συνεχίσεις παραμένοντας σιωπηλή.</i><br />
<i><br />
</i><br />
<i>-Μια μέρα που μπήκαμε στο προφίλ μου στο facebook, δεν θυμάμαι ακριβώς πως έγινε, σε είδε στα εισερχόμενά μου. Νευρίασε πάρα πολύ και με ρώτησε γιατί σε έχω ακόμα φίλη. Λέει αφού δε θα προχωρήσει ποτέ το θέμα μεταξύ μας και δε μπορούμε να μιλάμε πλέον λόγω της κατάστασης που επικρατεί, γιατί να σε έχω φίλη; Ουσιαστικά αυτή σε διέγραψε αλλά και εγώ δεν έκανα κάτι για να την εμποδίσω. Ήμουν ερωτευμένος μαζί της και ήθελα να στηρίξω τη σχέση που είχαμε. Έχεις δίκιο αν σκεφτείς ότι δεν σε νοιάστηκα. Αλλά έλα και λίγο στη θέση μου...</i><br />
<i><br />
</i><br />
<i>Ξαφνικά ησυχία.</i><br />
<i><br />
</i><br />
<i>-Περιμένεις να πω κάτι; σε ρωτάω</i><br />
<i>-Ναι, θα ήθελα να ακούσω τη γνώμη σου σε όλα αυτά, μου λες.</i><br />
<i>-Τελείωσε και θα σου την πω, λέω και χαμογελάω.</i><br />
<i>-Καλά τότε... Θα αναρωτιέσαι γιατί σε απέκλεισα. Η αλήθεια είναι ότι δεν ήθελα να καταλάβεις ότι σε διέγραψα. Ήθελα να θεωρήσεις ότι έσβησα τελείως το προφίλ μου για να μην δημιουργηθούν περαιτέρω θέματα. Στο άλλο προφίλ, μιας και το είχες απενεργοποιημένο, δε μπορούσα να σε βρω, οπότε σε είχα φίλη αναγκαστικά. Δεν περίμενα ποτέ ότι θα μπεις να με ψάξεις με το άλλο. Ήλπιζα να μην το κάνεις.</i><br />
<i><br />
</i><br />
<i>Έχω ακουμπήσει πλέον την πλάτη μου στο κάθισμα, έχω σταυρώσει τα πόδια μου και τα χέρια μου και κοιτάω τη θάλασσα. Δε χάνω ούτε λέξη και με κάθε παραπάνω δικαιολογία νιώθω τη διάθεσή μου να γίνεται όλο και περισσότερο επιθετική απέναντί σου.</i><br />
<i><br />
</i><br />
<i>-Μετά τα πράγματα έγιναν άνω κάτω. Μου έστειλες εκείνο το τεράστιο μήνυμα στο οποίο δεν ήξερα και δεν ήθελα να απαντήσω. Μετά σε διέγραψα. Μετά σε ξαναέκανα add. Ήταν περίεργη φάση, ούτε εγώ δεν μπορώ να την εξηγήσω. Καλά έκανες και με διέγραψες, φαντάζομαι φαινόταν παιχνίδι στα μάτια σου. Αλλά πραγματικά δεν ήξερα τι θέλω.</i><br />
<i><br />
</i><br />
<i>Σταματάς να μιλάς και κάθεσαι και με κοιτάς. Νιώθω ένα χαμόγελο να απλώνεται στα χείλη μου, μόνο που δεν πρόκειται ούτε για χαμόγελο αμηχανίας ούτε για χαμόγελο ευτυχίας. Προκαλείται από τα νεύρα μου και από όλες αυτές τις σκέψεις που πλημμυρίζουν το μυαλό μου. Προσπαθώ να διώξω αυτό το φούντωμα που νιώθω στο πρόσωπο αλλά δεν τα καταφέρνω με τίποτα. Ίσα ίσα, επιδεινώνεται.</i><br />
<i><br />
</i><br />
<i>-Είναι η σειρά μου τώρα; ρωτάω.</i><br />
<i>-Έτσι πιστεύω, λες και με κοιτάς σοβαρός.</i><br />
<i>-Ωραία, λέω, παίρνω μια βαθειά ανάσα και ξεκινάω. Δε θέλω να πολυλογήσω γιατί πραγματικά τα έχω υπεραναλύσει αυτά τα θέματα σε τέτοιο βαθμό που με αρρωσταίνουν. Απλά θα εκφράσω τις αντιρρήσεις μου. Καταρχήν, σου έστειλα εκείνο το καταραμένο μήνυμα στο κινητό γιατί μερικές μέρες πριν μιλούσαμε και κάναμε 'πλάκα' για κάτι μαθήματα, εάν θυμάσαι. Και αν θυμάμαι και εγώ καλά, εγώ ήμουν αυτή που το γύρισε στην πλάκα. Πρώτον αυτό. Δεύτερον, εάν δεν είχε προηγηθεί αυτό θα κατανοούσα απόλυτα, ΑΠΟΛΥΤΑ, το να μου ζητήσεις να μην ξαναστείλω γιατί προφανώς και ήθελες να προστατέψεις τη σχέση σου. Αυτό που δεν καταλαβαίνω με τίποτα, ακόμα και τώρα, είναι γιατί αποφάσισες σχεδόν μετά από ένα μήνα να με διαγράψεις, ενώ μεσολάβησε τόσος πολύς καιρός στο ενδιάμεσο, κατά τη διάρκεια του οποίου δεν σε ενόχλησα ούτε στο ελάχιστο. Και να σου πω και κάτι; Άντε πιστεύω ότι δεν ήθελες να κάνω τίποτα περίεργο όπως να σου αφήσω σχόλιο στον τοίχο, που δεν ΥΠΗΡΧΕ περίπτωση να το κάνω, αλλά αποκλεισμός γιατί; Δεν πιστεύω ούτε μια λέξη από αυτά που μου είπες, ειλικρινά... Όχι, κάτσε.. Άσε με να τελειώσω. Στη συνέχεια σου στέλνω το τεράστιο μήνυμα από το άλλο προφίλ στο οποίο με γράφεις κανονικά και μετά από μερικές μέρες με διαγράφεις. Και μετά ξανά add. Συγνώμη, τι ήθελες να καταλάβω; Δε σε ήθελα στους φίλους μου, δεν ήθελα να έχω στο νου μου ότι θα μπω να δω εάν μπήκες ή εάν πόσταρες κάτι. Ήθελα να σε αφήσω πίσω μου και μέσα σ'όλα ήθελα να ασχοληθώ με ένα παιδί που μου άρεσε εκείνη την περίοδο. Με έφτασες στα όριά μου και με έκανες να νιώσω πολύ άσχημα για τον εαυτό μου. Ελπίζω για εκείνη την περίοδο να ένιωσες έστω και λίγο καλά για τον εαυτό σου, γιατί αν νιώθαμε και οι δύο σκατά, ε, δεν άξιζε τον κόπο.</i><br />
<i><br />
</i><br />
<i>Σταματάω και νιώθω τα μάγουλά μου να καίνε και την καρδιά μου να χτυπάει σαν τρελή. Ένιωθα τρομακτικά φορτισμένη και ευχόμουν να κατεβάσεις το air-condition στους 10 βαθμούς. Ένα ελαφρύ τρέμουλο με διαπερνάει και όλα εκείνα τα συναισθήματα που ένιωσα τότε, μου κάνουν ξανά επίσκεψη. Προσπαθώ να ηρεμήσω και να μην σκέφτομαι ενώ ταυτόχρονα περιμένω την αντίδρασή σου. Τελικά αυτή η συνάντηση ήταν μια κακή ιδέα. Το παιχνίδι μας το χάσαμε εδώ και καιρό. Όχι, δεν ήταν τότε με το μήνυμα. Ήταν πολύ, πολύ πριν. Ήταν από τότε που τα συναισθήματά μου έγιναν πιο δυνατά από μένα και σε κούραζα. Σε κούραζα τόσο μα τόσο πολύ. Τότε γκρεμίστηκαν όλα όσα έκαναν δύο χρόνια να χτιστούν. Ό,τι και να ήταν αυτά. Ένα επιφανειακό δέσιμο, μια καλή επικοινωνία. Ό,τι υπήρχε, χάθηκε. Από τότε. Τι κάνουμε λοιπόν τώρα; Τι προσπαθούμε να σώσουμε; Με έχεις πληγώσει τόσο που ακόμα και τις καλύτερες δικαιολογίες να μου πλασάρεις, αυτά τα καταραμένα τα κομμάτια πλέον δεν ενώνονται. Ξαφνιάζομαι με τον εαυτό μου που αναρωτιέται γιατί μπήκα σε αυτό το αμάξι. Νόμιζα ότι θα μπορούσα να κάνω μια αρχή αφήνοντάς τα όλα πίσω. Αλλά το παρελθόν με ακολουθεί ακόμα και όταν θα πάψει να με ακολουθεί, θα είναι πια αργά για εμάς. Μπορεί να σκέφτομαι υπερβολικά τωρα, μπορεί να φταίει η συναισθηματική φόρτιση αλλά τελικά δεν έπρεπε να σε δω. Δε μου κάνεις καλό σε καμία περίπτωση και δε φταις μόνο εσύ σε αυτό. Απλά ότι και να κάνεις, δεν μπορείς να διορθώσεις τίποτα πλέον. Δεν μπορείς να διορθώσεις αυτό που ήσουν ούτε αυτό που έγινα. Δυστυχώς. Ίσως κάποτε, μετά από μερικά χρόνια να συναντηθούμε κάπου τυχαία και να ξεκινήσουμε το δικό μας τέλειο love-story. Αλλά τώρα σίγουρα δεν είναι η ευκαιρία μας.</i><br />
<i><br />
</i><br />
<i>-Ιρις, μου λες, και αναστενάζεις βαθειά. Θέλω να σου ζητήσω συγνώμη. Ειλικρινά. Δεν νομίζω ότι υπάρχει κάτι άλλο να πω. Φέρθηκα άσχημα, ήταν γενικότερα περίεργη η κατάσταση και έγινε ό,τι έγινε. Θέλω να σου ζητήσω πραγματκά συγνώμη γιατί δεν άξιζες κάτι τέτοιο. Δεν υπάρχουν άλλα λόγια που να διορθώνουν έστω και στο ελάχιστο τη συμπεριφορά μου και την εικόνα που έχεις τώρα για 'μένα, οπότε αρκούμαι σε ένα συγνώμη. Συγνώμη. Αλήθεια.</i><br />
<i><br />
</i><br />
<i>Νιώθω έναν τεράστιο κόμπο στην καρδιά μου. Νιώθω λες και ένας τεράστιος βράχος έπεσε πάνω στο στήθος μου. Λες και κάποιος κρατάει την καρδιά μου στα χέρια του και την πιέζει μέχρι να σπάσει. Θα μπορούσαμε να ταιριάξουμε τόσο καλά. Σε έχω δίπλα μου και δεν μπορώ να σε 'έχω'. Μετά από τόσο καιρό επιτέλους σε είδα αλλά δεν μπορώ να κάνω τίποτα παραπάνω. Τόσες χιλιάδες συναισθήματα και τόσα άπειρα όνειρα είναι πλέον χαμένα. Μια πιθανότητα που πλέον δεν υπάρχει. Μερικοί υπέροχοι μήνες μαζί σου που τελικά δε θα ακολουθήσουν. </i><br />
