Οι φίλοι

"Φίλοι είναι τα αδέρφια που επιλέγεις" λέει μια διαφήμιση, άσχετα που καταλήγει σε μακαρόνια...

Σας ερωτώ λοιπόν: Γίνεται οι φίλοι να είναι τα αδέρφια μας; Και πάνω απ'όλα, γίνεται να τους επιλέξουμε;

Μετακόμισα Θεσσαλονίκη πριν 6 χρόνια. Οι φίλοι μου με επέλεξαν, δεν τους επέλεξα. Κι όταν με 'έδιωξαν', άλλοι με επέλεξαν ξανά. Ούτε τους συμπαθούσα, ούτε τους αντιπαθούσα. Μη με ρωτήσετε γι'αυτούς.

Αποφάσισα να τους δώσω λίγο παραπάνω χώρο στη ζωή μου, κι έτσι λίγο παραπάνω χώρο σε αυτό το κόκκινο που τροφοδοτεί με αίμα το σώμα μου. Και όπως θα φανταστήκατε, ήταν λάθος μου. Πήραν πολλά και ήθελαν περισσότερα. Και αν κάτι δε συγχωρώ, είναι η αχαριστία. Δεν είναι αδέρφια μου. Δεν υπήρξαν ποτέ.

Θα ήθελα λοιπόν να κάνω μια διόρθωση. Φίλοι είναι οι άνθρωποι με τους οποίους διαλέγεις να μοιραστείς ένα κομμάτι του εαυτού σου. Αδέρφια γίνονται όταν εκτίθεσαι ολοκληρωτικά σε αυτούς, όταν ρίχνουν φως στα σκοτεινά σου σημεία και τα αγκαλιάζουν. Θα διαλέξεις πολλούς στη ζωή σου, θα τους νιώσεις σαν αδέρφια, οι πιο πολλοί θα σε πληγώσουν αλλά κάποτε θα βρεις αυτούς που θα τους δώσεις πολλά και βρουν τρόπο να στα ανταποδώσουν...