Η Δίαιτα!

"Όχι" λες και ξαναλές στον εαυτό σου. "Όχι, δε θες να το κάνεις αυτό!" τον προειδοποιείς. "Γιατί να χαλάσεις όλη τη μέρα σου βρε χρυσό μου;" προσπαθείς να τον μεταπείσεις. Κι όμως, το έχεις αποφασίσει, ότι κι αν λέει αυτός ο λιποτάκτης εαυτός σου, εσύ θα το κάνεις. Δε σου αλλάζει κανείς γνώμη. Ούτε η κοιλιά σου που τον τελευταίο καιρό σαν να ξεπετάχτηκε λίγο. Ούτε το παλιό σου τζιν που σαν να δυσκολεύεται να κουμπώσει.

Όχι. Ήρθε η στιγμή να το κάνεις. Φυσάς-ξεφυσάς, προετοιμάζεσαι για το χειρότερο, περπατάς λίγο πάνω κάτω μπας και αυτό κάνει τη διαφορά. Γδύνεσαι, βγάζεις ακόμα και τις κάλτσες για να είναι σωστό το αποτέλεσμα και...


...ανεβαίνεις επιτέλους στη ζυγαριά.

Στην αρχή κοιτάς ευθεία μπροστά με έντρομο ύφος. Κλείνεις τα μάτια, παίρνεις μια βαθιά ανάσα και ετοιμάζεσαι να κοιτάξεις. Μένεις μερικά δευτερόλεπτα με κλειστά τα μάτια έχοντας διάφορα σενάρια στο μυαλό σου, όπως το να έχεις πάρει 30 κιλά και τρομοκρατείσαι. Ανοίγεις τα μάτια σου και κατεβάζεις σιγά σιγά το κεφάλι. Κοιτάς την πόρτα της τουαλέτας, το χερούλι, τα πλακάκια στο πάτωμα, το χαλάκι της τουαλέτας... το χαλάκι της τουαλέτας... το χαλάκι της τουαλέτας... ωραίο το χαλάκι, ποτέ δεν είχες παρατηρήσει ότι έχει κάτι πορτοκαλί ψαράκια. Συνεχίζεις την πορεία σου έως ότου φτάνεις στο κρίσιμο σημείο. Το πάνω μέρος της μηχανής. Βλέπεις τα νούμερα θολά, αλλά δεν τολμάς να τα κοιτάξεις κατάματα. Τρέμεις, ιδρώνεις και κάνεις την τελική κίνηση.

Για λίγα δευτερόλεπτα το μυαλό σου μένει κενό. Θέλει λίγο χρόνο για να συνειδητοποιήσει ο εγκέφαλός σου αυτό που βλέπεις. Το στόμα σου ανοίγει από μόνο του και τα μάτια σου γουρλώνουν σε σημείο να σχηματίζουν έναν τέλειο κύκλο. Και τότε σου'ρχεται...