<i>Θέλω να κλειστώ στο δωμάτιό μου και να μην μιλάω σε κανέναν. Νιώθω το αμάξι να με πνίγει, οπότε ανοίγω την πόρτα και βγαίνω έξω. Με γρήγορα βήματα πάω και στέκομαι στην άκρη της παραλίας. Ακούω την πόρτα του αμαξιού σου να ανοίγει και να κλείνει και τα βήματα σου να με πλησιάζουν. Ένα δάκρυ κυλάει και εσύ από πίσω μου με τα χέρια στους ώμους μου.</i><br />
<i><br />
</i><br />
<i>Έτσι είναι άραγε το τέλος;</i><br />
<i><br />
</i><br />
<i>(συνεχίζεται)</i></div>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/02342625510256812012noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-657070208243555070.post-70615726175140378582011-03-05T15:38:00.000+02:002011-03-05T15:38:11.630+02:00Υπομονή<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">Δεν ξέρω αν σας έχει τύχει ποτέ κάποιος με τον οποίο κρατούσατε επαφή, να αποφάσισε ξαφνικά ότι δε θέλει να σας μιλάει. Και ας υποθέσουμε το ότι να σας γράφει κάποιος δεν είνα κάτι τόσο κακό, τι γίνεται όταν κάνει τα αδύνατα δυνατά για να μην μπορείτε με τίποτα να επικοινωνήσετε μαζί του; Σκεφτείτε μια κατάσταση στην οποία απλά μιλάτε με τον άλλο εδώ και... 3-4 χρόνια... και μια μέρα αποφασίζει για κάποιο δικός σας λάθος ότι δε θέλει να του ξαναστείλετε μήνυμα (και όταν λέω μήνυμα εννοώ στο κινητό). Μετά λοιπόν από ένα περίπου μήνα από αυτό το συμβάν και αφού δεν τον έχετε ενοχλήσει ξανά, ανακαλύπτετε ότι σας έχει διαγράψει και σας έχει αποκλείσει. Ωραία μέχρι εδώ; Ωραία. Ας πούμε ότι εσείς έχετε και άλλο προφίλ από το οποίο μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί του και του στέλνετε ένα μήνυμα όπου να ζητάτε εξηγήσεις. Και ας υποθέσουμε ότι, δε σας απαντάει εννοείται, και σας διαγράφει από εκεί.<br />
<br />
<i>Αγαπημένε, θα πρέπει να απενεργοποιήσεις τη δυνατότητα να σου στέλνουν άγνωστοι εισερχόμενα, γιατί δε με εμποδίζεις από κάτι αυτή τη στιγμή.</i><br />
<i><br />
</i><br />
Ωραία μέχρι εδώ; Τέλεια!<br />
<br />
Γιατί γράφω αυτό το κείμενο.<br />
Αφενός για να ξεσπάσω σε κάτι. Θα τη γλιτώσει το αμάξι του, το οποίο βρίσκεται προκλητικά κοντά στο σπίτι μου, και θα προσπαθήσω να ξεσπάσω στο πανέμορφο μπλογκ μου.<br />
<br />
Μέσα μου υπάρχει ένα συναίσθημα: Νεύρα.<br />
Μέσα μου θα ήθελα να υπάρχει ένα συναίσθημα: Λύπη.<br />
Τα νεύρα δε σε βοηθάνε να ξεπεράσεις κάτι. Απλά έχεις νέυρα για μερικές ώρες και μετά επιστρέφεις στην προηγούμενή σου κατάσταση. Ενώ αν στεναχωρηθείς, αν κλάψεις, αν νιώσεις ότι πληγώθηκες, ότι έστω κάτι ράγισε μέσα σου, τότε μπορεί να σηκωθείς και να πεις "Δεν πα να γαμηθεί ο παλιομαλάκας;" και να ασχοληθείς με πιο σοβαρά άτομα στη ζωή σου.<br />
Αλλά όχι, εγώ έχω νεύρα. Θα ήθελα πολύ να γράψω ένα κείμενο όπου να αραδιάσω όλες τις κακές λέξεις που μου απαγόρευε η μαμά μου να λέω όταν ήμουν μικρή και που τώρα ρέουν στον εγκέφαλό μου αστείρευτα. Μετά όμως θυμάμαι ότι δεν είναι αυτό το στυλ μου, ότι η χειρότερη βρισιά που μπορώ να πω για κάποιον είναι 'γαμώ το μπελά σου' και 'μαλάκας', κάτι που προφανώς δεν μπορεί να ενοχλήσει, μιας και τα αγόρια μεταξύ τους το έχουν ως προσφώνηση (κάτι ξέρουν παραπάνω), οπότε θα αφήσω το θυμό στην άκρη και θα πιάσω μερικές σοκολάτες.<br />
<br />
Kλείνοντας να πω, κυρίως στον εαυτό μου, ότι με υπομονή και με το πέρασμα του χρόνου όοοοοολα θα σβήσουν και θα είναι απλά μια άσχημη ανάμνηση. Θα είναι απλά ένας ακόμα μαλάκας στο ημερολόγιό μου. Υπομονή και θα σταματήσω να αναρωτιέμαι συνέχεια γιατί και γιατί. Υπομονή και σε λίγο καιρό δε θα υπάρχει αυτό το βάρος στο στήθος.<br />
<br />
Υπομονή και σε λίγο θα εξαφανιστείς..<br />
<br />
<i>Προς το παρόν όμως, πάρε αυτό...</i><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/A4gBzUwo6Iw?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div><i><br />
</i></div>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/02342625510256812012noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-657070208243555070.post-76169960501483732482011-03-03T21:10:00.003+02:002011-03-03T23:02:31.671+02:00Ξέρουμε που να αντιδράσουμε;<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">Φαντάζομαι όλοι μα όλοι όσοι διαβάσετε αυτό το κείμενο γνωρίζετε για τους δύο αστυνομικούς, 22 και 23 χρονών αντίστοιχα, που σκοτώθηκαν από επίθεση ληστών σε ένα περίπτερο. Γενικά δε θέλω να αναφέρομαι σε τέτοια θέματα γιατί εκτός του ό,τι έχουν ασχοληθεί τόσοι μα τόσοι πολλοί που μάλλον θα έχουν καλύψει μέχρι τώρα όλες τις πλευρές του νομίσματος, δεν νομίζω ότι έχω κάτι το τόσο καινούριο να πω. Πριν μερικές ώρες όμως κάποιες δημοσιεύσεις στο Facebook με προκάλεσαν πάρα πολύ και μου έδωσαν ερεθίσματα για άλλα θέματα που προέκυψαν, προκύπτουν και θα προκύπτουν. Επίσης πιστεύω ότι όλα αυτά τα σχόλια σε αυτό το στάτους εκφράζουν πάρα πολλές απόψεις μαζεμένες σε μία, οπότε με αφορμή αυτά θα σχολιάσω και γενικότερα όλους τους υπόλοιπους που μπορεί να τους εκφράσει κάτι από τα παρακάτω.<br />
<br />
Έγραψε λοιπόν ένας friend στο προφίλ του ότι "Μπορείς να γίνεις κι εσύ θέμα συζήτησης, αρκεί να μπεις στην ομάδα ΔΙ.ΑΣ" ή κάτι παρόμοιο, πάντως αυτό ήταν το γενικό νόημα. Κάτσε ρε φίλε.. Είσαι σοβαρός δηλαδή τώρα; ΑΣΕ το επάγγελμα, ΑΣΕ την όλη περίσταση, το ότι πέθαναν δύο νεαρά άτομα δε σε απασχολεί ούτε στο ελάχιστο; Τι κι αν έπαιζαν μπάλα στην πυλωτή του αστυνομικού τμήματος και να γλίστρησαν, τι κι αν μαλακιζόντουσαν στο γραφείο και το όπλο εκπυρσοκρότησε, ακυρώνει αυτό το γεγονός ότι δύο ζωές χάθηκαν; Πως έρχεσαι εσύ και λες τα δικά σου και μιλάς με τόση ασέβεια για δύο άτομα που είναι πλέον νεκρά; Με ποιο δικαίωμα; Θα το έλεγες αυτό μπροστά στις μάνες τους; Το σκέφτηκς πριν το γράψεις; Είναι σαν να λες "Γίνε αστυνομικός, πέθανε και γίνε πρώτο θέμα στις ειδήσεις". Εντάξει είπαμε να μην ακολουθείς τη μάζα, να μην κάνεις ότι σου λένε, αλλά αυτό δεν πάει να πει ότι θα πάρεις διαζύγιο με την κρίση σου.<br />
<br />
Και σαν να μην έφτανε αυτό, έρχονται και τα σχόλια στο συγκεκριμένο στάτους να με εκνευρίσουν περισσότερο. Γράφει άλλος ότι ήταν εργατικό ατύχημα και "σιγά μην τρελαίνεστε". Μα είμαστε σοβαροί τώρα; Είμαστε έστω και λίγο σοβαροί; Πραγματικά δεν μπορώ να κρατήσω έναν λογικό ειρμό σε αυτό το κείμενο, οι λέξεις έρχονται η μία μετά την άλλη. Τι δηλαδή εσύ τώρα εκφράζεις την επανάστασή σου προς τα μέσα μαζικής ενημέρωσης; Δεν επηρεάζεσαι και καλά από την υπερβολή με την οποία παρουσιάζουν τα συγκεκριμένα θέματα και καλά είσαι τι.. ενάντια στην ενημέρωση; Τι εκφράζεις με τη στάση σου; Ότι είσαι ο πανέξυπνος που δεν επηρεάζεται από την τηλεόραση, έχεις δική σου κρίση και αποφασίζεις πως ο θάνατος δύο νεαρών παιδιών από δύο ληστές με καλάσνικοφ είναι απλά ένα εργατικό ατύχημα; Όταν δηλαδή εσύ που θα πας να δουλέψεις στην οικοδομή, πέσεις από τον τρίτο όροφο του άκτιστου κτηρίου και σκοτωθείς, εμείς θα πρέπει να πούμε "Α, ήταν εργατικό ατύχημα" και να το αφήσουμε εκεί; Τι πάει να πει εργατικό ατύχημα; Δηλαδή, όποιος πεθαίνει από εργατικό ατύχημα, και καλά τι; Ο θάνατός του δε μετράει επειδή ήταν στη δουλειά; Δηλαδή οι στρατιώτες που πεθαίνουν στον πόλεμο, που εκεί κι αν δεν έχεις πολλές πιθανότητες να γυρίσεις ζωντανός, τι θα πούμε "Αχ πήγαν στον πόλεμο, πέθαναν. Τι φαγητό έχουμε το μεσημέρι;". Για να σοβαρευτούμε λίγο!<br />
