Δεν νομίζω ότι έχω κάτι ιδιαίτερο να εκφράσω. Απλά είναι 1 παρά, δεν νυστάζω, δεν έχω με κάποιον να μιλήσω και το βασικότερο... βαριέμαι και είμαι στις μαύρες μου.
Σκεφτόμουν αυτό που λένε για τους φίλους, ότι είναι η οικογένεια που διαλέγουμε. Όντως διαλέγουμε τους φίλους μας; Νομίζω ότι διαλέγουμε για φίλους όσους μπορούμε να προσελκύσουμε. Και όχι, δεν διαλέγουμε ποιους θα προσελκύσουμε. Μπορεί να θέλουμε να γίνουμε φίλοι με τον ιδιαίτερο τυπά που παίζει κιθάρα σε ένα κακόμοιρο μπαράκι αλλά αυτός να είναι πολύ "αλλού" για να τον πλησιάσουμε. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι δε διαλέγουμε... πάντα.
Σκεφτόμουν ποια άτομα διαλέγουμε να μας περιβάλλουν. Αυτό δεν είναι το ίδιο με αυτό που είπα για τους φίλους. Είναι το ανάποδο. Τώρα είμαστε εμείς στη θέση αυτών που οι άλλοι ίσως να μην μπορούν να πλησιάσουν. Τώρα είμαστε εμείς αυτός ο τυπάς που παίζει κιθάρα στο κακόμοιρο μπαράκι. Ποιους αποκλείουμε; Ποιους επιλέγουμε; Ποιους διώχνουμε; Γιατί να μην είναι οι επιλογές μας ανοιχτές; Μπορεί κάποιος που φαίνεται οτι δεν είναι του "στυλ" μας, να φανεί πιο ενδιαφέρον από έναν που μας μοιάζει.. Και μπορεί ένας που μας μοιάζει να μην κάνει καλή παρέα.. σε εμάς πάντα, γιατί αυτό είναι υποκειμενικό.
Φαντάζομαι ότι αυτό που θέλω να πω είναι ότι είναι άσχημο να μη σε κάνουν παρέα επειδή νομίζουν ότι δεν τους ταιριάζεις. Είναι άσχημο να ξέρεις ότι απέτυχες χωρίς να δοκιμάσεις.
Από την άλλη μεριά σκέφτομαι πότε διώχνουμε από τη ζωή μας έναν άνθρωπο... Ίσως όταν τον βαριόμαστε. Ή όταν μας κουράζει. Όταν γίνεται παράλογος. Όταν βρίσκουμε έναν νέο. Όταν μας πληγώνει; Ή μήπως όταν μας φέρεται με αχαριστία; Όταν μας προδώνει ίσως.
Σίγουρα όχι όταν ξέρουμε ότι μας θέλει. Ότι μας έχει αδυναμία. Ότι μας νοιάζεται, ότι θέλει να μαθαίνει νέα μας. Να μας μιλάει, να μας βλέπει. Να μας βλέπει να γελάμε, να μας κάνει να γελάμε. Όχι όταν ξέρουμε ότι ίσως να του στοιχίζει το γεγονός ότι τον διώχνουμε.
Πότε θα διώχνατε κάποιον από τη ζωή σας;
Δεν ξέρω τι άλλο να πω. Νιώθω ότι έχω μια τεράστια ανάγκη να μιλήσω σε κάποιον, να του πω τι συμβαίνει να του δώσω να καταλάβει αλλά τι να πούμε σε κάποιον που δε μας δέχεται στη ζωή του; Και να του πούμε τι; Και να καταλάβει τι; Και να δεχτεί τι;
Και γιατί; Πως θα εξασφαλίσουμε ότι αυτά που θα πούμε θα γραφτούν πάνω σε έναν τοίχο και δε θα πάνε χαμένα;
Δεν μπορούμε. Και ίσως γι'αυτό δεν το λέμε.
Και δεν το προσπαθούμε.
Ίσως να το προσπαθήσαμε ήδη και να χάθηκε.
Δε μετανιώνουμε. Καληνύχτα.
4 σχόλια:
Iris,
diabasa ti egrapses se auto to blog, kai einai etsi pou ta les.
Diouhnoume kapion apo ti zoi mas yiati mporei na mas ehei piraxi, pligosi i mas pharthike ma aharistia. Generally this could be a friend, by also a boyfriend.
An den thelei kapios na eimaste stin zoi tou, they made a choice, and honestly, you cannot change it. I wish I could sometimes.
Also, we can forgive. So it depends; how much we can forgive, and how much someone else is willing to forgive for us to remain friends.