ΤΙ; ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ; ΠΟΥ ΑΝΕΒΗΚΑ; ΤΙ ΕΠΑΘΕ Η ΖΥΓΑΡΙΑ; ΘΕΕ ΜΟΥ, ΔΕΚΑ ΚΙΛΑ; ΠΟΙΑ ΕΙΜΑΙ; ΠΟΥ ΠΑΩ; ΠΩΣ ΘΑ ΒΓΩ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΣΗΜΕΡΑ; ΠΩΣ ΘΑ ΒΓΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΟΥΑΛΕΤΑ; ΠΩΣ ΘΑ ΜΕ ΑΝΤΙΚΡΥΣΕΙ Η ΝΤΟΥΛΑΠΑ ΜΟΥ; ΘΕΕ ΜΟΥ, ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΩ! ΕΡΧΕΤΑΙ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΒΓΩ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΛΙΑ.. Και μετά αρχίζει το παραλήρημα
"Παραλία; ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ! ΠΑΡΑΛΙΑ! ΕΙΠΕ ΠΑΡΑΛΙΑ! Όχι γλυκιά μου, δε θα πας παραλία φέτος! Για να μάθεις να καταβροχθίζεις τα κρουασανάκια του φούρνου και τα μπέργκερ των Γκούντις! Άκου κει παραλία! Στο μπάνιο του σπιτιού θα πλατσουρίζεις φέτος το καλοκαίρι, αν χωράς!. ......"
Κατεβαίνεις από τη ζυγαριά. Τη βρίζεις, καταριέσαι αυτόν που την ανακάλυψε. Ξανα-ανεβαίνεις, κοιτάς, το ίδιο. Κατεβαίνεις. Βρίζεις. Ανεβαίνεις πάλι, το ίδιο. Δεν αλλάζουν τα παλιονούμερα. Τρέχεις λίγο πάνω κάτω και μετά ανεβαίνεις ξανά. Τα ίδια! Βρε, μήπως κόλλησε; Της βγάζεις τις μπαταρίες, τη φυσάς λίγο, τη χτυπάς στα πλακάκια, βάζεις τις μπαταρίες, την ακουμπάς στο πάτωμα και την κοιτάς απειλητικά. "Κανόνισε!" την φοβερίζεις από μέσα σου. Ανεβαίνεις και ξαφνικά νιώθεις άγχος. Κοιτάς, δεν έχεις χρόνο για χάσιμο. Πάλι τα ίδια νούμερα. Το παίρνεις απόφαση λοιπόν ότι όλα αυτά τα κρουασανάκια, εκτός από την απίστευτη γευστική ευχαρίστηση, σου χάρισαν και απίστευτα πολλά... κιλά.

"Καταραμένα κρουασανάκια" σκέφτεσαι... "... αλλά είναι τόσο νόστιμα" ξανασκέφτεσαι και ονειροπολείς...
"ΣΛΑΠ!" Όχι! Τέλος τα κρουασανάκια και όλα αυτά τα "σκατολοήματα" που λέει κι η γιαγιά. Τέλος τα γκούντις, τέλος ο γύρος, τέλος οι σοκολάτες, τα τσουρέκια, οι τυρόπιτες, τα πατατάκια, τα γλυκα του κουταλιού, τα παγωτά... τα, τα, τα!!! Το παίρνεις απόφαση. Μετά από πέντε λεπτά όμως σου 'ρχεται η όρεξη για γλυκό. Και για γύρο. Και για πατατάκια. Και μια τυρόπιτα άμα λάχει! Και όλα αυτά που προανέφερες.
Τρελαίνεσαι, νιώθεις αβοήθητη, νιώθεις φυλακισμένη στον ίδιο σου τον εαυτό. Πως εσύ, η γλυκατζού, θα κάνεις δίαιτα; Δε γίνεται! Είναι ενάντια στη φύση σου! Θα αρρωστήσεις, θα βγάλεις σπυράκια!
Όλα είναι μια απόφαση σκέφτεσαι. Πέρασα τις πανελλήνιες, τη δίαιτα δε θα περάσω; Παιχνιδάκι είναι! Τόσοι και τόσοι έχουν κάνει δίαιτα "...και οι περισσότεροι έχουν αποτύχει" λέει το διαβολάκι μέσα σου. "Όχι, σκάσε! Εγώ θα πετύχω!". Πας και πετάς όλα αυτά τα μικρά αμαρτωλά που βρίσκονται στα ντουλάπια, στο ψυγείο, κάτω από τη στοίβα σου με τις καλοκαιρινές μπλούζες ή όπου αλλού τα έχεις κρυμμένα. Από εδώ και πέρα θα τρως λιγότερο και καλύτερα!