<br />
Όχι όμως... Τα σχόλια δεν σταματάνε εκεί. Συνεχίζεται το παραλήρημα. Άλλος λέει ότι δίνεται υπερβολική προσοχή σε αυτό, ότι και οι μετανάστες είναι θέμα αλλά κανείς δεν ασχολείται μαζί τους (άτοπο τελείως οπότε δεν το σχολιάζω), ότι ναι όντως ηταν κρίμα αλλά ας μη γίνεται τόσος ντόρος, ότι για τόσα άλλα θέματα που προκύπτουν δεν καίγεται κανείς και άλλα όμορφα. Επίσης η γνωστή καραμέλα που την έχουν όλοι πλέον σαν επιχείρημα στο λόγο τους, χωρίς να έχω καταλάβει πως γίνεται αυτό, "Άντε βρε ξαφνικά όλοι γίναμε ευαίσθητοι και ασχολιόμαστε". Δεν ξέρω αν πρέπει να νευριάσω ή να γελάσω σε αυτή τη δήλωση. Καταρχήν! ΚΑΤΑΡΧΗΝ! Που ξέρεις εγώ τι κάνω; Που ξέρεις αν εγώ όντως πονάω ή όχι, που ξέρεις αν δίνω την κατάλληλη προσοχή για το θέμα και ποιος σκατά είσαι για να με πεις υποκριτή, γιατί αυτό ουσιαστικά κάνεις. Δεν κατάλαβα τι παίζει... Δεν υπάρχει κανείς ευαίσθητος πλέον σε αυτή την κοινωνία και είμαστε όλοι δήθεν που και καλά στεναχωρηθήκαμε; Τι υποστηρίζετε; Ότι είμαστε όλοι καθάρματα και γουστάρουμε να σχολιάζουμε σε στάτους για να δείξουμε πόσο ευαίσθητοι είμαστε; Ή ότι προσπαθούμε να τραβήξουμε την προσοχή για κάποιο λόγο τον οποίο φαντάζεστε; Και στην τελική το "Ξαφνικά γίναμε όλοι ψυχοπονιάρηδες" τι είναι; Εσύ που το λες τι είσαι; Είσαι δήθεν ψυχοπονιάρης ή είσαι αυθεντικός, ορίτζιναλ ψυχοπονιάρης; Να ξέρω και ποιος με κρίνει δηλαδή. Και όταν εσύ μου λες "Είσαι δήθεν ευαίσθητος" εγώ πρέπει τι; Να κατεβάσω τα όπλα μου και να σου πω "Πωπω με νίκησες!". Γιατί το λες; ΤΙ εξυπηρετεί; ΝΑΙ ΡΕ! Είμαι ευαίσθητη. ΝΑΙ ΕΙΜΑΙ! Και αν αμφιβάλλεις, κράτα το για τον εαυτό σου... δε με απασχολεί καθόλου τι νομίζεις για 'μενα και για όλους όσους θεωρείς 'δήθεν'.<br />
<br />
Υπάρχει και το άλλο το ωραίο... Το "Εγώ δεν καταλαβαίνω γιατί δίνουν σε μερικά γκαβλωμένα παιδάκια μηχανές και όπλα εις το όνομα της δικαιοσύνης". Ναι, κάποιος το είπε αυτό. Και έρχομαι εγώ ο δικηγόρος του διαβόλου να ρωτήσω: Εσένα από όλη αυτή την κατάσταση, από το ότι κάποιοι τύποι λήστεψαν ένα περίπτερο με καλάσνικοφ και αργότερα πυροβόλησαν εν ψυχρώ τέσσερις αστυνομικούς σκοτώνοντας τους δύο, σε ανησυχεί ο λόγος για τον οποίο μερικά 'παιδάκια' έχουν την άδεια να οπλοφορούν; "ΠΑΙΔΑΚΙΑ". Εκπαιδευμένοι άντρες είναι, αλλά εντάξει, δε θα πλέξω εγκώμιο για τους ΔΙ.ΑΣ, άσε που μπορεί να μην έχουν καν την κατάλληλη εκπαίδευση, δεν γνωρίζω. Παιδάκια σαν εμένα και σαν εσένα δεν είναι πάντως. Και ξαναρωτάω, από όοολο αυτό, εσύ είχες να κάνεις 'παρατήρηση' για την εκπαίδευση τους; Δηλαδή, πλέον δε μας απασχολεί καθόλου ότι ας πούμε... λέω ιδέες που πετάνε στο μυαλό μου τώρα... πέθαναν δύο νεαρά αγόρια και ότι ανάμεσα μας κυκλοφορούν κακοποιοί που κουβαλάνε αυτά τα σχετικά μεγάλα όπλα, πως τα λένε να δεις... α ναι.. ΚΑΛΑΣΝΙΚΟΦ! Για να μάθουμε μερικά πράγματα για το Καλάσνικοφ. Έχει μήκος 87 εκατοστά και βάρος 4 περίπου κιλά. Ρίχνει 600 σφαίρες το λεπτό και έχει δραστικό βελινεκές 300 μέτρα (για τις κοπέλες που διαβάζουν, δρασικό βελινεκές είναι η απόσταση στην οποία κάνει τη μεγαλύτερη ζημιά- thanks Peter for the info). ΔΕΝ είναι δηλαδή ακριβώς το όπλο που θα διάλεγε κάποιος για να ληστέψει ένα περίπτερο, απ'όσο μπορώ να κρίνω δηλαδή. Αλλά όχι, αυτό που μας καίει είναι ότι οι αστυνομικοί της ομάδας ΔΙ.ΑΣ έχουν όπλα.<br />
<br />
Και μετά από όλα αυτά, έρχεται και το κορυφαίο: "Για το κοριτσάκι που το παρέσυρε ένας της όμαδας ΔΙ.ΑΣ δεν είπε κανείς τίποτα" ή "Για αυτό που έγινε εκεί και παραπέρα και μια άλλη φορά και τότε και προχθές αλλά ήταν λιγότερο σοβαρό μπορεί και περισσότερο και μπλα μπλα μπλα δεν είδα να αντιδρά κανείς". Καταρχήν φιλάρα, έχουμε ένα συγκεκριμένο θέμα συζήτησης. Σύμφωνα με το στάτους του friend σου, αναφερόμαστε στην ομάδα ΔΙ.ΑΣ και στο γεγονός ότι σκοτώθηκαν δύο μέλη της. ΟΚ, το'χουμε; Χαίρομαι. Από 'κει και πέρα, και εφόσον δε θες να κατευθύνεις τη κουβέντα σε φιλοσοφική ανάλυση, τι σε νοιάζει ποιος είπε τι, ποιος αντέδρασε που και ποιος είχε ανοιχτή την τηλεόραση όταν γινόταν το άλλο; Αναλύουμε, σχολιάζουμε το συγκεκριμένο γεγονός και, άντε, κατ'επέκταση παρόμοια συμβάντα στα οποία έχει αναμειχθεί η ομάδα ΔΙ.ΑΣ. Τι δουλειά έχουν οι μετανάστες και δεν ξέρω ποιος; Που στην τελική, να σου πω και κάτι; Σε νεοκλασικό κτήριο ήθελαν να τους στεγάσουν αλλά να μωρέ.. ξέρεις τι...δεν τους βόλεψε, πως να το θέσω. Για πολλούς και διάφορους λόγους. Και να σου πω και κάτι άλλο; Όταν ήταν όλοι στους δρόμους για τον μικρό Αλέξανδρο, τότε όλοι ήταν ενάντια στους αστυνομικούς. Το εθνικό μας σύνθημα πλέον ήταν "ΜΠΑΤΣΟΙ ΓΟΥΡΟΥΝΙΑ ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ". Αλλά όχι! Ακόμα και τότε, ήταν αυτοί που έλεγαν "Σκότωσαν ένα παιδί και καλά στεναχωρηθήκατε. Τόσοι και τόσοι τραυματίζουν τους αστυνομικούς στις πορείες, δεν λέτε τίποτα γι'αυτούς!". Ήρθε η στιγμή λοιπόν που δόθηκε αφορμή να ταχθούν όλοι υπέρ της αστυνομίας, αλλά όχι, πάλι δεν είμαστε ευχαριστημένοι. Ξέρεις κάτι, αιώνιε αντιδραστικέ; Υπερασπίζομαι αυτόν που έχει δίκιο. IN YOUR FACE!<br />
<br />
Για να κλείσω, να γράψω και μια παράγραφο που να ξεκαθαρίζω κάποια πράγματα. Δεν είμαι ποτέ με ένα στρατόπεδο και δεν είμαι ποτέ απόλυτη. Όταν όλοι ήταν στους δρόμους και ούρλιαζαν "ΜΠΑΤΣΟΙ ΓΟΥΡΟΥΝΙΑ ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ", εγώ απλά έβριζα τους μπάτσους που σκότωσαν τον μικρό Αλέξη. Τώρα που σκοτώθηκαν δύο αστυνομικοί, δε θα βγω να πω ότι όλοι οι αστυνομικοί είναι υπέροχοι και μας προστατεύουν. Απλά θα πω ότι είναι κρίμα που δύο νεαρά παιδιά που απλά έκαναν το καθήκον τους έχασαν τη ζωή τους. Δεν υποστηρίζω τον όλο πανικό και τον όλο 'ντόρο' όπως το εξέφρασαν οι προηγούμενοι, δεν είπα να παρατήσουμε τις δουλειές μας και να πενθήσουμε για τα παλικάρια αυτά, αλλά αυτό δεν πάει να πει ότι ο θάνατος τους θα μπορεί να περάσει σαν ένα ακόμα 'εργατικό' ατύχημα το οποίο δε θα με κάνει έστω και λίγο να σκεφτώ. Να σκεφτώ που έχουμε φτάσει, που ζούμε, τι συμβαίνει γύρω μας και σε τι τελικά πρέπει να αντιδράσουμε. Ο πανικός δεν είναι η λύση. Ούτε όμως η απόλυτη αδράνεια είναι. Ένας φοιτητής παλιότερα, ένας μαθητής πριν μερικά χρόνια, δύο αστυνομικοί, και ένα σωρό άλλοι πεθαίνουν. Τώρα που γράφω αυτό το κείμενο πολύ πιθανόν να πέθανε κάποιος. Και τώρα άλλος ένας. Αντιδράς σε αυτό που γνωρίζεις. Θα αντιδράσεις και όταν δεις αφιέρωμα για τα παιδάκια που δουλεύουν στην Αφρική, θα αντιδράσεις και για τις φόλες που ρίχνουν στα ζώα σε κάποια περιοχή της Ελλάδας και θα αντιδράσεις τέλος πάντων όπου θεωρείς ότι πρέπει να αντιδράσεις. Να πω ακόμα ότι το κείμενο αυτό γράφτηκε με αφορμή αυτά τα σχόλια. Επεκτείνεται και σε άλλα γεγονότα και δεν προσπαθώ να παρουσιάσω το θάνατο των δύο παιδιών ως το τραγικότερο γεγονός αυτής της χρονιάς. Αν και δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να δικαιολογήσω τον εαυτό μου σε αυτό.<br />
