Πέμπτη 16 Δεκεμβρίου 2010

Sex and the city

"ΙΡΙΣ ΓΡΑΨΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΚΑΤΙ!" φωνάζει μια τσιριχτή φωνή μες το μυαλό μου κάθε βράδυ. Κάθε βράδυ γιατί; Γιατί συνήθως αυτά τα καταπληκτικά κείμενα που έχετε την απερίγραπτη τιμή να διαβάζετε, τα εμπνέομαι ώρες που οι θνητοί κοιμούνται και οι βρυκόλακες κάνουν περιπολίες στους δρόμους (μην τρομάζεις, δεν υπάρχουν βρυκόλακες).

Αυτές τις μέρες λοιπόν επειδή το μυαλό μου είναι απασχολημένο με άλλα πράγματα (=να πάρω τις τσίχλες με γεύση φράουλα ή μέντα;) ή απλά επειδή το κεφάλι μου είναι άδειο και δεν κατεβάζει τίποτα, έχω αφήσει το μπλογκ άγραφο, ανέγγιχτο και άλλες διάφορες λέξεις με το στερητικό 'α'.

Πριν από μισή ώρα έβλεπα Sex and the City. Τώρα, πριν βιαστείς να πεις ότι μάλλον αυτό φταίει που τα εγκεφαλικά κύτταρα μειώθηκαν στα μισά (που σημαίνει ότι έμειναν γύρω στο... εεε.. μισό), θέλω να δηλώσω πως η σειρά αυτή μου κάνει κακό σε έναν άλλο τομέα.


Στις σχέσεις.

Όλοι και όλες ξέρουμε πως οι ανθρώπινες σχέσεις δεν μοιάζουν με αυτές των πρωταγωνιστριών της σειράς (κομ ον, που υπάρχουν τέσσερις επιτυχημένες επαγγελματικά γυναίκες που δουλέυουν 2 ώρες την ημέρα και τις υπόλοιπες βρίσκονται μεταξύ τους ή κάνουν σεξ;) και πως το να φοράς ρούχα στριπτιζέζ δε θεωρείται στυλιστική άποψη αν είσαι μια απλή θνητή στη Νέα Υόρκη(αν είσαι η Lady Gaga συζητιέται).
Ή έτσι ντύνονται στη Νέα Υόρκη; Πάντως ένα ξέρω, αν οι 30άρες εδώ ντυνόντουσαν όπως ντύνεται η Carrie Brancho, οι πιο πολλές θα ήταν κλεισμένες σε τρελάδικο.

Τελοσπάντων, το θέμα μου είναι οι σχέσεις.

Κάθε φορά που βλέπω αυτή τη σειρά ψάχνω τριγύρω για τον καυτό, σέξυ, αστείο και έξυπνο δικηγόρο που πέρασε από τη ζωή μου και εγώ τον άφησα να φύγει. Και μετά συνειδητοποιώ κάτι πολύ σημαντικό: ΔΕΝ-ΥΠΗΡΞΕ-ΠΟΤΕ τέτοιος άντρας στη ζωή μου. Και θα μου πεις, οκ χαλάρωσε, είσαι μικρή ακόμα για δικηγόρο. Εντάξει. Θέλω τον καυτό, σέξυ, αστείο, έξυπνο μπάρμαν που όμως δεν είναι ψωνάρα και δεν περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό του. Μετά σκέφτομαι κάτι εξίου σημαντικό: ΔΕΝ-ΥΠΑΡΧΕΙ.
Δεν ξέρω, ίσως συμβαίνει μόνο σε εμένα, ίσως  έχω πολύ ψηλά τον πήχη, ίσως όλες εσείς οι φυσιολογικές κοπέλες έχετε βρει αυτόν τον καταπληκτικό άνθρωπο και τον σκέφτεστε καθώς διαβάζετε αυτή την πρόταση.
Κοιτώντας γύρω μου όμως και σύμφωνα με τις εμπειρίες των φίλων μου συνειδητοποιώ ότι είναι πάρα πολύ δύσκολο να βρεις αυτό που πραγματικά ζητάς. Τι εννοώ με αυτό;
Να δεις έναν στο μπαρ, να σε δει και αυτός και να σου ζητήσει το τηλέφωνό σου για να σε γνωρίσει. Όχι για να σε πηδήξει, όχι για να κάνει μόστρα στους φίλους ότι χτύπησε γκομενάκι και σίγουρα όχι για να ανεβάσει την αυτοπεποίθησή του και αργότερα να πετάξει το χαρτάκι με το τηλέφωνό σου στα σκουπίδια ή ακόμα χερότερα στη συλλογή του με "Όλες αυτές που μου είπαν ναι".
Να τον δεις και να σου κοπούν τα πόδια, να πεις πως γίνεται ένα τόσο υπέροχο παιδί να μπήκε μόλις στο μαγαζί, να μη μπορείς να βγάλεις τα μάτια σου από πάνω του και να νιώθει και ο ίδιος το ίδιο. Να γίνει η πρώτη κίνηση, να γίνει η δεύτερη και όλο αυτό να οδηγήσει σε μια ωραία σχέση. Άσχετα με το που θα καταλήξει. Γιατί όπως όλοι ξέρουμε, για να καταλήξει κάπου κάτι, πρέπει να ξεκινήσει πρώτα.