That is life! nai? =)
Ρωτάς πότε διώχνουμε κάποιον από τη ζωή μας.
Πιστεύω υπάρχουν 2 κατηγορίες ανθρώπων που διώχνουμε από τη ζωή μας: αυτούς που μας 'καταστρέφουν', κι αυτούς που 'καταστρέφουμε'.
Για τους πρώτους, χρειάζεται πολλή δύναμη και -καλό- εγωισμό να αναγνωρίσεις ότι ένας άνθρωπος σου προκαλεί κακό και συνεπώς πρέπει να βρεις το σθένος να τον απομακρύνεις για να ξαναβρεις τον χαρούμενο εαυτό σου.
Οι δεύτεροι, είναι άνθρωποι που άθελα μας ίσως πληγώνουμε συνεχώς. Κι αν δεν καταφέρουμε να το αλλάξουμε αυτό (το να ξεσπάμε κατά κάποιο τρόπο συνέχεια πάνω τους), πρέπει να απομακρυνθούμε αν θέλουμε το καλό τους. Θα μου πεις, γι' αυτό είναι οι φίλοι, για να μας "αντέχουν". Ναι αλλά, πόσο να αντέξουν κι αυτοί πια?
Εγώ πιστεύω ότι τα πάντα είναι θέμα επιλογών, έχω φίλους και όλοι τους είναι 1 προς 1!αλλό στυλάκι...αλλά προσωπική εμπειρία ταιριάζεις καλύτερα με ανθρώπους που είναι 'όμοιοι με σένα' γιατί αυτοί σε καταλαβαίνουν και καλύτερα και τους καταλαβαίνεις και καλύτερα.Όσο για ποιους βγάζουμε απτη ζωή μας...χμ...εγώ προσωπικά έχω καεί απο φιλίες και ακόμη μαθαίνω...αλλά άτομο που έχω βγάλει, ήταν άτομο που μου φέρθηκε με κακία, κοοιδία, αχαριστία και ύπουλα, άρα για να χαθώ χρειάζομαι πολλούς και καλούς λόγους για να το κάνω.Ποιοί μας διώχνουν απτη ζωή τους?άνθρωποι που τους κάνουμε κακό, έστω και άθελα...αλλά μου χει τύχει να με βαρεθούν, να κουραστούν να έχουν βρει άλλο νέο καλύτερο φίλο κτλ...δεν το έχω κάνει ποτέ, μου το έχουν κάνει και είναι πολύ άσχημο να μην λες τίποτα και να χάνεσαι...
Αλλά αυτό είναι και το βασικό που πρέπει να ξέρουμε, όποιος θέλει να χαθεί χάνεται!έτσι απλά..
Πι.Ες..με έβαλες σε σκέψεις βραδιάτικα...
Ίρις ένα να ξέρεις και να λες πάλι καλά.....τους φίλους τους επιλέγεις, ενώ τους συγγενείς όχι! Υπάρχουν μερικές φορές που επιλέγεις και άλλες που επιλέγεσαι και μερικές φορές τα φέρνει έτσι η τύχη που γνωρίζεις και κάνεις παρέα άτομα που είναι τόσο καλά και ίσως σε άλλες καταστάσεις δεν θα έκανες ή δεν θα είχες γνωρίσει ποτέ! Μερικές φορές μοχθείς να έρθεις κοντά σε κάποιον άνθρωπο και εκείνος να σε αφήνει στο περιθώριο, να σε πληγώσει ή δεν σε σέβεται αθελά του, γιατί είναι είναι οι τρόποι του, ή οτιδήποτε άλλο! Κάποτε το έπερνα κατάκαρδα αλλά τωρα όχι και τόσο! Κάθομαι στα αβγά μου και προσπαθώ να τα βρω με τον εαυτό μου και να συλογισθώ... τι έκανα λάθος και εαν ναι σε ποιο σημείο Ή που να οφείλεται το ότι με κάνει πέρα! Αφήνω λοιπόν το περιθώριο σε αυτόν και πάνω απ όλα σε μένα, να κοιτάξω κάποια πράγματα, αν θα επιστρέψει σε μένα! Εάν με διεκδικήσει και καταλάβει έχει καλώς, εαν όχι τότε ώρα καλή στην πρίμνη του και αέρα στα πανιά του! Δεν κάθομαι να παρακαλάω! Υπάρχουν άλλωστε τόσοι πολλοί άνθρωποι μας θέλουν κοντά τους και δεν έχουμε ξεστραβωθεί να τους δούμε!
Δημοσίευση σχολίου