<br />
Το να μείνεις αμέτοχος όμως, και να ειρωνεύεσαι, για 'μένα, είναι ό,τι χειρότερο.<br />
<br />
Υ.Γ: Στην περίπτωση που αυτοί τους οποίους 'αναφέρω' στο κείμενο έχουν κάποια αντίρρηση, να πω πως από τη στιγμή που εκφράζεις κάτι δημόσια, μπορώ και εγώ να το σχολιάσω δημόσια. Δε σε εκθέτω με κανέναν τρόπο ούτε έκλεψα κάτι από κάποιο προσωπικό αρχείο. Just sayin'.</div>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/02342625510256812012noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-657070208243555070.post-17182825032973788412011-03-03T01:50:00.002+02:002011-03-12T19:02:58.968+02:00Είμαστε όλοι σκατά<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">Θα κάνω ένα δυσάρεστο διάλειμμα από τις ρομαντικές και ανάλαφρες αναρτήσεις που προηγήθηκαν για να αναφερθώ σε ένα θέμα το οποίο δημιουργήθηκε σαν σκέψη τους τελευταίους μήνες. Φταίνε οι φίλοι, φταίει το τι διαβάζω, φταίει η φάση στην οποία βρίσκομαι, φταίει η κατάσταση της χώρας; Δεν ξέρω. Αυτό που ξέρω είναι ότι τα 'χουμε όλοι λίγο πολύ παιγμένα, σε διαφορετικό τομέα ο καθένας ίσως, αλλά σε ένα παρόμοιο γενικότερο πλαίσιο. Είναι μια κατάσταση η οποία πρέπει να ομολογήσω με λυπεί και με κάνει να αναπολώ παλιές όμορφες εποχές στα Χανιά, τότε που το πιο πολύπλοκο πράγμα που είχα να σκεφτώ ήταν η διαίρεση του 302 με το 48. Τότε που θυμάμαι μια ξένοιαστη κοπέλα χωρίς σκοτούρες και γενικότερα πιο χαρούμενη. Θα μου πείτε, όπως είπε και ο θείος του Spider-man σε αυτόν, with great power comes great responsibility, που εγώ στη διάστασή μου θα το μεταφράσω ως "όσο μεγαλώνεις, τόσο πιο υπεύθυνος πρέπει να γίνεσαι".<br />
<br />
Εννοείται ότι όταν είσαι 12 χρονών δε θα σε απασχολήσει να βρεις δουλειά ούτε θα αναρωτηθείς που πάει αυτή η χώρα πια. Δε θα σκεφτείς ότι πάλι καλά που έχεις στέγη πάνω από το κεφάλι σου και θα στεναχωρηθείς όταν η μαμά δε θα μπορέσει να σε πάει με το αμάξι στην κολλητή σου για να παίξετε κούκλες (ΔΕΝ ΕΠΑΙΖΑ ΜΕΧΡΙ ΤΑ ΔΩΔΕΚΑ.. παράδειγμα έφερα... ε;). Επίσης δε θα κάτσεις να χαλάσεις ένα τέταρτο για να βρεις τι θα βάλεις ούτε θα αναρωτηθείς εάν τα αθλητικά σου ταιριάζουν με την εποχή και στη συνέχεια έαν η φόρμα σου ταιριάζει με το κοκκαλάκι που φοράς στα μαλλιά σου. Δε θα σε πιάσει μαύρη κατάθλιψη επειδή το κουμπί του τζιν δεν κουμπώνει ούτε επειδή η φράτζα δεν στέκεται εκεί που τη θέλεις. Όχι, τότε ήθελες η μπάρμπι σου να τα φτιάξει με τον Τζον-Τζον και δοκίμαζες ροκ κουρέματα σε όλες τις άλλες μπάρμπι που δε συμπαθούσες και τόσο (βέβαια εδώ να αναφέρω ότι το πως είναι τα σημερινά 12χρονα απέεεεεεεεεεεεεεεεεεεεχει από το πως είμασταν εμείς στα 12 μας, αλλά αυτό πρέπει να αναλυθεί σε διαφορετικό κείμενο).<br />
<br />
Τώρα τελευταία έχουν συμβεί διάφορα περιστατικά που με κάνουν να αναρωτιέμαι "ΤΙ ΣΚΑΤΑ ΕΧΟΥΜΕ ΠΑΘΕΙ ΟΛΟΙ;". Ανεξήγητες συμπεριφορές, μπερδεμένα συναισθήματα, ακραίες αντιδράσεις, πέσιμο από τα σύννεφα. Διάφορες καταστάσεις στις οποίες είσαι μάρτυρας και τις οποίες δε θα ήθελα να αναφέρω για να μη θεωρηθεί ότι εκθέτω δημόσια την προσωπική ζωή των φίλων μου (γιατί οι φίλοι μου με διαβάζουν.. θέλω να πιστεύω).<br />
Το θέμα είναι ότι κανείς δεν είνα καλά. Ακόμα και αυτοί που φαίνονται ότι είναι καλά, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ!<br />
Έχεις σχέση; Σου λείπουν λεφτά. Έχεις λεφτά; Σου λείπει σχέση. Έχεις λεφτά και σχέση; Δεν κάνει καλό σεξ. Έχεις λεφτά, καλό σεξ και σχέση; Δεν έχεις φίλους. Έχεις λεφτά, σχέση, καλό σεξ και φίλους; Δεν βρίσκεις τη δουλειά που σ'αρέσει (τα λεφτά μπορεί να προκύπτουν από τη φαμίλια).<br />
Πάντα κάτι λείπει και αυτή η χρονιά αντί να μας δίνει, μας παίρνει και αυτά που δεν έχουμε. Μπορεί να φανώ υπερβολική αλλά νομίζω ότι τα άτομα που είναι συναισθηματικά ασταθή γύρω μου ξεπερνάνε τους ψυχολογικά υγιείς. Και δεν είναι οι παρέες που κάνω εγώ, απλά έτσι είναι ο κόσμος! Έχω τόσα παραδείγματα στο μυαλό μου.<br />
Διεκδικείς κάποιον αλλά μετά τον παρατάς επειδή θέλει να σε βλέπει. Κάνεις φάση με κάποιον ενώ έχεις εδώ και χρόνια σχέση. Φτάνεις σε ένα σημείο να παρακαλάς τον άλλο ενώ δεν είναι καθόλου του χαρακτήρα σου. Δε μπορείς να βρεις δουλειά ούτε στα διαφημιστικά. Κάνεις κάτι απλά για να το κάνεις, για την εμπειρία, χωρίς να σε ενδιαφέρει το συναισθηματικό κομμάτι. Κινείσαι ανεξήγητα και γαμάς την ψυχολογία του άλλου. Λες ότι θες αλλά δεν μπορείς ενώ είναι φανερό ότι δε θες.<br />
Και άλλα πολλά πολλά που άμα τα αναφέρω το κείμενο θα πάρει τις διαστάσεις της Οδύσσειας.<br />
Όλα αυτά που είπα είναι πραγματικά παραδείγματα και περιέχουν και δικές μου καταστάσεις μέσα.<br />
<br />
Είμασταν πάντα έτσι και απλά εγώ τώρα τα κατάλαβα; Δηλαδή τόσο καιρό ήμουν στην κοσμάρα μου; Ή έχει φτάσει πλέον ο κόσμος σε ένα σημείο όπου δεν αντέχει άλλο και προσπαθεί να ξεπεράσει τα όρια του για να έχει να λέει ότι 'έζησε' τη ζωή του; Και πότε ήρθε αυτή η στιγμή που αποφασίσαμε ότι πλέον τα όριά μας είναι πολύ βαρετά και είναι πλέον καιρός να τα ξεπεράσουμε; Και γιατί ξαφνικά πράγματα που παλιά τα θεωρούσαμε απαράδεκτα και ανώριμα και ένα σωρό άλλα πλέον τα κάνουμε οι ίδιοι και τα δικαιολογούμε κιόλας; Είμαστε άραγε τόσο κακοί κριτές;<br />
Και αν όλοι γύρω μας είναι τόσο άνω κάτω όσο εμείς, ποιος θα είναι εκείνος που θα επαναφέρει την τάξη;<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/ffCPsQqDvzE?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div><div style="text-align: center;"><i><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;"><b>κι όμως κάτι λείπει, κάτι δε γίνεται σωστά, κάτι δεν πάει τη ζωή παραπέρα...</b></span></i></div></div>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/02342625510256812012noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-657070208243555070.post-69347113888793234582011-03-02T02:48:00.001+02:002011-03-02T02:56:07.453+02:00Όνειρο ήτανε...(4)<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><i>Βλέπω την οθόνη του κινητού μου και νιώθω μια ανατριχίλα στην σπονδυλική μου στήλη καθώς βλέπω το όνομά σου. Τα χέρια μου με προδίδουν την τελευταία στιγμή και πριν προλάβω, το κινητό βρίσκεται στο πάτωμα. Σαν από θαύμα δεν γίνεται κομμάτια, ούτε κλείνει, οπότε το σηκώνω και απαντάω:</i><br />
<i><br />
</i><br />
<i>-Ναι;</i><br />
<i>-Έλα, είμαι από κάτω, μου λες και νιώθω, ίσως... μα είναι δυνατόν... λίγο... τρακ;</i><br />
<i>-Εντάξει κατεβαίνω, λέω και διακρίνω στη δικιά μου φωνή ακόμα πιο έντονη την αμηχανία.</i><br />
<i><br />
</i><br />
<i>Κοιτάζομαι μια τελευταία φορά στον καθρέπτη, κατεβάζω ελαφρά το ντεκολτέ του φορέματος ενώ ταυτόχρονα αναρωτιέμαι γιατί το κάνω. Καλώ το ασανσέρ και νιώθω τους παλμούς μου να δυναμώνουν επικίνδυνα. Έχω την αίσθηση ότι το ασανσέρ κάνει αιώνες να ανέβει και νομίζω ότι θέλω να πάω τουαλέτα. Για καλό και για κακό, την επισκέπτομαι μια τελευταία φορά, πριν μπω στο ασανσέρ και βρεθώ στην τελική ευθεία.</i><br />
<i><br />
</i><br />