Ή αν δε σου αρέσουν τα μπαρ; Σε μια καφετέρια. Ή αν δε σου αρέσουν οι καφετέριες; Στη σχολή. Σε όλες έχει τύχει να τους αρέσει κάποιος συμφοιτητής, είμαι σίγουρη. Όλες έχουμε χαζέψει αυτόν τον γλυκούλη ξανθό ή τον σέξι μελαχρινό και έχουμε σκεφτεί "Αχ αγόρι μου, τι θα σου έκανα στο κρεβάτι". Αστειεύομαι, αλλά δεν υπάρχει και μεγάλη απόκλιση.
Άλλά, όχι! Όχιιι, όοχιιιι! Η ζωή θέλει πάντα να μας τα χαλάει. Να μας παίρνει το γλειφιτζούρι πριν καν το γευτούμε (όχι πρόστυχες σκέψεις παρακαλώ... καλά ίσως μερίκές). Το ξανθό παιδί πριν του βγάλουμε το καρό αυτό πουκάμισο. Το μελαχρινό αγόρι πριν του κατεβάσουμε το παντελόνι (επειδή του το λερώσαμε με πορτοκαλάδα φυσικά...)
Η ζωή τα 'χει με άλλον και καλοπερνάει, οπότε εμάς μας έχει στο φτύσιμο.

Καταλήγουμε λοιπόν να συμβιβαζόμαστε με αυτόν που έτυχε να δείξει ενδιαφέρον στο άτομό μας επειδή "Είναι καλό παιδί", "..ίσως έχει άλλα χαρίσματα", "Μπορεί εάν τον γνωρίσεις καλύτερα να τον ερωτευτείς".

Σε όλα αυτά που λέω μπορείτε να αντικρούσετε κάθε πρόταση, να μου βρείτε παράδειγμα για κάθε περίπτωση που περιγράφω που αποτελεί την εξαίρεση, το ξέρω. Αλλά αν γράψω όλες τις πιθανότητες και όλες τις πλευρές του νομίσματος (γιατί εδώ το νόμισμα έχει πάνω από δύο) το κείμενο θα πάρει διαστάσεις ενός άλλο γνωστού blogger και δε θα σας δώσει να καταλάβετε την οπτική μου γωνία.
Τελικά τραβάω από πάνω προς τα κάτω, από κάτω προς τα πάνω, πλαινά ή μετωπικά; Και έχω βρει επιτέλους το θέμα μου;


Σας ρωτάω λοιπόν.
Σε μια ζωή που όλα πλέον τα στερούμαστε και με όλα συμβιβαζόμαστε για να μπορούμε να είμαστε αξιοπρεπείς, αποτελούν οι σχέσεις άλλον έναν τομέα στον οποίο ο συμβιβασμός είναι η χρυσή τομή; Στην περίπτωση που δεν ικανοποιούμαστε με αυτό που τυχαίνει και θέλουμε αυτό που κυνηγάμε, που μοιράζουμε τις ευκαιρίες μας;
Eάν σε αυτή τη ζωή ήρθες για να βρεις το άλλο σου μισό, δε θα έπρεπε να ξοδέψεις λίγο παραπάνω χρόνο μέχρι να το βρεις;
Και τέλος, εάν εσύ δε θες να συμβιβαστείς με το 'καλό παιδί' γιατί πρέπει αυτός που θες εσύ να συμβιβαστεί με εσένα;

6 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

thlefwnise sto 90 11 777777 kai 8a sou lu8oun oles sou oi apories! :P

Ανώνυμος είπε...

