Στιχοι που μας εκφράζουν.

Κάθεσαι ήρεμα στο γραφειάκι σου, πίνεις σουρωτή, μπανίζεις γκομενάκια στο φατσοβιβλίο ώσπου παίζει ένα τραγούδι στο ράδιο ή απ'όπου ακούς μουσική τελοσπάντων (αν την ακούς μες το κεφάλι σου, ήρθε ο καιρός να κόψεις τα ναρκωτικά).
Προσέχεις λίγο κάποιον στίχο και σκέφτεσαι "αχ πόσο ταιριάζει σε αυτό που νιώθω" κοιτώντας νοσταλγικά τη σουρωτή. Αυτό συμβαίνει πολλές φορές έως ότου αναρωτιέσαι "Τι γίνεται, όλα τα τραγούδια για 'μένα;". Κι όμως!
Υπάρχει μια σημαντική λεπτομέρεια! Εκτός από πολύ συγκεκριμένα άσματα, τα περισσότερα έχουν κομμάτια τους που σε εκφράζουν, δηλαδή το εύρος συμπάσχειας (νέα λέξη) περιορίζεται σε συγκεκριμένες προτάσεις, ίσως και λέξεις.
Δηλαδή όταν η Δέσποινα Βανδή τραγουδάει- ή γκαρίζει, θέσε το όπως θες- το "Θα 'θελα" σταματάς να τραγουδάς το ρεφραίν στο "να μην ήξερα που μένεις" γιατί ούτως ή άλλως δεν ξέρεις που μένει, άρα δε σε εκφράζει... Κάνεις λίγο "νανανα" κοιτώντας αφηρημένα την οθόνη μέχρι να έρθει ο επόμενος στίχος που θα σε καθηλώσει.
Χτυπιέσαι, βαράς το αρκουδάκι που σου χάρισε στον τοίχο, μετά το παίρνεις αγκαλιά και το χαιδεύεις λέγοντας του "Συγνώμη, δε φταις εσύ, πονάς;" και στους στίχους που σε εκφράζουν απόλυτα ΓΡΑΦΕΙΣ ΜΕ ΚΕΦΑΛΑΙΑ... εεε φωνάζεις ήθελα να πω...

Έτσι έχουμε και κλαίμε:

"Every now and then when I'm all alone I'd be wishing that you would call me on the telephone" : Για τον γκόμενο με τον οποίο έχεις κολλήσει και σε γράφει. Αυτό το σκηνικό είναι πιο γραφικό και από τον Μπρους που πετάγεται πέντε μέτρα και κάνει τρεις πιρουέτες καθώς η βόμβα σκάει πίσω του.
"I'm feeling your frustration, any minute all the pain will stop." : Για τη φίλη σου που πονάει εξαιτίας ενός χωρισμού ή στη χειρότερη περίπτωση επειδή δεν της πέτυχε το μανικιούρ. Μόνο αυτός ο στίχος όμως καθώς το τραγούδι είναι άσχετο γενικότερα.
"What hurts the most is being so close and having so much to say but watching you walk away" : 'Ηταν τόσο κοντά και όμως εσύ πάλι κόλωσες να του πεις τι πραγματικά νιώθεις για αυτόν. Αντί γι'αυτό, τον ρώτησες από που αγόρασε το φουλάρι του γιατί θες να κάνεις δώρο στον αδερφό σου (του οποίου τα γενέθλια ήταν 5 μήνες πριν. Διπλό ψέμα! Ντροπή σου!)
"You don't know me, don't ignore me, if you had your way you'd just shut me out, make me go away": O άθλιος, ο απερίγραπτος αυτός κούκλος-ψηλός-μελαχρινός-με-μπλε-μάτια-κοιλιακούς σκάκι-και-χαμόγελο-που-ανταγωνίζεται-το-Σάκη που δε σου δίνει μια ευκαιρία να γνωριστείτε για να δει τι χάνει!
"Don't give me you it won't hurt me, I don't even know if you deserve me" : Πως τόλμησε ο πρώην σου να σε αφήσει για αυτή την ξανθιά-κακάσχημη κατα τ'άλλα- γκόμενα; Για να το μετανιώσει, τραγουδάς αυτό το στίχο δυνατά μπας και σε ακούσει. Όχι τη συνέχεια όμως, γιατί μας τα αλλάζει!
"You're all I want, you're all I need, you're everything, everything": Για τον πλατωνικό σου έρωτα, μέχρι που ανακαλύπτεις ότι το τραγούδι αυτό μιλάει για το Θεό και ξενερώνεις.
"Stop calling, stop calling I don't wanna hear anymore, I left my head and my heart on the dancefloor": Σε αυτόν που τόλμησε να σε αγνοήσει και τώρα που γύρισε ο τροχός νομίζει ότι μπορεί να σε ρίξει με την παλιά του γοητεία. Αμ δε!


Και πολλά πολλά άλλα, αναρίθμητα, ατελείωτα, απέραντα και αναλλοίωτα. Άσχετο.
Ας γίνω πιο εμπορική και ας σας ζητήσω να μου αφήσετε σχόλια λέγοντας μου το στίχο που εκφράζει εσάς και γιατί. Τις ντομάτες κρατάτε τες για σαλάτα!