<i>Αυτό είναι λοιπόν. Τόσα βράδια, τόσα όνειρα, τόσες φαντασιώσεις γίνονται επιτέλους πραγματικότητα. Σε λίγα δευτερόλεπτα θα σε δω. Θα σε δω! Θα δω ΕΣΕΝΑ! Η καρδιά μου ταράζεται μόλις συνειδητοποιεί τι πρόκειται να γίνει. Σκέφτομαι τη φιγούρα σου να κάθεται στο αμάξι και να με περιμένει και νιώθω τσιμπήματα στο στήθος. Με πιάνει ξαφνικός βήχας και η ανατριχίλα που ένιωσα πριν λίγο επιστρέφει. Ώστε αυτό ήταν; Είσαι στο αμάξι. Είσαι εκεί, πραγματικά. Έχω να σε δω σχεδόν δύο χρόνια, από τότε στο μαγαζί. Και το πιο τραγικό είναι ότι από τότε η επιθυμία μου να σε δω δεν έχει μειωθεί ούτε στο ελάχιστο. Άραγε έχεις βρει ποτέ κάποια κοπέλα που να την πιάνουν ταχυκαρδίες μόνο στη σκέψη του προσώπου σου; Φτάνει δηλαδή η στιγμή; Σε μερικά βήματα θα σε αντικρύσω. Θα σε δω να με κοιτάς μέσα από το παράθυρο του συνοδηγού με το γνωστό σου καλοσυνάτο χαμόγελο, αυτό το χαμόγελο, μετά από δύο χρόνια. Πόσο να άλλαξες άραγε; Μήπως εγώ σε θυμάμαι τόσο όμορφο; Μήπως έχω σχηματίσει αυτή την τέλεια ιδέα για εσένα χωρίς όμως να είναι και η πραγματική; Μήπως θυμάμαι περισσότερο τις φωτογραφίες σου από εσένα; Μήπως τότε ήταν η λαχτάρα που σε έκανε τόσο ακαταμάχητο και τώρα δω απλά ένα ωραίο αγόρι; Από τη μία νομίζω θα ήταν υπέροχο να μη μου έκαναν πλέον αίσθηση τα πράσινα μάτια σου, από την άλλη πεθαίνω να νιώσω την καρδιά μου να χτυπάει στην όψη σου.</i><br />
<i><br />
</i><br />
<i>Το ασανσέρ σταμάτησε. Είμαι πλέον στην είσοδο της πολυκατοικίας. Με παρατηρώ στον μεγάλο καθρέπτη καθώς κατευθύνομαι προς την έξοδο. Ανοίγω την πόρτα και βλέπω το αμάξι σου. Το μόνο με φώτα στο δρόμο. Μικρό, με έντονο χρώμα. Χρώμα που μόνο εσύ θα μπορούσες να διαλέξεις. Νιώθω τα πόδια μου να τρέμουν και φοβάμαι μήπως σκοντάψω και πέσω, ακριβώς μπροστά σου. Τα καταφέρνω και φτάνω μέχρι την πόρτα του αμαξιού. Πιάνω το χερούλι, παίρνω μια βαθειά ανάσα, και μπαίνω μέσα.</i><br />
<i><br />
</i><br />
<i>Χαμογελάς. </i><br />
<i>Τελικά όχι. Δεν είχα την εντύπωση ότι είσαι όμορφος. Είσαι όντως όμορφος, και ακαταμάχητος και υπέροχος. Ακριβώς όπως σε θυμόμουν, ίσως και λίγο καλύτερος. Τα πάντα όπως τα θυμόμουν, όλες οι αδυναμίες μου σε ένα πρόσωπο. </i><br />
<i>Χαμογελάω.</i><br />
<i><br />
</i><br />
<i>-Γεια σου, μου λες, το χαμόγελο ακόμα απλωμένο στα χείλη σου</i><br />
<i>-Γεια, λέω, και νιώθω τα μάγουλά μου ζεστά.</i><br />
<i><br />
</i><br />
<i>Πλησιάζεις και με φιλας στα μάγουλα. Αχ, χρειαζόταν τώρα αυτό; Ξέρεις πολύ καλά τι κάνεις.</i><br />
<i><br />
</i><br />
<i>-Πως είσαι; με ρωτάς</i><br />
<i>-Καλάαα, λέω και τραβάω το άλφα, εσύ;</i><br />
<i>-Καλά κι εγώ, λες και βάζεις μπρος το αμάξι, που πάμε;</i><br />
<i>-Πάμε .... δεν ξέρω, πάμε σε ένα μέρος όπου να μπορούμε να δούμε τη θάλασσα...</i><br />
<i>-Πάμε παραλία λοιπόν! λες και ξεκινας.</i><br />
<i><br />
</i><br />
<i>Στη διαδρομή η κουβέντα, από μεριά σου, είναι ελάχιστη. Εγώ προσπαθώ να βρώ θέματα συζήτησης μόνο και μόνο για να βρίσκω την αφορμή να σε κοιτάω. Κάθομαι και σου περιγράφω μια μέρα στη σχολη, σου λέω για το πως ειδικά σήμερα έκανα περίπου μια ώρα να σηκωθώ από το κρεβάτι, για το πως μάλωσα με την κολλητή μου επειδή της αρέσει το κόκκινο φορεμά μου αλλά δεν μπορούσα να της το δώσω. Σου λέω ακόμα και για έναν διαγωνισμό που είχα λάβει μέρος πριν από κάτι μήνες, για το πτυχίο στα γαλλικά που πήγα να το πάρω από το Γαλλικό Ινστιτούτο και μου είπανε ότι δεν είχα πάει να δώσω ποτέ εξετάσεις, ενώ είχα πάει. Μετά θυμήθηκα εκείνη την πρώτη φορά που βρεθήκαμε και ανέφερα πόσο πολύ αγχωμένη ήμουν και πως ουσιαστικά είχα πάει όπως ήμουν και απλά είχα βάλει λίγη μάσκαρα. Ό,τι μου ερχόταν στο μυαλό, στο έλεγα. Σκεφτόμουν θέματα ακόμα και από πράγματα που έβλεπα στο δρόμο. Βλέπω μία κοπέλα ντυμένη με μαύρα από πάνω έως κάτω και σου λέω για εκείνη την περίοδο στη ζωή μου που φορούσα κι εγώ μόνο μαύρα και μετά αναλύω το πως πιστεύω ότι αντιπροσωπεύει το ντύσιμό μας τον καθένα. Αχ, πρέπει να σε ζάλισα, αλλά ετσι μόνο μπορούσα να σε κοιτάω.</i><br />
<i><br />
</i><br />
<i>Φτάνουμε, παρκάρεις μπροστά από το Μέγαρο Μουσικής και ανοίγεις την πόρτα για να βγεις έξω</i><br />
<i><br />
</i><br />
<i>-Που πας; σε ρωτάω σχεδόν τρομοκρατημένη.</i><br />
<i>-Εδώ μέσα θα κάτσουμε; με ρωτάς.</i><br />
<i>-Ε... ναι; Με το air-condition; Και τα παράθυρα κλειστά;</i><br />
<i>-Καλά αλλά θα βγούμε και λίγο έξω μετά, εντάξει; Κρίμα είναι.</i><br />
<i><br />
</i><br />
<i>Ακόμα δεν έχω συνειδητοποιήσει ότι είμαι μαζί σου. "Θα το συνειδητοποιήσεις μετά από μια βδομάδα", φαντάζομαι την Αγάπη να λέει. Πρώτη φορά από τη στιγμή που συναντηθήκαμε παρατηρώ τα ρούχα σου.</i><br />
<i><br />
</i><br />
<i>-ΑΧ ΦΟΡΑΣ ΤΗ ΜΠΛΟΥΖΑ! αναφωνώ ενθουσιασμένη... ίσως υπερβολικά ενθουσιασμένη</i><br />
<i>-Χαχα, ναι είπα να την ταιριάξω με την περίσταση, λες και γελάς.</i><br />
<i><br />
</i><br />
<i>Γελάς.</i><br />
<i>Λιώνω. Άραγε μπορείς να το νιώσεις; Μπορείς να νιώσεις τις υψηλές θερμοκρασίες που αναπτύσσονται μέσα μου; Νιώθεις αυτό το κύμα θερμότητας που με κατακλύζει; Νιώθεις τα άκρα μου να μουδιάζουν; Βρίσκω λίγο οξυγόνο και λέω:</i><br />
<i><br />
</i><br />
<i>-Τη φοράς γενικά ή μόνο τώρα για να με καλοπιάσεις; σε ρωτάω καχύποπτα</i><br />
<i>-Ποιο το όφελος; με ρωτάς και με κοιτάς πονηρά</i><br />
<i><br />
</i><br />
<i>Γελάω αλλά δεν απαντάω.</i><br />
<i>Κοιτάω μπροστά μου τη θάλασσα και τα φώτα της υπέροχης αυτής πόλης. </i><br />
<i><br />
</i><br />
<i>-Τι σκέφτεσαι; με ρωτάς και με κοιτάς</i><br />
<i><br />
</i><br />
<i>"Σκέφτομαι πόσο υπέροχος είσαι και πόσο τυχερή είμαι που σε έχω δίπλα μου. Επίσης σκέφτομαι πόσο πολύ θα ήθελα να σε φιλήσω ή ακόμα και να νιώσω το άγγιγμα σου στο δέρμα μου..."</i><br />
<i>-Τίποτα, απαντάω</i><br />
<i>-Έλα δε μπορεί! Κάτι σκέφτεσαι, μου λες και με σκουντάς.</i><br />
<i>-Σκέφτομαι πόσο υπέροχη πόλη έχουμε, λέω ψέματα.</i><br />
<i>-Όντως, λες και ακουμπας την πλάτη σου στο κάθισμα για να κοιτάξεις κι εσύ τη θάλασσα</i><br />
<i><br />
</i><br />
<i>Μένουμε για μερικά δευτερόλεπτα έτσι μέχρι που διακόπτεις τη σιωπή...</i><br />
<i><br />
</i><br />
<i>-Νομίζω πρέπει να σου μιλήσω για κάτι, μου λες και ξαφνικά σοβαρεύεις.</i><br />
<i>-Αλήθεια Χ. εγώ δεν νομίζω ότι χρειάζεται... ό,τι έκανες το έκανες για δικούς σου λόγους... Δεν έχει σημασία πλέον, λέω και νιώθω ένα βάρος στο στήθος.</i><br />
<i>-Για ποιο πράγμα λες;</i><br />
<i>-Για το ότι με διέγραψες και...</i><br />
<i>-..όχι όχι! Δεν εννοώ αυτό.. Δηλαδή αυτό εννοώ αλλά...</i><br />
<i><br />
</i><br />
<i>Η καρδιά μου σφίγγεται και νιώθω αγχωμένη. Τι θα μου πεις; Ότι με κάλεσες σήμερα για να μου πεις ότι τι; Ότι δεν μπορούμε να ξαναμιλήσουμε ποτέ ξανά; Ότι βγήκαμε εντελώς φιλικά και να μην το παρεξηγήσω; Ότι έχεις ακόμα σχέση και δε θα ήθελες να πω για τη συνάντησή μας σε κανέναν; Αν ήταν αυτό, είναι ήδη πολύ αργά. Τι; Μήπως.... μήπως παντρεύεσαι; Ωχ Θεε, αυτό είναι κάτι το οποίο δεν νομίζω ότι μπορώ να αντέξω αυτή τη στιγμή.</i><br />
<i><br />
</i><br />
<i>-Είσαι πανέμορφη, μου λες αλλά δεν χαμογελάς.</i><br />