Η αλήθεια είναι πως αν παρακολουθούσα το sex and the city σε μικρότερη ηλίκία από αυτή που ξεκίνησα να το βλέπω, το σίγουρο είναι ότι μάλλον θα είχα αυτοκτονήσει. Φυσικά κ όλα εκεί είναι πολύ υπερβολικά (άσχετα αν τη λατρεύω αυτή τη σειρά - εγώ κ όλες οι γεροντοκόρες θείες μου)..και αυτός ο mr. big (αααχχχ) κατ'ευθείαν απ'το άρλεκιν βγαλμένος! Τέσπα...

Γενικότερα συμφωνώ μαζί σου, μην ξεχνάς πως αυτό είναι ζωή, ποτέ τίποτα δεν είναι εύκολο κ ποτέ δεν αποκτούμε εύκολα αυτό που θέλουμε, έτσι όπως δεν μπορείς εύκολα να βρεις τη δουλειά που ονειρεύεσαι, έτσι όπως δεν μπορείς να τρως όσο κ ό,τι θέλεις χωρίς να παχαίνεις, όπως δεν μπορείς να περνάς τις εξεταστικές χωρίς διάβασμα, έτσι δεν μπορείς να έχεις πάντα το ταίρι που γουστάρεις μόνο επειδή το γουστάρεις. Στο κάτω κάτω αν δεν παιδευτείς και λίγο για να πάρεις αυτό που θέλεις, τότε δε θα έχει γλύκα!

Εν τω μεταξύ, έχω μια απορία...λες
"ίσως όλες εσείς οι φυσιολογικές κοπέλες έχετε βρει αυτόν τον καταπληκτικό άνθρωπο "...θεωρείς πραγματικά ότι δεν εισαι φυσιολογική ή απλώς επιδιώκεις να είσαι μη φυσιολογική; Δεν υπάρχει φυσιολογικό κ μη φυσιολογικό! Κάποτε μία πρώην φίλη μου όταν ήμασταν πιο μικρές γύρισε και μου είπε "Λία, δεν είσαι φυσιολογική, ουτε να ντύνεσαι δεν ξέρεις, όλες φοράνε τζην (ξώβυζα κ μ@λ@κίες) κι εσυ όλο αθλητικά. Αυτό δεν είναι φυσιολογικό". Στενοχωρήθηκα πολύ, πάρα πολύ, έκλαψα και μετά από μία εβδομάδα την έπιασα και της είπα "είμαι φυσιολογική με τον δικό μου τρόπο"! Δεν καθορίζει κανείς αντικειμενικά το φυσιολογικό.

Στο θέμα μας...ελκύουμε αυτό που προβάλλουμε και έχουμε αυτό που αξίζουμε...μου το έλεγαν και δεν το πίστευα αλλά καθώς τα χρόνια περνάνε διαπιστώνω πως αυτό είναι η μόνη αλήθεια. Αν δε θες ο άλλος να σε χρησιμοποιήσει δε θα το κάνει. Άσε που νομίζω αυτή η μόδα είναι παλιά, πλέον τα κορίτσια το κάνουν αυτό...δεν έχω ακούσει για αγόρια που χρησιμοποιούν κορίτσια, κ αν το έκαναν..άραγε τι αφορμές τους έδωσαν τα κορίτσια...!

Από κει και πέρα οι συμβιβασμοί είναι μεγάλη συζήτηση (δε σε απειλώ :P ). Δεν ξέρω για τους άλλους, αλλά με την έννοια που προβάλλεις το συμβιβασμό εσύ δε θα το έκανα...δε θα ήμουν με κάποιον μόνο κ μόνο επειδή είναι καλό παιδί, αν δε μου βγει με τον άλλο δε θα πιεστώ.

