Πέμπτη 24 Ιουνίου 2010

Ήρθε η ώρα να αλλάξεις τη ζωή σου

Ήρθε η ώρα εδώ και χρόνια
Αλλά περνάω δίπλα της χωρίς να την κοιτάξω
Τη νιώθω να με καλεί, μα δεν την αισθάνομαι
Την αφήνω εκεί να φωνάζει φορώντας την καμπαρντίνα της αδιαφορίας
Αγνοώ τις απεγνωσμένες της προσπάθειες
Τις προσπάθειες της να με ταρακουνήσει, να μου δείξει
Να μου πει πόσο πολύ με αδικώ
Πόσο θα ήθελε να με δει να προσπαθώ
Κι όμως, κάνω άλλα δύο βήματα
Και την προσπερνάω απαθής

Ήρθε η ζωή εδώ και χρόνια
Άφησα πολλές (εκ)κλήσεις της αναπάντητες
Επέμενε, επέμενε, ήθελε να ακούσει τη φωνή μου
Ήθελε να ακούσει τον ήχο της απελπισίας μου
Να βγάλει το πόρισμά της και τη σωτηρία μου
Χαμήλωσα τα μάτια και κοίταξα το πεζοδρόμιο
Όχι ακόμα, είπα, περίμενε λίγο
Και έμεινε εκεί να με κοιτάει
Πλέον το μόνο που έβλεπε ήταν η πλάτη μου
Γυρισμένη σε αυτή, γυρισμένη σε αυτούς, γυρισμένη σε μένα

Ήρθε η κατηφόρα εδώ και χρόνια
Τα δάκρυα τσούζουν τα μάτια μου
Τα νιώθω κόκκινα και κουρασμένα
Ποια είμαι, ρωτάω τις παλάμες μου
Η απάντηση τους αγκαλιά στο πρόσωπο μου
Παρηγοριά στη βροχή των ματιών μου
Και αυτός ο κόμπος στο στήθος
Έχει πλέον παλιώσει και είναι ανυπόφορος
Τι θέλετε από εμένα, ρωτάω ξανά τους τοίχους
Η σιωπή τους με χτυπάει κατα πρόσωπο
Ώστε δεν έχετε να μου πείτε τίποτα

Ήρθε η συνήθεια εδώ και χρόνια
Χώνεται στην αγκαλιά μου σαν μικρό παιδί
Μου λέει πόσο πολύ βολεύεται να είμαστε έτσι
Της λέω ότι μου κάνει κακό
Αυτή μου λέει ότι απλά με κάνει να ξεχνάω την πραγματικότητα
Προσπαθώ να τη σπρώξω μακρυά μου
Αγριεύει και δένει τα χέρια της γύρω μου
Κρύβει το πρόσωπό της στο στήθος μου
Μη με διώχνεις σε παρακαλώ
Σε αγάπησα με τον καιρό
Είμαι τώρα ένα κομμάτι σου, ζω από εσένα
Ναι, αλλά εγώ δε γίνεται να ζω από εσένα, της λέω

Έρχεται η αλλαγή
Με πιάνει από το χέρι και με πάει σε ένα πάρκο
Με τα νεανικά της χέρια μου δείχνει τον κόσμο
Έναν κόσμο που μου κρυβόταν εδώ και χρόνια
Μου δείχνει πως τα δέντρα είναι πράσινα
Πως ο ουρανός είναι γαλάζιος και η θάλασσα μπλε
Μου τα μαθαίνει όλα από την αρχή
Απαλλαγμένα από τη συνήθεια και την καθημερινότητα
Ανοίγει τις παλάμες της και μου δείχνει ένα φυλαχτό
Είναι άσπρο σαν το χιόνι μα συνηθισμένο σαν μια πέτρα
Με αυτό θα με θυμάσαι, μου λέει
Όταν θα νομίζεις ότι όλα είναι ίδια
Θα κοιτάς αυτό εδώ το φυλαχτό
Δεν έχει σημασία που είναι μια απλή πέτρα, θα λες από μέσα σου
Μου το έδωσε η αλλάγη και αυτό το κάνει σημαντικό
Γιατί δεν είναι η υπόσταση που κάνει κάτι διαφορετικό
Αλλά η ιδέα που κρύβεται μέσα του
Η ιδέα αυτού που στο έδωσε, αυτού που το έφτιαξε, και αυτού που το βλέπει
Και κρατώντας το θα ξέρεις ότι κρατάς την αλλαγή στα χέρια σου
Και θα ξέρεις ότι μπορείς να σωθείς

8 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Απλα υπέροχο... μπράβο!

maria είπε...

ti na pw...einai toso teleio......den mporw na ekfrasw to poso uperoxo einai.....8a pw mono ena megalo mpravo stin pneumatikotita pou dia8etis kai ta grafeis auta.......mpravo sou koritsi mou......

Ανώνυμος είπε...

einai akrivos afto pou xreiazomoun...mporo na to daneisto?:))

Unknown είπε...

@Ανώνυμος: Ναι φυσικά, αρκεί να υπάρχει η σχετική αναφορά :)

Ανώνυμος είπε...

ANTROS: EINAI POLU ORAIO TO KEIMENO SOU IRIS M ..MARESE POLI TO KOMMATI ME TIN ALLAGI ..SIMVOLO TOU OTI OLOI KAPOTE XREIAZOMASTE KAPOIA ALLAGI GIA NA KSEFEVGOUME APO TIN KATHIMERINI ROUTINA

Ανώνυμος είπε...

Mpravo Iris! Teleio! Ki egw 8a daneistw kana kommataki mou fainetai! Me ti sxetiki anafora panta...8a to katalaveis otan 8a to kanw status sto facebook! :-P

Helen K. είπε...

Ναι ρε κοπελιά, ωραίο, πολύ πολύ ωραίο είναι, αλλά "χρόνια;" Χρόνια ολόκληρα αυτή η καταθλιπτική μιζέρια; Την κατανοώ απόλυτα τη φάση αλλά... Χρόνια; "ΝΑΙ" με κεφαλαία στην αλλάγή! Ναι, προχώρα κι εσύ και όλοι μας!

Unknown είπε...

@Eleni: To "kata8liptikh mizeria" einai ena mikro kommati tis olis katastasis.. Min perimeneis na diavaseis ena proswpiko keimeno kapoiou kai na katalaveis se ti anaferetai.. Milaw gia ka8hmerines katastaseis pou isos menoun stasimes, gia sunais8hmata, gia diafora... Kai malista auto to keimeno to egrapsa mia mera pou kapoios milhse asxhma gia thn ekswterikh mou emfanisi. Vlepeis omws pws apo kati toso rhxo empneusthka ena keimeno sto opoio o ka8enas mporei na vrei to diko tou provlima, oti na einai kai auto.

Frontise loipon kai esu na tautisteis kai na to prosarmoseis sto atomo sou kai oxi na "krineis" pragmata pou nomizeis oti katalaves :) Ean stin teliki dn tautizesai, tote apla diavase to..