Απόψε το βράδυ

Τετάρτη βράδυ. Αργά το βράδυ.

Ξαπλώνω. Και τι κάνω; Μάντεψε! Διαβάζω κείμενά μου. Ναι, μπορείς να γελάσεις ελεύθερα, αλλά ξέρεις τι; Μερικές φορές μου αρέσει να θυμάμαι παλιά μου συναισθήματα. Ναι, περίεργο, ξέρω, ξέρω...

Ξαπλώνω που λέτε και διάφορες σκέψεις περνάνε από το κεφάλι μου. Πράγματα παλιά, πράγματα καινούρια, πράγματα που έγιναν, που μπορεί να γίνουν, που τελικά ΔΕ θα γίνουν. Ερωτήσεις, απαντήσεις, απορίες, αγανάκτιση, περιέργεια, λίγη στεναχώρια και λίγη απογοήτευση.

Τελικά δε θα κάνω αυτό που ήθελα και σχεδίαζα τόσο καιρό. Δε θα μπορέσω να πάω σε σχολή μακιγιάζ. Δυστυχώς. Το ήθελα πολύ, αλλά προφανώς φέτος θα αρκεστώ σε σεμινάρια. Αν είμαι τυχερή και αρκετά καλή, μπορεί να κερδίσω και τον διαγωνισμό. Και μετά, ποιος με πιάνει!

Χάνω κιλά και έχω αγωνία από τώρα για τα Χριστούγεννα. Άραγε θα τα έχω καταφέρει; Θα έχω αποτύχει και θα νιώθω πως θα μείνω πάντα η ίδια; Τι θα έχει γίνει; Αγαπητή Ίρις των Χριστουγέννων, σε παρακαλώ απάντα μου με ένα σχόλιο στις ερωτήσεις αυτής της παραγράφου. Ευχαριστώ εκ των προτέρων.. Α! Αυτό το φόρεμα σου ταιριάζει πολύ!

Έτσι είναι η φοιτητική ζωή; Δεν τη ζω. Τη θεωρώ βαρετή. Καλύτερα περνάω με φίλες από το σχολείο. Τι νόημα έχει να κάθεσαι σε μια παρέα και να ακούς τον καθένα να λέει τα δικά του; Θα μου πείτε, πες κι εσύ τα δικά σου. Αμ δε... δεν μ'αρέσει να προσπαθώ να τραβήξω την προσοχή. Δεν πειράζει, ρε 'σεις. Ένας χρόνος είναι.

Το γνωστό θέμα. Ξέρετε ήδη για ποιον είναι αυτή η παράγραφος. Είναι καλά άραγε; Περνάει καλά; Που βρίσκεται τώρα; Πότε φεύγει; Μου είχε πει Νοέμβριο, αλλά δεν ξέρω γιατί έχει εξαφανιστεί. Η ερώτηση σας είναι "Ακόμα;". Όχι, είναι η απάντηση μου. Ίσως λίγο, αλλά όχι όπως παλιά. Κι όποιος κατάλαβε, κατάλαβε.

Αυτή η στασιμότητα έχει σκοπό να με ενοχλεί πάρα πολύ ακόμα; Αν είναι να ξέρω να την απολύσω! Άσε που ντύνεται απάισια τελευταία και αυτό το άρωμα πια, μοναξιά μυρίζει! Θα της δώσω μια τελευταία ευκαιρία να μοιάσει περισσότερο στην πρόοδο και βλέπουμε. Ελπίζω να μη με απογοητεύσει.

Αν είχα πάει; Τότε, το καλοκαίρι. Και αργότερα το φθινόπωρο. Τι θα γινόταν; Θα γινόταν κάτι; Η πρόταση ήταν εκεί, με κοιτούσε κατάματα. Αλλά εγώ την πήρα και την έσκισα. Γιατί; Ξέρετε τι φταίει; Διαβάστε μερικές γραμμές παραπάνω. Δεν υπάρχει η Ίρις αυτόν τον καιρό. Ψάχνει τον εαυτό της.

Είμαι σίγουρη ότι έχετε καταμπερδευτεί. Όποιος κατάλαβε, χαίρομαι γι'αυτό. Όποιος δεν κατάλαβε ας συνεχίσει να παίζει Farmville. Δεν έχει και πολύ αξία για εσάς αυτό το κείμενο, εκτός από αυτούς τους οποίους αφορά ή αυτούς οι οποίοι το νιώθουν.

Καλή σας νύχτα και σας ευχαριστώ που μου ξοδέψατε 10 λεπτά από τη βραδιά μου, γιατί βαριόμουν πολύ.

Α, και το ποτήρι είναι μισογεμάτο. Πάντα έτσι το έβλεπα, απλά τώρα το θυμήθηκα.