Ανασύρεις μία παλιά δίαιτα, από τις 76 που έχεις κάνει, και αποφασίζεις να ακολουθήσεις αυτή. Την κολλάς στο ψυγείο, τη μελετάς και σου φαίνεται μια χαρά. "Δεν είναι τόσο τραγικό εξάλλου" σκέφτεσαι "μία φορά τη βδομάδα θα μπορώ να τρώω ένα γλυκό, δε χάλασε κι ο κόσμος" προσπαθείς να καθησυχάσεις το μέρος αυτό του εγκεφάλου σου που παρακαλάει απελπισμένα για μία Lacta Love it Choc 'n' Choc.

Τρως ένα μήλο ενώ παράλληλα σκέφτεσαι όλες αυτές τις άλλες θερμιδογεμάτες και απολαυστικογευστικές λιχουδιές τις οποίες απαρνιέσαι αυτή τη στιγμή. Μασάς καλά καλά το μήλο, κλείνεις τα μάτια και προσπαθείς να φανταστείς ότι είναι σοκολάτα μήλου!
Μόλις το έχεις τελειώσει και έχεις αποτύχει παταγοδώς και ανεξαιρέτως (άσχετο αλλά ήθελα μια σύνθετη λέξη) να το παρομοιάσεις με σοκολάτα, νιώθεις την κοιλιά σου να γουργουρίζει. "Ωχ". Προσπαθείς να απασχολήσεις με κάτι το μυαλό σου, μπας και απασχοληθεί και το στομάχι σου. Ανοίγεις τηλεόραση και κάνεις ζάπινγκ χωρις να παρατηρείς στην πραγματικότητα τι δείχνει. Το στομάχι σου τα κάνει πλακάκια με το μυαλό σου και προσπαθούν και τα δύο μαζί να σε πείσουν να παρατήσεις τη δίαιτα που ξεκίνισες μόλις 32 λεπτά και 4 δευτερόλεπτα πριν και να πας να χυμήξεις αναιδώς στις λιχουδιές του σούπερ
μάρκετ. Κρατιέσαι αλλά ταυτόχρονα καταριέσαι το σύμπαν που συνομοτεί εναντίον σου. Μα τίποτα πια δεν έχει η τηλεόραση; Και εσύ τι θα κάνεις τώρα;

Έχεις ακόμα 3 ώρες και 34 λεπτά μέχρι να μπορείς να φας βραδυνό. "Αυτό είναι βάρβαρο" σκέφτεσαι. Κλείνεις την τηλεόραση. Σου έρχεται η φαινή ιδέα να πας μια βόλτα με τις φίλες σου, αλλά την ίδια στιγμή ο εαυτός σου, σου υπενθυμίζει ότι είσαι καταδικασμένη να μείνεις μέσα. Γιατί; Γιατί μια βόλτα συμπεριλαμβάνει πέρασμα από: περίπτερα, γρηγορο-φαγητάδικα, ζαχαροπλαστεία, κρεπάδικα, παγωτατζίδικα και όλα αυτά τα καταραμένα δημιουργήματα του ανθρώπου. Είναι η πρώτη σου μέρα και νιώθεις σαν νεογέννητο βαμπίρ. Δεν είσαι σίγουρη ότι δε μπορεί να φάς ανθρώπους... εεε... γλυκά και αλμυρά εννοώ...

