Παραισθησιογόνος

Δε ζήτησα ποτέ τίποτα. Δεν είχα απαίτηση τίποτα. Το μόνο που ήθελα ήταν η παρέα του. Ακόμα αυτό θέλω.
Ούτε φίλη. Αυτό ήμουν για αυτόν. Αυτό είμαι; Ίσως.

Σκορπισμένες σκέψεις, θολές επιθυμίες. Μια πίκρα στα χείλη, ένα βάρος στην καρδιά. Ένας πόνος στο κεφάλι. Ήλπιζα σε κάτι πιο ανώδυνο, σε κάτι πιο ιδανικό. Δεν ήρθε και δε θα έρθει ποτέ.

Αβέβαια όνειρα. Τι θέλω; Τι πραγματικά θέλω; Θα σου πω. Αν με ρωτήσεις θα σου πω. Θα σου εκμυστηρευτώ την πιο σκοτεινή μου πλευρά. Θα σου εκθέσω τις ατέλειες μου και όλα αυτά που κρύβω από τον πολύ κόσμο. Θα έχεις το κλειδί για μια χώρα παραμυθένια με νεράιδες και ξωτικά. Θα είμαι η Αλίκη σου. Θα είσαι το θαύμα μου.

Σκοτεινιασμένος ουρανός περιγράφει τη διάθεση μου. Μια αχτίδα που ξεπηδά εκφράζει τις ελπίδες μου. Περιμένω με αγωνία να φύγουν τα σύννεφα για να σε δω. Να πλημμυρίσεις το πρόσωπο μου, να ζωγραφίσεις τα αισθήματα μου. Θα σου χαμογελάσω και θα ξέρεις ότι πλέον όλα είναι καλά. Ήλιε μου.

Ίδρωμένη από την ένταση. Το όνειρο ήταν ευχάριστο, η πραγματικότητα σκληρή. Μετά βίας αντέχω την αντίθεση. Στο όνειρο είσαι ο ήλιος μου. Στην πραγματικότητα είσαι ο εφιάλτης μου. Ακόμα περιμένω ένα σου σημάδι. Θα 'θελα να μπορείς να δεις μέσα από τα μάτια μου. Τότε ίσως να 'βλεπες ότι είναι καλύτερα να ζω ένα όνειρο παρά μια πραγματικότητα.

Τόσε ίσως να 'βλεπες τι πραγματικά σημαίνεις για 'μένα.
Ίσως να πονούσες αντί για μένα.

Και τότε θα μπορούσες να με αφήσεις μόνη μου. Να συνεχίσω μοναχικά τη διαδρομή μου. Να διαγράψω με αστάθεια την πορεία μου. Μόνη μου, χωρίς τη σκια σου να με βαραίνει.
Θα μου έκανες καλό αν έφευγες.
Αλλά δε θέλω να φύγεις.
Αγκάλιασε με μια τελευταία φορά και πες ότι μ'αγαπάς.
Τότε θα φύγω εγώ για μένα.