Και για να σου απαντήσω, συμβιβασμοί και υποχωρήσεις είναι απαραίτητοι σε κάθε τομέα της ζωής μας, (αλλά όχι με την έννοια που αναφέρεις επαναλαμβάνω). Επίσης, "αυτό που τυχαίνει"...δε θα είσαι με αυτό που απλώς τυχαίνει, θα είσαι με αυτό που επιλέγεις! Έτσι, δε θα χρειάζονται κ τα ερωτήματα που θέτεις. Ακόμη, έχεις όσο χρόνο θέλεις για να βρεις το άλλο σου μισό...άρχισε η αντίστροφη μέτρηση κ δεν το ξέρω; Και τέλος, δε θυμάμαι να είπε κανείς ότι αυτός που θες ΠΡΕΠΕΙ να συμβιβαστεί με σένα...μερικές φορές κ οι άλλοι είναι όπως η ζωή ...βρίσκονται εκεί απλά για να στο χαλάσουν...ή απλώς τα έχουν με άλλον κ καλοπερνάνε..Λία.

Ανώνυμος είπε...

δεν μπορείς να τρως όσο κ ό,τι θέλεις χωρίς να παχαίνεις, όπως δεν μπορείς να περνάς τις εξεταστικές χωρίς διάβασμα, έτσι δεν μπορείς να έχεις πάντα το ταίρι που γουστάρεις μόνο επειδή το γουστάρεις. Στο κάτω κάτω αν δεν παιδευτείς και λίγο για να πάρεις αυτό που θέλεις, τότε δε θα έχει γλύκα!

Εν τω μεταξύ, έχω μια απορία...λες
"ίσως όλες εσείς οι φυσιολογικές κοπέλες έχετε βρει αυτόν τον καταπληκτικό άνθρωπο "...θεωρείς πραγματικά ότι δεν εισαι φυσιολογική ή απλώς επιδιώκεις να είσαι μη φυσιολογική; Δεν υπάρχει φυσιολογικό κ μη φυσιολογικό! Eίμαστε φυσιολογικοί με το δικό μας τρόπο"! Δεν καθορίζει κανείς αντικειμενικά το φυσιολογικό.

Στο θέμα μας...ελκύουμε αυτό που προβάλλουμε και έχουμε αυτό που αξίζουμε...μου το έλεγαν και δεν το πίστευα αλλά καθώς τα χρόνια περνάνε διαπιστώνω πως αυτό είναι η μόνη αλήθεια. Αν δε θες ο άλλος να σε χρησιμοποιήσει δε θα το κάνει. Άσε που νομίζω αυτή η μόδα είναι παλιά, πλέον τα κορίτσια το κάνουν αυτό...δεν έχω ακούσει για αγόρια που χρησιμοποιούν κορίτσια, κ αν το έκαναν..άραγε τι αφορμές τους έδωσαν τα κορίτσια...!

Από κει και πέρα οι συμβιβασμοί είναι μεγάλη συζήτηση (δε σε απειλώ :P ). Δεν ξέρω για τους άλλους, αλλά με την έννοια που προβάλλεις το συμβιβασμό εσύ δε θα το έκανα...δε θα ήμουν με κάποιον μόνο κ μόνο επειδή είναι καλό παιδί, αν δε μου βγει με τον άλλο δε θα πιεστώ.

Και για να σου απαντήσω, συμβιβασμοί και υποχωρήσεις είναι απαραίτητοι σε κάθε τομέα της ζωής μας, (αλλά όχι με την έννοια που αναφέρεις επαναλαμβάνω). Επίσης, "αυτό που τυχαίνει"...δε θα είσαι με αυτό που απλώς τυχαίνει, θα είσαι με αυτό που επιλέγεις! Έτσι, δε θα χρειάζονται κ τα ερωτήματα που θέτεις. Ακόμη, έχεις όσο χρόνο θέλεις για να βρεις το άλλο σου μισό...άρχισε η αντίστροφη μέτρηση κ δεν το ξέρω; Και τέλος, δε θυμάμαι να είπε κανείς ότι αυτός που θες ΠΡΕΠΕΙ να συμβιβαστεί με σένα...μερικές φορές κ οι άλλοι είναι όπως η ζωή ...βρίσκονται εκεί απλά για να στο χαλάσουν...ή απλώς τα έχουν με άλλον κ καλοπερνάνε..

Ανώνυμος είπε...

Η αλήθεια είναι πως αν παρακολουθούσα το sex and the city σε μικρότερη ηλίκία από αυτή που ξεκίνησα να το βλέπω, το σίγουρο είναι ότι μάλλον θα είχα αυτοκτονήσει. Φυσικά κ όλα εκεί είναι πολύ υπερβολικά (άσχετα αν τη λατρεύω αυτή τη σειρά - εγώ κ όλες οι γεροντοκόρες θείες μου)..και αυτός ο mr. big (αααχχχ) κατ'ευθείαν απ'το άρλεκιν βγαλμένος! Τέσπα...