Αφού σε πιάνει μια ελαφριά μελαγχολία καταφεύγεις στην εύκολη λύση: ΥΠΝΟΣ!
Ξαπλώνεις στο κρεβάτι και κλείνεις τα μάτια.
Πατατάκια, σοκολάτες, ντόνατς, μπέργκερς, γύροι... όλα αυτά πετάνε από πάνω σου ενώ εσύ δεμένη με αλυσίδες σε μια καρέκλα, αντιμετωπίζεις προβλήματα σχιζοφρένειας, ανεξέλεγκτης συμπεριφοράς και ... υπερβολικής σιελόροιας. Τότε μία σούπερ αδύνατη κοπέλα τα αρπάζει και τα καταβροχθίζει. Την παρατηρείς να τρώει τα πάντα χωρίς τύψεις και όταν τολμας και ξεστομίζεις αυτό που σκέφτεσαι σου απαντάει "Εγώ δεν παχαίνω ότι και να φάω, γλυκιά
μου!".
Είσαι ιδρωμένη και ο μισός σου εαυτός είναι εκτός κρεβατιού... και ορίων. Επιτέλους ξύπνησες! Τα σεντόνια έχουν έχουν βγει και το πάπλωμα σου ζεσταίνει το πάτωμα. Ανασηκώνεσαι και εκτός από τις ανυπόφερτες αναμνήσεις του ονείρου σου, έχεις να αντιμετωπίσεις το γουργουρητό της κοιλιάς σου. Σου έρχεται μια σφοδρή επιθυμία να ξεριζώσεις το στομάχι σου. Κοιτάς την ώρα και με ανακούφιση ανακαλύπτεις ότι έχει φτάσει η ώρα για το φαγητό. Κάνεις μια λαχταριστή σαλάτα με μαρούλι, αγγούρι, ντομάτα, τυρί, ρόκα και τη στολίζεις με λάδι και ξύδι. Στρώνεσαι μπροστά στην τηλεόραση και απολαμβάνεις τη σαλάτα μπουκιά προς μπουκιά. Όταν την έχεις τελειώσει, νιώθεις το στομάχι σου ικανοποιητικά γεμάτο.

Τοτε, σου'ρχεται! Δεν είναι κάτι τόσο τρομακτικό η δίαιτα τελικά! Δε χρειάζεται να πεινάσεις ούτε να πάθεις υπογλυκαιμία. Μπορείς να αντικαταστήσεις την επιθυμία σου για κάτι γλυκό με άλλες τροφές, όπως μαρμελάδα, και οι ποσότητες του μεσημεριανού δε χρειάζεται να ειναι extra small. Εάν μάλιστα κάνεις τη γυμναστική μέρος της καθημερινότητας σου, μπορείς και να απολαμβάνεις μια μικρή σοκολάτα μία ή δύο φορές την εβδομάδα. Το μόνο που χρειάζεται να προσέχεις πάρα πολύ είναι οι θερμίδες που καταναλώνεις το βράδυ. "Παιχνιδάκι" σκέφτεσαι, και ξαφνικά νιώθεις σίγουρη ότι θα τα καταφέρεις!


Σίγουρα κάτι τόσο ασήμαντο όσο το βάρος δε θα έπρεπε να είναι κάτι που μας απασχολεί εκτός και αν απειλεί την υγεία μας. Πλέον,οι γυναίκες με καμπύλες θεωρούνται... πειρασμός και το κόλπο είναι στο να εκμεταλλευόμαστε τις αναλογίες μας κατάλληλα. Δε θα συνιστούσα ποτέ σε καμία κοπέλα δίαιτα εάν εκείνη νιώθει καλά με τον εαυτό της και δεν απειλείται η υγεία της. Σε όσες κοπέλες όμως νιώθουν άσχημα με αυτό που είναι, σας λέω ότι είμαι μία από εσάς και ότι αφού μπορώ εγώ, μπορείτε όλες σας, να ξεκινήσετε μια εύκολη δίαιτα και να χάνετε κιλά αργά και σταδιακά. Όσο πιο αργά θα φύγουν τόσο πιο δύσκολα θα επανέλθουν, εάν επανέλθουν ποτέ...

Καλό μας καλοκαίρι!



Γαμώτο για υπολογιστής, ε; Είχα γράψει μια γαμάτη πρόταση, κάτι με τη ζωή και οτι την οδηγούμε... κάτι τέτοιο, και επειδή έκλεισε απότομα δεν μου το αποθήκευσε... Και τώρα κατέληξα να σας εύχομαι καλό καλοκαίρι!
Άντε καλά...

Ναι, άμα προσέξετε έχει καμπύλες... θανατηφόρες...

Αρκεί να νιώθεις καλά με τον εαυτό σου...