<i>-Τι ήθελες να μου πεις, προσπαθώ να βρω λέξεις για να μιλήσω</i><br />
<i>-Δεν έχει σημασία, αλήθεια.</i><br />
<i>-Όχι πες μου.</i><br />
<i>-Είναι κάτι εντελώς ασήμαντο, ειλικρινά.</i><br />
<i>-Ωραία, τότε πες μου, επιμένω.</i><br />
<i>-Καλώς...Τότε... δεν το είχα κάνει εγώ.</i><br />
<i><br />
</i><br />
<i>Δεν το είχες κάνει εσύ; Ποιο; Τη διαγραφή; Τον αποκλεισμό; Και ποιος το είχε κάνει; Και αφού δεν το είχες κάνει εσύ, γιατί δεν το άλλαξες; Γιατί να το κάνει κάποιος άλλος; Και μετά από τόσα πολλά μηνύματα που σου έστειλα και τόσο χαλί που έγινα, γιατί δεν το άλλαξες; Γιατί με άφησες να αναλώνομαι σε ηλίθια μηνυματάκια; Η απάντηση μου ηχούσε στα αυτιά μου ξεκάθαρη, αλλά δεν την άκουγα. Περίμενα να ακούσω τη δικιά σου.</i></div>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/02342625510256812012noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-657070208243555070.post-5901403518414754162011-02-28T03:39:00.000+02:002011-02-28T03:39:31.935+02:00Όνειρο ήτανε...(3)<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><i>Ζορίζω τον εαυτό μου καθώς του απαγορεύω σιγανά να μην σου στείλει για να συνεχίσει την κουβέντα. </i><br />
<i><br />
</i><br />
<i>"Εγώ φεύγω, θα τα πούμε", μου λες.</i><br />
<i><br />
Για μερικά δευτερόλεπτα νιώθω ένα βάρος στο στήθος και μετανιώνω που τελικά δεν προσπάθησα να συνεχίσω την κουβέντα.</i><br />
<i><br />
</i><br />
<i>"Καλά, θα τα πούμε. Φιλιά", σου απαντάω.</i><br />
<i>"Φιλιά πολλά", μου λες και βγαίνεις.</i><br />
<i><br />
</i><br />
<i>Κάθομαι και κοιτάω το όνομα σου στις επαφές για κάποια δευτερόλεπτα, πριν αποφασίσω να βγω και εγώ από το ΜΣΝ και να κάτσω στην καρέκλα μου όμορφα και ήρεμα για να χαλαρώσω. Βάζω το ραδιόφωνο για να χαμηλώσω την ένταση των σκέψεών μου. Γιατί μου έστειλες τώρα; Μετά από τόσο καιρό; Όσο κι αν ήθελα σαν τρελή να μιλάμε πάλι, ένα μεγάλο κομμάτι μου ήθελε απλά να εξαφανιστείς από τη ζωή μου. Σαν να μην υπήρξες ποτέ. Αν δε θέλω μία να χαθούμε, δε θέλω δέκα να χρειαστεί να έχω το όνομά σου γραμμένο στις σκέψεις μου κάθε μέρα. Μου έφτασε όσο κράτησε, και με το παραπάνω. Δε θέλω άλλους μπελάδες, θέλω επιτέλους να νιώθω ότι δε μου ασκείς επιρροή, πως ό,τι και να κάνεις, θα με αφήσει ασυγκίνητη. Έχει συμβεί αυτό. Έχει συμβεί να έχω κολλήσει τόσο άσχημα με κάποιον για ένα και δύο χρόνια, και μετά ότι και να κάνει να με αφήνει αδιάφορη. Και πάλι με ευχαριστεί η παρέα του, και πάλι τον βρίσκω όμορφο και γενικότερα μπορώ να θυμηθώ τους λόγους για τους οποίους μου άρεσε τόσο πολύ παλιά, αλλά σε καμία περίπτωση δεν έχει πλέον χώρο στη ζωή μου. Δε με νοιάζει αν απαντήσει στα μηνύματά μου, δε με νοιάζει αν με σκέφτεται, δε με νοιάζει που μπορεί να περάσει και μήνας για να μιλήσουμε. Δεν το παίρνω καν είδηση. Με αυτόν περνάει ένας μήνας και νομίζω ότι πέρασε μια εβδομάδα. Με εσένα περνάει μία εβδομάδα και νιώθω να πέρασε ένας μήνας. Και δεν υπερβάλλω καθόλου.</i><br />
<i><br />
</i><br />
<i>Χτυπάει το κινητό μου και από μέσα μου ήδη αγανακτώ γιατί ξέρω ποιος είναι ή νομίζω ότι ξέρω. Ένα άγνωστο νούμερο φιγουράρει στην οθόνη του κινητού μου. Όμως όχι, τα τρία τελευταία ψηφία τα γνωρίζω. Ή έστω μου θυμίζουν κάτι...</i><br />
<i><br />
</i><br />
<i>-Ναι; απαντάω.</i><br />
<i>-Έλα, ακούγεται μια ωραία αντρική φωνή.</i><br />
<i>-Ποιος είναι; ρωτάω ενώ η καρδιά μου δυναμώνει παλμούς.</i><br />
<i>-Ο Χ., λες και ακούγεσαι χαμογελαστός</i><br />
<i>-Ποιος Χ.; αναρωτιέμαι, "έχω ένα θέμα με αυτό το όνομα" προσθέτω αν και ήδη ξέρω ότι είσαι εσύ.</i><br />
<i>-Ξέρεις πολλούς; με ρωτάς</i><br />
<i>-Ω ναι, δε φαντάζεσαι, σου λέω</i><br />
<i>-Μιλούσαμε πριν λίγο στο ΜΣΝ, αν βοηθάει αυτό.</i><br />
<i>-Χμμ.. έτσι νομίζω, λέω και γελάω</i><br />
<i>-Τι κάνεις; με ρωτάς</i><br />
<i>-Ε, καλά μωρέ.. Δεν πέρασε και πολύ ώρα, δεν πρόλαβε να γίνει κάτι, σου απαντάω και νιώθω τα μάγουλά μου ζεστά</i><br />
<i>-Και δω τα ίδια, λες</i><br />
<i>-Καλά εσύ δε θα έβγαινες; σε ρωτάω</i><br />
<i>-Ναι, από το ΜΣΝ. Σου έχω πει ότι δε μπορώ να κάθομαι πολύ ώρα</i><br />
<i>-Ναι όντως, λέω, και νιώθω τους παλμούς μου να χαμηλώνουν ταχύτητα.</i><br />
<i><br />
</i><br />
<i>Ακολουθεί μια μικρή σιωπή η διάρκεια της οποίας επιτρέπει στις σκέψεις μου να τρέξουν ένα σπριντάκι και να πλημμυρίσουν το μυαλό μου με ενοχλητικές αμφιβολίες.</i><br />
<i><br />
</i><br />
<i>-Πότε θα δούμε το φάντασμα; με ρωτάς κοροιδευτικά.</i><br />
<i>-Όποτε θες, σου λέω και νιώθω μια ειρωνεία στο ύφος μου.</i><br />
<i>-Τι κάνεις σήμερα; με ρωτάς.</i><br />
<i><br />
</i><br />
<i>Νιώθω ξανά τους παλμούς μου να ανεβαίνουν και τα μάγουλά μου να ζεσταίνονται. Θα μου ζητήσεις τώρα να βγούμε; Πλάκα κάνεις έτσι; </i><br />
<i><br />
</i><br />
<i>-Δεν έχω κανονίσει κάτι, θες να δούμε ταινία; λέω και γελάω σχεδόν κοροιδευτικά.</i><br />
<i>-Χαχα, όχι ταινία, έλεγα μήπως ήθελες να πάμε καμιά βόλτα.</i><br />
<i>-Βόλτα που; ρωτάω και ταυτόχρονα σκέφτομαι ήδη τι θα βάλω.</i><br />
<i>-Εμ.... Θα περάσω να σε πάρω και βλέπουμε, εντάξει; </i><br />
<i>-Άντε καλά, σε πόση ώρα;</i><br />
<i>-Σε μισή ώρα θα είμαι εκεί.</i><br />
<i>-Εντάξει, τα λέμε</i><br />
<i>-Φιλιά...</i><br />
<i><br />
</i><br />
<i>Σε μισή ώρα κανονικά δε θα προλάβαινα να κάνω ούτε τη φράτζα μου, που λέει ο λόγος, αλλά δεν ήθελα να δείξω ότι θα μπορούσα να ξοδέψω όλη μου την ημέρα για να ετοιμαστώ για μια έξοδο μαζί σου. Σηκώνομαι απότομα από την καρέκλα και προσπαθώ να συγκεντρωθώ. Προσπαθώ σκληρά να σκεφτώ αυτό που πρέπει να με απασχολήσει τώρα, δηλαδή το τι θα βάλω, αλλά συνεχώς βλέπω τα μάτια σου στο μυαλό μου. "Συγκεντρώσου Ίρις!" φωνάζω στον εαυτό μου. </i><br />
<i><br />
</i><br />
<i>Ξαφνικά τα βλέπω όλα μπροστά μου. Τι θα βάλω, πως θα κάνω τα μαλλιά μου, πως θα βαφτώ. Ανοίγω τη ντουλάπα μου και με ανακούφιση ανακαλύπτω ότι το αγαπημένο μου καλοκαιρινό συνολάκι κρέμεται στην ξύλινη του κρεμάστρα. Μια εμπριμέ ολόσωμη φόρμα στραπλες, η οποία έχει λάστιχο στη μέση. Τη φοράω σε ένα λεπτό και στη συνέχεια ψάχνω τα καφέ μου ψηλοτάκουνα πέδιλα. Τα βρίσκω αμέσως και πάω στο μπάνιο. Βρέχω λίγο τα μαλλιά μου, τα στεγνώνω με το πιστολάκι για να φουντώσουν και απλά τα χωρίζω στο πλάι και τα αφήνω χαλαρά. Το πρόσωπό μου ευτυχώς δε χρεάζεται μεικ-απ, οπότε αρκούμαι σε eyeliner και μάσκαρα. Μετά από τρία λεπτά που με παρατηρώ στον καθρέπτη αποφασίζω ότι το ντύσιμο είναι πολύ καθημερινό και όχι τόσο βραδυνό, οπότε πανικοβάλλομαι και κοιτάω στην ντουλάπα μου για μια καλύτερη εναλλακτική. Μετά από δύο λεπτά αναζήτησης, ανασύρω τη σωσίβιο λέμβο μου, το κλασικό μαύρο φορεματάκι που πρέπει να έχουν όλες οι κοπέλες στην ντουλάπα τους, το φοράω και στη συνέχεια αλλάζω τα καφέ πέδιλα με τα χρυσά. Παίρνω το μαύρο τσαντάκι που μου είχε χαρίσει η κολλητή μου πριν κάποιους μήνες, αφήνω τα μαλλιά και το μακιγιάζ ως έχουν και κάθομαι στον καναπέ περιμένοντας το τηλεφώνημα. Με έκπληξη διαπιστώνω ότι τα εικοσιπέντε από τα τριάντα λεπτά έχουν ήδη περάσει οπότε ανακουφίζομαι στη σκέψη ότι δε θα χρειαστεί να αγχώνομαι για πολλή ώρα ακόμα. </i><br />