Γενικότερα συμφωνώ μαζί σου, μην ξεχνάς πως αυτό είναι ζωή, ποτέ τίποτα δεν είναι εύκολο κ ποτέ δεν αποκτούμε εύκολα αυτό που θέλουμε, έτσι όπως δεν μπορείς εύκολα να βρεις τη δουλειά που ονειρεύεσαι, έτσι όπως δεν μπορείς να τρως όσο κ ό,τι θέλεις χωρίς να παχαίνεις, όπως δεν μπορείς να περνάς τις εξεταστικές χωρίς διάβασμα, έτσι δεν μπορείς να έχεις πάντα το ταίρι που γουστάρεις μόνο επειδή το γουστάρεις. Στο κάτω κάτω αν δεν παιδευτείς και λίγο για να πάρεις αυτό που θέλεις, τότε δε θα έχει γλύκα!

Εν τω μεταξύ, έχω μια απορία...λες
"ίσως όλες εσείς οι φυσιολογικές κοπέλες έχετε βρει αυτόν τον καταπληκτικό άνθρωπο "...θεωρείς πραγματικά ότι δεν εισαι φυσιολογική ή απλώς επιδιώκεις να είσαι μη φυσιολογική; Δεν υπάρχει φυσιολογικό κ μη φυσιολογικό! Eίμαστε φυσιολογικοί με το δικό μας τρόπο"! Δεν καθορίζει κανείς αντικειμενικά το φυσιολογικό. Λία. (to be continued)

Ανώνυμος είπε...

(συνέχεια) Στο θέμα μας...ελκύουμε αυτό που προβάλλουμε και έχουμε αυτό που αξίζουμε...μου το έλεγαν και δεν το πίστευα αλλά καθώς τα χρόνια περνάνε διαπιστώνω πως αυτό είναι η μόνη αλήθεια. Αν δε θες ο άλλος να σε χρησιμοποιήσει δε θα το κάνει. Άσε που νομίζω αυτή η μόδα είναι παλιά, πλέον τα κορίτσια το κάνουν αυτό...δεν έχω ακούσει για αγόρια που χρησιμοποιούν κορίτσια, κ αν το έκαναν..άραγε τι αφορμές τους έδωσαν τα κορίτσια...!

Από κει και πέρα οι συμβιβασμοί είναι μεγάλη συζήτηση (δε σε απειλώ :P ). Δεν ξέρω για τους άλλους, αλλά με την έννοια που προβάλλεις το συμβιβασμό εσύ δε θα το έκανα...δε θα ήμουν με κάποιον μόνο κ μόνο επειδή είναι καλό παιδί, αν δε μου βγει με τον άλλο δε θα πιεστώ.

Και για να σου απαντήσω, συμβιβασμοί και υποχωρήσεις είναι απαραίτητοι σε κάθε τομέα της ζωής μας, (αλλά όχι με την έννοια που αναφέρεις επαναλαμβάνω). Επίσης, "αυτό που τυχαίνει"...δε θα είσαι με αυτό που απλώς τυχαίνει, θα είσαι με αυτό που επιλέγεις! Έτσι, δε θα χρειάζονται κ τα ερωτήματα που θέτεις. Ακόμη, έχεις όσο χρόνο θέλεις για να βρεις το άλλο σου μισό...άρχισε η αντίστροφη μέτρηση κ δεν το ξέρω; Και τέλος, δε θυμάμαι να είπε κανείς ότι αυτός που θες ΠΡΕΠΕΙ να συμβιβαστεί με σένα...μερικές φορές κ οι άλλοι είναι όπως η ζωή ...βρίσκονται εκεί απλά για να στο χαλάσουν...ή απλώς τα έχουν με άλλον κ καλοπερνάνε..Λία. (δε μου το παιρνε όλο γι'αυτό το έστειλα σε parts)

Stewie Griffin είπε...

Αυτή η Σάρα Τζέσικα Πάρκερ έχει καταστρέψει τις γυναίκες και τα κορίτσια.Γκόμενα τίγκα στις ανασφάλειες,αλλά μπροστά στους άντρες κουλ.Indepedent αλλα χτυπάμε και ένα manolo blanik οταν έχουμε μελαγχολία.Σιχαμερό!