Κυριακή 30 Μαΐου 2010

10 λόγοι για να μην είμαστε χαρούμενοι

  1. Γιατί έχουμε παραπάνω κιλά ή δεν είμαστε αρκετά όμορφοι ή έξυπνοι. Γιατί σίγουρα έχουμε ένα χαρακτηριστικό πάνω μας το οποίο μας ενοχλεί.
  2. Γιατί δεν έχουμε λεφτά ούτε για τσίχλες, πόσο μάλλον για κάτι χρήσιμο. Με την οικονομική κατάστασή (της χώρας) μας, θα πούμε το ψωμί... νεράκι.
  3. Γιατί είμαστε άνεργοι πτυχιούχοι και μη και με τα ποσοστά ανεργίας, τις ελεύθερες απολύσεις και την κρίση, το μέλλον προβλέπεται σκούρο κόκκινο. Του αίματος.
  4. Γιατί μέχρι τα 30 μας θα μένουμε στο πατρικό μας ή έστω στο σπίτι που νοικιάζουμε με την οικογένειά μας με αποτέλεσμα να είμαστε ερασιτέχνες της ζωής σε τόσο μεγάλη ηλικία.
  5. Γιατί είμαστε μόνοι ή σε μια σχέση που καταπιέζει ή μας εκμεταλλεύεται. Γιατί τα καλά παιδιά είναι παντρεμένα ή γκει. Γιατί εξαιτίας του πρώτου λόγου, δεν μπορούμε να βρούμε κανέναν να μας αντέξει.
  6. Γιατί έχει έρθει το πέμπτο έτος στη σχολή και ακόμα χρωστάμε τα κέρατά μας και ακόμα χειρότερα, δεν έχουμε καμία διάθεση να διαβάσουμε.
  7. Γιατί ούτε φέτος θα καταφέρουμε να πάμε για διακοπές εξαιτίας του λόγου νούμερο δύο και έτσι θα περάσουμε το καλοκαίρι στην πόλη με σπάνιες αποδράσεις σε καμιά παραλία. Που χρήματα για βενζίνη.
  8. Γιατί αυτός ο χρόνος κύλησε το ίδιο βαρετά με τον προηγούμενο χωρίς να πετύχουμε τους στόχους που είχαμε βάλει, χωρίς να δουλέψουμε όσο έπρεπε. Τα ίδια και τα ίδια, ξανά και ξανά.
  9. Γιατί η χώρα στην οποία ζούμε και τόσο αρρωστημένα αγαπάμε, έχει βουλιάξει και δεν μπορεί να κρατηθεί ούτε από τους αρχαίους της ούτε από τους νέους.
  10. Γιατί τελοσπάντων είμαστε μια γενιά των 500(πλέον) ευρώ και γνωρίζουμε πολύ καλά ότι αυτά φτάνουν μόνο για τις εξόδους μας και τις αγορές μας. Σίγουρα όχι για ένα ανεξάρτητο νοικοκυριό.

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Λιγο απαισιοδοξο κειμενο ειναι η αληθεια ... αν και δεν εχεις αδικο στα περισσοτερα . Το 5 και το 8 ισως ειανι τα μονα πρποβληματα που ειναι στο χερι μας να τα αλλαξουμε . Πρεπει να χουμε τη δυναμη σχεσεις και ατομα που μας καταπιεζουν να τα βγαζουμε απ τη ζωη μας (τι λεω τωρα ε .. μακαρι να το κανα κι εγω αλλα anyway) και να ξερουμε τι μας αξιζει και τι οχι . Η απραξια ειναι κατι που επισης μπορουμε να αντιμετωπισουμε , το θεμα ειναι να ειμαστε και ψυχολογικα διατεθειμενοι να το κανουμε . Αυτο που λες πχ για τα μαθηματα που χρωσταει κανεις και εχει φτασει στο 5ο ετος και δεν εχει ορεξη να διαβασει , με εκφραζει τρομερα σε αυτη τη φαση ... αν και δεν χρωσταω μαθηματα ... απλα κανω την πτυχιακη μου ... αλλα εχω βαρεθει τη ζωη μου και θελω να τελειωνει απλα . Το θεμα ειναι να εχουμε τη λογικη και ολους αυτους τους "κακους παραγοντες" να τους εξισσοροπουμε καπως στο μυαλο μας . Πχ "μου συμβαινει αυτο το κακο. Απ την αλλη ομως μου συμβαινει και το ταδε καλο..." αν δεν προσπαθουμε να τα βλεπουμε απ την θετικη μερια θα φρικαρουμε τελειως !!!
Μη δινεις σημασια σε μερικους που λενε "τα κειμενα σου ειναι καλα , η κακα" τα κειμενα σου ειναι αυτο που ειναι, γραφεις αυτα που σκευτεσαι και ειναι ενδιαφερον εδω που τα λεμε οταν διαβαζεις τι σκευτεται ο αλλος και αυτο ειναι γραμμενο αυθορμητα ...