<i><br />
</i><br />
<i>Έχουν περάσει εφτά λεπτά αλλά είσαι ακόμα άφαντος. Νιώθω ένα τσίμπημα στη σκέψη ότι μπορεί να το έχεις ξεχάσει και όλος αυτός ο ενθουσιασμός θα καταλήξει σε μια απαίσια βραδιά με παγωτό και τηλεόραση. Εκεί όμως που είμαι έτοιμη να σου στείλω μήνυμα, χτυπάει το τηλέφωνο....</i></div>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/02342625510256812012noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-657070208243555070.post-43513650405014295102011-02-26T00:14:00.004+02:002011-02-26T17:34:54.857+02:00Όνειρο ήτανε...(2)<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><i>Κάθομαι αγχωμένη στην καρέκλα για να αναρωτηθώ δευτερόλεπτα αργότερα από που προέρχεται όλο αυτό το άγχος. Είσαι μέσα μετά από εφτά μήνες, έχουμε να μιλήσουμε τόσο πολύ καιρό και ξαφνικά η δυνατότητα να σου μιλήσω μου παρουσιάζεται στην οθόνη του υπολογιστή μου. Θα ήθελα τόσο πολύ να μιλούσαμε λίγο, να θυμηθώ τα παλιά, τότε που τα συναισθήματά μου δεν είχαν γίνει ακόμα εμπόδιο. Ή ακόμα και τότε που καταδεχόσουν ακόμα να μου μιλήσεις μετά από τόσα και τόσα. Πληκτρολογώ ένα "Γεια", κάθομαι για λίγο και το κοιτάω, λες και θέλω να δω αν ταιριάζει με το παράθυρό σου, και μετά το σβήνω. Ακουμπάω το πόδι μου στο κάθισμα της καρέκλας και το πηγούνι μου στο γονατό μου και μένω έτσι. Κοιτάω την οθόνη με τόση επιμονή, σαν να περιμένω να υποκλιθεί στο βλέμμα μου και να σε κάνει να μου στείλεις εσύ πρώτος. Αναρωτιέμαι εάν σου έλειψα καθόλου. Εάν έστω και 5 λεπτά σκέφτηκες ποτέ τις στιγμές αυτές που μιλούσες μαζί μου. Εάν σκέφτηκες έστω και μια φορά να μου στείλεις ένα μήνυμα να δεις τι κάνω, έτσι επειδή με θυμήθηκες από κάτι που είδες. Στην τελική, δεν είμαστε άγνωστοι.</i><br />
<i>Στη συνέχεια σκέφτομαι πόσες φορές εγώ ήθελα να σου στείλω να δω τι κάνεις, πως τα περνάς, πως πάει το φανταριλίκι-ναι έτσι θα σε ρωτούσα-πότε απολύεσαι... αλλά δεν το έκανα γιατί θεωρούσα-και ακόμα θεωρώ- την παρουσία μου ανεπιθύμητη, δεν ήθελα να δημιουργήσω παραπάνω προβλήματα εξάλλου. Ξαφνικά βλέπω κάτι στην οθόνη μου που μου κόβει την ανάσα. Δείχνει ότι πληκτρολογείς κάτι... Μετά από ένα περίπου λεπτό και αφού οι παλμοί μου έχουν περάσει τους 300, βλέπω να λες:</i><br />
<i><br />
</i><br />
<i>"Ψιτ!"</i><br />
<i><br />
</i><br />
<i>Ψιτ; Έκανες ένα λεπτό για να γράψεις ένα "Ψιτ"; Ή μήπως έψαχνες τι ήταν καταλληλότερο να πεις; Ναι, φυσικά, λογικό... Έχουμε να μιλήσουμε εφτά μήνες και ο πιο φυσιολογικός χαιρετισμός είναι το "Ψιτ". Τι να πεις...</i><br />
<i><br />
</i><br />
<i>"Επ!" απαντάω.</i><br />
<i>"Τι κάνεις;" με ρωτάς</i><br />
<i>"Καλά, εσύ;"</i><br />
<i><br />
</i><br />
<i>Θυμάμαι ξαφνικά το λόγο για τον οποίο δε μιλάμε πλέον. Με έδιωξες τόσο απότομα και χωρίς καμία εξήγηση. Ίσως τότε να μην είχαμε κάτι περισσότερο να πούμε αλλά σίγουρα δεν ήταν ο καλύτερος τρόπος. Με πιάνει εγωισμός και πείσμα. Όχι δε θα δείξω ότι σε έχω πεθυμήσει σαν τρελή ούτε ότι ονειρευόμουν αυτή τη στιγμή εδώ και εφτά μήνες. Όχι, δε χρειάζεται να το ξέρεις.</i><br />
<i><br />
</i><br />
<i>"Καλά κι εγώ, έχω μερικές μέρες άδεια. Εσύ τι λέει; Όλα καλά;"</i><br />
<i><br />
</i><br />
<i>Σοβαρά με ρωτάς τώρα; "Ναι όλα καλά τι να σου πω, με είχες διαγράψει και αποκλείσει, δε μου έχεις μιλήσει από τότε, προφανώς με είχες αποκλεισμένη και στο ΜΣΝ αλλά ναι, κατά τ'άλλα, τέλεια. Μην αγχώνεσαι". Αυτή θα ήταν η πραγματική μου απάντηση, αλλά...</i><br />
<i><br />
</i><br />
<i>"Μια χαρά μωρέ, εδώ πάλι μόνη σπίτι τον Αύγουστο. Τελείωσα και με τη σχολή, πήρα το πτυχίο..."</i><br />
<i>"Έλα ρε, συγχαρητήρια! Και τώρα;"</i><br />
<i>"Ε, τώρα λέω να επιστρέψω στο ΤΕΙ" λέω και το στομάχι μου δένεται κόμπος στη σκέψη.</i><br />
<i>"Καλά κάνεις. Καλό θα σου κάνει".</i><br />
<i>"Για να το λες", δε θέλω να δείχνω πολύ ενθουσιασμένη, αλλά ταυτόχρονα θέλω τόσο πολύ να μιλήσουμε όπως παλιά.</i><br />
<i><br />
</i><br />
<i>Σιωπή.</i><br />
<i>Ανεβάζω και τα δύο πόδια στην καρέκλα, ακουμπάω τα χέρια μου στο τραπεζάκι και χαζεύω την οθόνη. Να στείλω για να συνεχίσω την κουβέντα; Όχι, υποτίθεται εγώ είμαι η θυμωμένη. Εσύ στην κοσμάρα σου όπως πάντα. Θα στείλεις πάλι άραγε;</i><br />
<i><br />
</i><br />
<i>Έχουν περάσει περίπου πέντε λεπτά και τίποτα. Πληκτρολογώ δυο λέξεις, αλλά τις σβήνω. Κλείνω το παράθυρό σου, το ανοίγω, το κλείνω το ανοίγω, το κλείνω. Το ανοίγω. Παίρνω δυο βαθειές ανάσες και γυρνάω το βλέμμα μου πάλι στις πολυκατοικίες. Κάποιες σκόρπιες σκέψεις με απασχολούν για κάποια ώρα ώσπου γυρνάω πάλι το πρόσωπό μου στο παράθυρό σου και...</i><br />
<i><br />
</i><br />
<i>"Μου έλειψες"</i><br />
<i><br />
</i><br />
<i>Νιώθω την καρδιά μου να χάνει ένα χτύπο. Τα μάγουλά μου ζεσταίνονται και ταυτόχρονα νιώθω ένα ρίγος να με διαπερνάει. Το διαβάζω περίπου πέντε φορές να σιγουρευτώ ότι σίγουρα έγραψες αυτό που βλέπω και ότι δεν λείπει κάποιο σίγμα ή κάτι άλλο που θα άλλαζε τελείως το νόημα της πρότασης. Τι να απαντήσω τώρα; Το εννοείς ή νιώθεις πάλι μοναξιά και ψάχνεις τον σίγουρο δρόμο για να τονώσεις την αυτοπεποίθησή σου; Αν το εννοείς, θα πρέπει να πω κι εγώ το ίδιο; Δε θέλω να σε κάνω να καταλάβεις πως νιώθω σχεδόν τα ίδια, ακόμα! Αν δεν το εννοείς, τι θα πρέπει να απαντήσω ώστε να μη φανεί ότι είμαι επίτηδες επιθετική; Και στην τελική, πως θα μάθω αν το εννοείς; Πολύ απλά...</i><br />
<i><br />
</i><br />
<i>"Το εννοείς;"</i><br />
<i>"Χαχα"</i><br />
<i><br />
</i><br />
<i>Νιώθω το όχι να έρχεται. Η καρδιά μου πάει να σπάσει.</i><br />
<i><br />
</i><br />
<i>"Φυσικά" γράφεις.</i><br />
<i><br />
</i><br />
<i>Αφιερώνω πάλι μερκά λεπτά μέχρι το μήνυμα να φτάσει στον εγκέφαλο και από εκεί να δώσει μήνυμα ότι, όλα καλά, όντως η λέξη που διαβάζω είναι το "Φυσικά".</i><br />
<i>"Εμ, έτσι γίνεται όταν αποφασίζεις να μας διώξεις τελείως από τη ζωή σου επειδή ξύπνησες με νεύρα" γράφω, αλλά το σβήνω αμέσως.</i><br />
<i><br />
</i><br />
<i>"Τι έγραφες;" με ρωτάς</i><br />
<i><br />
</i><br />
<i>Γαμώτο.</i><br />
<i><br />
</i><br />
<i>"Κι εμένα μου έλειψες... λίγο".</i><br />
<i><br />
</i><br />
<i>Το λίγο τι το ήθελα; Είναι σαν να λέω "ΜΟΥ ΕΧΕΙΣ ΛΕΙΨΕΙ ΤΟΣΟ ΜΑ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ ΠΟΛΥΥΥ". Αμάν! Τα πέντε δάχτυλα του αριστερού μου χεριού χαιρετάνε το πρόσωπό μου.</i><br />
<i><br />
</i><br />
<i>"Μόνο λίγο;" με ρωτάς</i><br />
<i>"Χαχα, ναι ναι" του λέω.</i><br />
<i>"Καλά", μου λες</i><br />
<i><br />
</i><br />
<i>Ε, τι ήθελε; Πάλι επιβεβαίωση; Ίδιος και απαράλλαχτος; Νιώθω ένα βάρος στο στήθος ανακαλύπτοντας ότι είσαι ο ίδιος παλιός 'καλός' εαυτός σου.</i><br />
<i><br />
</i><br />
<i>(συνεχίζεται)</i></div>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/02342625510256812012noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-657070208243555070.post-51891837245240305992011-02-23T17:17:00.000+02:002011-02-23T17:17:51.582+02:00Όνειρο ήτανε.. (1)<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><i>03 Αυγούστου 2011</i><br />
<i><br />
</i><br />
<i>Μόνη στο σπίτι. Καλοκαίρι. Φοράω ένα κοντό φλοράλ φόρεμα και έχω τα μαλλιά μου ελεύθερα. Κάθομαι στο μπαλκόνι με τον υπολογιστή μου δίπλα, πάνω σε ένα τραπεζάκι. Κοιτάω ανέμελα τις πολυκατοικίες μπροστά ενώ οι σκέψεις μου πετάνε μερικά τετράγωνα παρακάτω. Πιάνω το κινητό μου και ψάχνω το νουμερό σου.... Μερικά δευτερόλεπτα αργότερα θυμάμαι ότι το έχω σβήσει εδώ και πολλούς μήνες. Τότε που μου είχες ζητήσει να μη σου ξαναστείλω. Δεν ήθελα τον πειρασμό, γι'αυτό.</i><br />
<i><br />
</i><br />
<i>Μπαίνω στο σπίτι και αναζητώ μια λεπτή ζακέτα γιατί σαν να ένιωσα ένα ψυχρό αεράκι να με χαιδεύει. Επιστρέφω στο βολικό μου κάθισμα και κάθομαι εκεί με σταυρωμένα τα χέρια. Αναπολώ κάποιες στιγμές που μου είχαν χαρίσει πολύ γέλιο. Κλείνω τα μάτια μου και χαμογελάω. Ο διαπεραστικός ήχος κλήσης μου με επιστρέφει απότομα στην πραγματικότητα. Μια μικρή φλόγα ανάβει μέσα μου στο άκουσμα της ελπίδας, αλλά το όνομα της κολλητής μου στην οθόνη μου τη σβήνει...</i><br />
<i><br />
</i><br />
<i>-Έλα!, της απαντάω</i><br />
<i>-Έλα, μου λέει, τι κάνεις;</i><br />
<i>-Καλά εδώ, χαλαρώνω στο μπαλκόνι, της λέω.</i><br />
<i>-Ααα ναι ξέρω... στο μικρό μπαλκονάκι ε;</i><br />
<i>-Χαχα ναι, πολύ μικρό, γελάω...</i><br />
<i>-Τι θα κάνεις σήμερα, με ρωτάει.</i><br />
<i>-Δεν έχω κανονίσει κάτι...</i><br />
<i>-Θες να πάμε μια βόλτα, μου προτείνει.</i><br />
<i>-Ρε συ... Δεν έχω και πολύ όρεξη.. Θες να έρθεις να κάτσουμε;</i><br />
<i>-Μπα.. .Βαριέμαι. Αν ήταν να κάτσω μέσα, κάθομαι και σπίτι μου, μου λέει. Καλά δεν πειράζει...</i><br />
<i>-Τι να σου πω, της λέω. </i><br />
<i>-Δεν πειράζει μωρέ... Τα λέμε αύριο!</i><br />
<i>-Τα λέμε, της λέω και το κλείνω.</i><br />
<i><br />
</i><br />
<i>Στεναχωριέμαι κάπως που της είπα όχι, αλλά πραγματικά δεν έχω όρεξη. Αφήνω το κινητό στη θέση του και κοιτάω τον υπολογιστή. "Χμ, δεν είμαι ΜΣΝ; Νόμιζα μπήκα πριν..." σκέφτομαι και κάνω "Σύνδεση". Στο μεταξύ, σηκώνομαι να βάλω ένα ποτήρι νερό. Επιστρέφω και χαζεύω τις επαφές που είναι μέσα... "Α, είναι ο Γιώργος... Καλά αυτός πάντα είναι... Μαρία, Πέτρος, Φώτης, Χάρης...". Κανένας που να έχω όρεξη να μιλήσω προς το παρόν. Αφήνω το ΜΣΝ ανοιχτό και γυρνάω την , καρέκλα μου στα δεξιά, κοιτώντας πάλι τις πολυκατοικίες. Μετά από περίπου 10 λεπτά, ακούω οτι κάποιος μπήκε οπότε αυτόματα γυρνάω το προσωπό μου να δω. Νιώθω ένα τσίμπημα καθώς παρατηρώ το ονομά σου. Έχεις να μπεις περίπου εφτά μήνες και μου κάνει τεράστια εντύπωση. Κάνω κλικ στο ονομά σου, ώστε να ανοίξει το παραθυράκι σου. Δεν έχω κανένα σκοπό να σου στείλω απλά κάθομαι και κοιτάω τη φωτογραφία που έχεις. Δεν την έχω ξαναδεί, είσαι ξαπλωμένος σε ένα κρεβάτι, είσαι πλάγια και στερεώνεις τον αγκώνα σου στο στρώμα ενώ φαίνεται να έχεις λιώσει στα γέλια. Μόλις το παρατηρώ, ένα χαμόγελο απλώνεται ανεπαίσθητα στα χείλη μου. Είσαι πολύ όμορφος. Στέκομαι για λίγη ώρα εκεί, με το χέρι στο πηγούνι, προσπαθώντας να θυμηθώ την τελευταία φορά που σε συνάντησα. Το πρόσωπό σου έχει πλέον θαμπώσει και ξεχνάω το αγαπημένο μου χαρακτηριστικό σου: Τα μάτια σου. Νιώθω μια ελαφριά μελαγχολία στη θύμηση κάποιων γεγονότων...</i><br />
<i><br />
</i><br />
<i>Χτυπάει το τηλέφωνο στο σπίτι, το απαντάω, το κλείνω. Παίρνω ένα φρούτο από το ψυγείο και χτυπάω το πόδι μου σε μια καρέκλα. Οι κινήσεις μου είναι τόσο μηχανικές κι όσο κι αν δεν το θέλω, το μυαλό μου είναι καρφωμένο στον υπολογιστή. Στέκομαι όρθια και αναρωτιέμαι για ποιο λόγο μου προκαλείς ακόμα τόση ένταση.</i><br />
<br />
<br />
(συνεχίζεται)<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
</div>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/02342625510256812012noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-657070208243555070.post-85249074154999053792011-02-23T14:46:00.001+02:002011-02-23T14:48:19.673+02:00Πόσο πολύ προσπάθησα.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">Είναι πολλές φορές που αναρωτιέμαι πως θα μπορούσα να εκφράσω αυτά που θέλω χωρίς να φανεί σαν να γκρινιάζω ή να παραπονιέμαι. Αλλά προφανώς δε γίνεται, σωστά;<br />
Γιατί αυτό που θέλω να πω με ενοχλούσε και με ενοχλεί ακόμα. Και, ειλικρινά το λέω, καλύτερα που δε μιλάμε πλέον. Σε λίγο καιρό θα ξεχαστώ. Λίγο θέλω ακόμα, σε παρακαλώ αγνόησέ με κι άλλο. Θα με σώσεις.<br />
<br />
Είναι μερικές φορές... όχι, δεν είναι μερικές... είναι πολλές φορές που σκέφτομαι το παρελθόν. Διάφορες λέξεις, συζητήσεις, μονολόγους. Σήμερα το μεσημέρι, στη σκέψη αυτή, άνοιξα το παλιό μου προφίλ. Και κάθησα και διάβασα. Διάβασα όλα αυτά που του είχα στείλει. Πριν περίπου δύο μήνες το είχα ξανακάνει. Ίσως και παραπάνω. Δε θυμάμαι ακριβώς. Τότε, όταν τα είχα ξαναδιαβάσει, μου φάνηκε ότι τον πίεζα. Μου φάνηκε ότι τον ασφυκτιούσα, ότι δεν του άφηνα καν χώρο να απαντήσει.<br />
<br />
Τώρα, κατα ένα περίεργο λόγο τα είδα όλα τόσο διαφορετικά. Διάβαζα και διάβαζα όλα αυτά που του έλεγα και είδα μια άλλη Ίριδα σε αυτά. Είδα αυτή την άλλη πλευρά που στην πραγματικότητα είναι τόσο ήρεμη και αθώα αλλά στην επιφάνεια παρουσιάζεται ως επιθετική και αποπνικτική, αφού δεν μπορεί αλλιώς. Δεν ένιωσα ότι τον πιέζω, δεν ένιωσα ότι τον κυνηγάω. Δεν ένιωσα τίποτα για αυτόν. Αισθάνθηκα μόνο εμένα. Μετά από τόσο καιρό και σκέφτηκα τον εαυτό μου.<br />
<br />
Με λυπήθηκα, η αλήθεια είναι. Με φαντάστηκα με μεγάλα παρακλητικά μάτια να περιμένω μια ευκαιρία. Ένα "ναι, θα βγούμε", "ναι, θα έρθω από το σπίτι σου", "ναι, πάμε για έναν καφέ, δεν έχω τίποτα να κάνω". Με φαντάστηκα με τα γόνατά μου μαζεμένα, τα χέρια στο πηγούνι να κοιτάω με γουρλωμένα ματάκια 'αυτόν', αυτόν που με απασχόλησε τόσο. Λυπήθηκα εκείνο το κορίτσι που ήθελε απλά να τον δει. Πραγματικά το λυπήθηκα. Ένιωσα τη λαχτάρα της και τη στεναχώρια της σαν να ήταν άλλο άτομο, και όχι ο άλλος μου εαυτός. Τόση μα τόση λαχτάρα, τόση χαρά που μιλούσα μαζί του και τόση στεναχώρια που δε μου αφιέρωνε το χρόνο που ήθελα κολασμένα να μου αφιερώσει. Ήθελα τόσο πολύ απλά να βρεθούμε, τίποτα παραπάνω. Ήθελα τόσο πολύ να κρατήσω μια επαφή, και παρατήρησα τώρα πως μέσα από τόσα πολλά μηνύματα προσπαθούσα να μην τον χάσω. ΔΕΝ ΤΟΝ ΕΙΧΑ, αλλά δεν ήθελα να τον χάσω. Γίνεται αυτό;<br />
Έστελνα και έστελνα και παρότι με νευριάζε τόσο μα τόσο πολύ, προσπαθούσα να το κρατήσω μέσα μου και να του δείξω πόσο χαρούμενη ήμουν που μιλούσαμε. Κι όμως, έφτανταν εκείνες οι στιγμές που έσκαγα και τότε ήταν που τον τρόμαζα...<br />
<br />
Τώρα πλέον δεν είμαι εκείνο το κοριτσάκι, όχι, δεν είμαι εκεί(νο). Κι ας φέρθηκε όπως φέρθηκε, νομίζω πάντα θα μπορώ να τον δω όπως παλιά.<br />
<br />
Όπως τότε που ξεχνούσες να βγεις έξω επειδή μιλούσαμε.<br />
Τότε που σου ήμουν τόσο οικεία.<br />
Τότε που νόμιζα ότι υπήρχε κάτι όμορφο. Υπήρχε, τώρα είμαι σίγουρη.<br />
<br />
Μη μου μιλάς, μόνο καλό μου κάνει.<br />
<br />
Κοίτα να περνάς καλά<i> με όποιον είσαι.</i><br />
<br />
<br />
</div>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/02342625510256812012noreply@blogger.com2